خوانندگانی که قرمز وآبی خواندند

گپی با داریوش خواجه نوری و رضا یزدانی

توپ، دروازه، فوتبال، ملودی، خواننده، زمین سبز و موج هوادارانی که با هم تیم مورد علاقه‌شان را تشویق می‌کنند و با صدای خواننده محبوب‌شان می‌خوانند؛ این اتفاقی است که در حال رخ دادن است و ما آرزو می‌کنیم هر چه زودتر به سرانجام برسد. اگر می‌پرسید این کدام اتفاق است و قرار است برای کدام تیم‌ها بیفتد، باید بگوییم دو اتفاق بزرگ برای دو تیم بزرگ و پرطرفدار کشور، استقلال و پیروزی...

قضیه از اینجا شروع می‌شود که از یک سو داریوش خواجه نوری (آهنگساز و خواننده) که به قول خودش طرفدار دوآتشه پرسپولیس است، تصمیم می‌گیرد برای تیم مورد علاقه‌اش آهنگی بسازد و بخواند. از طرف دیگر هم رضا یزدانی (خواننده راک) که استقلالی است، ترانه آبی‌ را (البته کمی قبل‌تر) برای فیلم «آبی استقلال» که یک مستند ورزشی است، خوانده.

این دو داستان، بهانه‌ای شد تا گفتگوهایی داشته باشیم با داریوش خواجه‌امیری و رضا یزدانی که از قضا هر دو زمانی ورزشکار حرفه‌ای بوده‌‌اند و فوتبال بازی می‌کرده‌اند و البته هنوز هم فوتبال بازی می‌کنند، اما نه آن‌قدر جدی و حرفه‌ای.

● داریوش خواجه‌نوری - قرمزخوان

خواجه نوری می‌گوید: «من از یک سال قبل به طور خیلی جدی به فکر افتاده بودم تا برای تیم پرسپولیس یک آهنگ خوب بخوانم. طرح‌های بسیاری هم زدم و آنها را با آقای انصاری‌فر و مسوولان دیگر طی جلسه‌ای که برگزار شد در میان گذاشتم که خوشبختانه مورد استقبال آنها هم قرار گرفت.»

نکته جالب طرحی که خواجه‌نوری داده هم‌خوانی بازیکنان پرسپولیس با او است. خود او در این باره بیشتر توضیح می‌دهد: «قرار است زمانی مقرر شود و بازیکنان را در اختیار من بگذارند تا آنها که محبوب‌ترند و صدای بهتر و مناسب‌تری دارند را انتخاب کنم که در این میان هم از بازیکنان فعلی پرسپولیس استفاده می‌شود و هم از آنهایی که جزو پیشکسوتان تیم بوده‌اند.»

در میان این طرح تهیه سی‌دی صوتی‌تصویری برای طرفداران پرسپولیس هم گنجانده شده.

خواجه نوری درباره انواع آهنگ‌ها هم می‌گوید: «آهنگ‌های انتخابی کاملا ورزشی هستند و سعی می‌شود احساسات تماشاگرها از شادی و رضایت گرفته تا نارضایتی و غم‌های آنها در کار جا داده شود. قسمت پایانی کار هم قرار است متصل به همه بازیکنان شود که به صورت گروه کر با من هم‌خوانی می‌کنند.»

داریوش خواجه نوری درباره تصورش از افراد خوش صدای تیم پرسپولیس هم گفت: «دقیقا نمی‌توانم بگویم اما شیث رضایی قطعا در کار هست چون صدای خوبی دارد. عابدزاده هم که به نوعی اسطوره فوتبال است، از نفرات مورد نظر من است، ضمن اینکه اگر فرصت شود از قدیمی‌ترهایی چون میناوند و کسان دیگری که صدای خوبی دارند و بازیکنان اصلی تیم بوده‌اند، استفاده می‌کنم.»

جالب است بدانید خواجه نوری خودش روزگاری فوتبالیست بوده و در تیم نوجوانان هما بازی می‌کرده اما به دلیل آسیب‌دیدگی و نداشتن زمان برای تمرین گیتار که وقت زیادی از او می‌گرفته، مجبور به ترک دنیای فوتبال می‌شود و می‌شود جزو طرفداران پر و پا قرص فوتبال و البته تیم پرسپولیس.

