داروی ضد مالاریا

اگرچه جریان این اکتشاف بیشتر شبیه داستان و قصه است تا واقعیت، اما بیان آن ارزشمند است.
برطبق یک افسانه، یک فرد مبتلا به تب مالاریا، به صورت کاملاً اتفاقی از جوهر گنه گنه خورد. …

اگرچه جریان این اکتشاف بیشتر شبیه داستان و قصه است تا واقعیت، اما بیان آن ارزشمند است.

برطبق یک افسانه، یک فرد مبتلا به تب مالاریا، به صورت کاملاً اتفاقی از جوهر گنه گنه خورد.

او در جنگل های بلند برای رفع تشنگی خود از آبی تلخ مزه که در کنار آن چند درخت گنه گنه روییده بود خورد و به طرز معجزه آسایی تب او فروکش کرد.

او پس از بازگشت خود این ماجرای عجیب را برای قبیله اش تعریف کرد و از آن پس این ماده برای درمان تب مالاریا به کار رفت اما بنابر مدارک ثبت شده اولین استفاده از این ماده به عنوان داروی ضد مالاریا، توسط مبلغان مسیحی در لیما (پایتخت کشور پرو) در سال ۱۶۳۰ بوده است. تاریخ نویسان حدس می زنند که آن ها این شیوه را از قبایل هندی آموخته اند.

مرتضی قائم پناه