اما به غیر از جذابیت‌های خواندن برای یک تیم محبوب و هم‌خوانی فوتبالیست‌ها این ابتکار تازه چه تاثیرهای دیگری می‌تواند داشته باشد؟ خواجه‌نوری در جواب می‌گوید: «موسیقی با هارمونی که دارد روی فعالیت بدن هم تاثیر می‌گذارد. هیجان فرد را به نوع بهتر، مثبت‌تر و به هنجارتری تخلیه می‌کند. به همین خاطر است که در هنگام یک ورزش ساده مثل پیاده‌روی، بسیاری هدفون در گوش خود می‌گذراند و به موسیقی گوش می‌دهند یا در میان ورزشکاران حرفه‌ای قبل از ورود به زمین فوتبال همیشه به موسیقی گوش می‌دهد که البته در میان ورزشکاران خودمان هم علی کریمی اکثرا قبل از بازی هدفون در گوشش است. به غیر از اینها موسیقی باعث می‌شود ذهن و جسم ما با هم هماهنگ کار کنند و بر سلامت ما تاثیر به سزایی می‌گذارد، فضا را شادتر می‌کند و بر نوع حرکت و واکنش ما تاثیر می‌گذارد. این تجربه‌ای است که من طی این سال‌ها به دست آورده‌ام.»

حالا عبدالجبار کاکایی در حال سرودن ترانه‌ای برای پرسپولیسی‌ها است تا با آهنگ و صدای خواجه‌نوری به طرفداران قرمز عرضه شود.

● رضا یزدانی - آبی‌خوان

رضا یزدانی می‌گوید در همه جای دنیا عرف است که خواننده‌های معروف و گروه‌های مطرح موسیقی برای تیم مورد علاقه‌شان بخوانند، موسیقی بسازند و کلیپ تهیه کنند. یکی از تیم‌هایی هم که از این دست کارها برایش فراوان انجام شده تیم بایرن مونیخ است. اما قضیه ساخت ترانه «آبی» برای فیلم مستند «آبی‌ استقلال» چیست؟ ترانه‌ای که به گفته بازیکنان و کادر فنی استقلال که فیلم را دیده و ترانه را شنیده‌اند، بسیار جذاب و دلنشین از کار درآمده و طرفداران بسیاری پیدا کرده است.

یزدانی می‌گوید: «این پیشنهادی بود که از طرف مقابل به من شد و بعد از توافق و جلساتی که برگزار شد گروه که گروهی جوان و بااستعداد بود، تکمیل شد و شروع به کار کرد. ترانه‌سرای کار یغما گلرویی بود، بهروز پایگان نقش تنظیم‌کننده را داشت و کارن همایون‌فر هم نقش مشاور کار را داشت و علی اوجی هم هماهنگی‌ها را انجام می‌داد.»

یزدانی، خواننده آبی، برخلاف خواجه‌نوری که می‌خواهد برای قرمزها بخواند، می‌گوید: «من اصرار داشتم که در ترانه‌ای که خوانده می‌شود نامی از فوتبال، استقلال و ورزش برده نشود.» یزدانی دلیل این شرط را ویژگی غالب کارهایش می‌داند که نمی‌خواهد خیلی واضح به قضیه‌ای اشاره کند بنابراین او مثل دیگر کارهایش دنیای نمادین انتخاب کرده و این موضوع مورد قبول پیشنهاددهندگان کار هم قرار گرفته است.

رضا یزدانی می‌گوید: «به کار بردن واژه‌های بازیکن پاطلایی و سرطلایی منسوخ شده و در این کار هم نشانی از این نوع واژگان نیست.»

شاید برای شما هم جالب باشد که بدانید خواننده محبوب نسل جدید روزگاری فوتبال را به طور حرفه‌ای بازی می‌کرده و این روزها هم هفته‌ای دو روز را به بازی فوتبال اختصاص می‌دهد، آن هم در دو رشته فوتبال و فوتسال!

در میان صدای سازهای مختلف از تاثیر موسیقی و اجرای این ترانه‌ها در استادیوم از رضا یزدانی پرسیدم، و در جواب شنیدم: «قطعا موسیقی بر فضای حاکم بر استادیوم تاثیر مثبت می‌گذارد و می‌تواند شعارها و تنش تماشاگران را به سمت و سویی درست هدایت کند، به سمت شعارهای خوب، ملایم شدن و شنیدن آواهای بهتری برای تشویق تیم‌ها در مقابل آنچه که این روزها در استادیوم می‌شنویم.»

سارا جمال‌آبادی