در جستجوی معابد شائولین

معبد شائولین در جنوب چین که بیش از یکی هم است و اصولاً هم از سبک شائولین جنوب نام برده می شود بدین معنا که سنت های قدیمی که از سربازها از سال ۴۹۵ به جا مانده تنها به معبد هنان برنمی گردد

معبد شائولین در جنوب چین که بیش از یکی هم است! و اصولاً هم از سبک شائولین جنوب نام برده می‌شود بدین معنا که سنت‌های قدیمی که از سربازها از سال ۴۹۵ به‌جا مانده تنها به معبد هنان برنمی‌گردد. این راهبان هنرهای رزمی را آموزش می‌دهند که در چهارگوشه چین اجراء می‌شود. تاریخ‌های چینی معابد ”شائولین“ را نام می‌برند که در Gansa , Fuyian و Shamdong وجود دارند و این آخری اوایل قرن هجدهم در تایوان ساخته است. زیر نظر (۸۳۶۱-۴۴۶۱) Ming بسیاری از سران بودیسم در جنوب علیه Wokou، ژاپنی‌هائی که در نزدیکی چین بودند با قدرت می‌جنگیدند.

● بوهید راما و پنج جد بزرگ

آیا می‌شود گفت معبد شائولین افسانه‌ای هنان است که همواره از آن یاد می‌شود؟ نه، بعید است. در مجموع می‌توان گفت که متدهای شائولین شمال و جنوب از (کوه‌های Song هنان) و Fuyian الهام می‌گیرند. متدهای شائولین شمال همان‌هائی است که بوهید رامای بزرگ آنها را در ”اولین معبد زیر آسمان“ به‌کار می‌گرفت و متدهای شائولین جنوب آنهائی است که ”پنج جد بزرگ“ آنها را به‌کار برده و آموزش می‌داده‌اند و با سبک‌های متفاوت بوکس Cai.Hong , Li , Mo , Cailifo , Yongchun , Fojia یا Nanzhiguan آنها را نام‌گذاری کرده‌اند.

شائولین جنوب در مقابل امپراطوری Qing مقاومت می‌کرد. ”انقلاب Mingها، برگرداندن Mingها“ شعار این جماعت مخفی بود. اینها را رئیس معبد شائولین Henan یعنی Shi Yan Lu برای ما می‌گوید. افسانه پنج جد بزرگ همگی درباره شائولین جنوب می‌باشد.

آوریل ۲۰۰۴ من در ایالت Fuian به‌دنبال معبد معروف می‌گشتم. مشکل این بود که سه معبد در سه نقطه مختلف شهر واقع شده و این خود نیز داستانی محلی دارد.

● یک معبد درون شهر

باید ماشین گرفت و رفت... به‌دنبال این معبد معروف افسانه‌ای. اما واقعاً بین این سه‌تا، معبد اصلی کدام یکی است؟ مطمئناً، مدیر هر کدام معتقد است، معبد اصلی همان است که او سرپرستی‌اش را به‌عهده دارد. باید سه روز را برای این‌کار وقت بگذارم. اولین معبد در شهر Quanzhou واقع است. من خانه‌های قدیمی بسیاری را در اطراف معبد کشف کردم. به‌نظر می‌رسد هرکدام بیشتر از صد سال عمر دارند. معبد مرمت شده است. عمارت‌های بسیاری در آنجا بنا شده است: شگفت‌آورند...

راهبه‌هائی در حال نمایش دادن حرکات هستند. آنها برای من می‌گویند که سنت سربازان Bonzes ده‌ها سال است که دوباره احیاء شده است. باز هم مثل گذشته‌ها مردم زندگیشان را به ساختن روح و جسم خود اختصاص می‌دهند.

اینجا، تنها متدهای شائولین جنوبی تمرین می‌شود که در ایالت Fujian وجود دارد مثل: Wa Taizu (جد بزرگ)، Luohan ، Bai-he (درنای سفید) ، Houquan ، Damo Da Zun.

یک راهب جواب یک‌دقیقه تمام تنها روی یک انگشت ایستاده است. من اینجا انواع و اقسام شمشیرهای دولبه، سپر، باتوم، چاقو و سلاح‌های سردی را پیدا کردم که فقط و فقط در جنوب چین یافت می‌شوند: تونفا و سائی. این آخری‌که اغلب فکر می‌کنند از اکیناوا آمده است بیشتر توسط قدیمی‌های کوهستان‌نشین به‌کار می‌رود. چون Fujian در مقابل تایوان و اکیناوا قرار گرفته است. نمایش تمام می‌شود و من می‌روم تا پشت معبد را ببینم. اینجا روی تپه کوچکی ایستاد‌ه‌ام.

احساس می‌کنم دسته‌های سربازان امپراطوری و آتش‌هائی را که بر فراز معبد روشن است را به وضوح می‌بینم. راهبه‌ها همچنان در حال تمرین هستند. چندتائی عکس می‌گیرم و دوباره به تماشای آنها می‌نشینم. بدون شک، معبد شائولین Quanzhou همان معبد اصلی است!

● معبد آرام

برای رفتن به دومین معبد واقع در محله Putian باید از داخل کوهستان گذشت. راهی‌که انگار انتها ندارد. از همراهانم می‌پرسم تا آن بالا چقدر راه هست می‌گویند ۱۰۰ متر، ولی به گمانم از ارتفاع ۳۰۰ متری برج ایفل که ما هر روز به‌راحتی آن‌را طی می‌کنیم هم بیشتر است...

مناظر بدیعند، مزرعه‌های قدیمی، کشاورزانی که هنوز درخت میوه می‌کارند و هنوز...

بالاخره می‌رسیم: معبد مرمت شده و زیباست. عمارت‌ها به زیبائی در مقابل کوهستان برپا شده‌اند. در بین آنها قدم می‌زنم. سکوت حکمفرماست. به سختی می‌توان باور کرد که این معبد، همان معبد اصلی نباشد. می‌پرسم چه کسی معبد را مرمت کرده است؟ می‌گویند: کمی دولت و بیشتر چینی‌های تایوان و چینی‌های آن‌طرف آب که خیلی به اصالتشان پایبندند.

آنها به بقیه معابد Mazu هم معتقدند. چینی‌های آن‌طرف آب یا تایوانی‌ها روی ”آن“ معبد اصلی عقاید مختلی دارند... در آنجا موزه‌ای را هم به من نشان می‌دهند، یک کوزه بسیار قدیمی، اسلحه‌های فلزی قدیمی، آنتیک و سنگی. سعی کردم بدون آن‌که صدمه‌ای به آنها وارد شود به آنها دست بزنم و بلندشان کنم... روی بعضی از قسمت‌ها نقش چینی‌های قدیمی که برآمده از راهبان جنگاور شائولین هست، پیداست. بعد به دیدن یک پرده منقوش دیگر می‌رویم. یک منظره به یادماندنی: از دور قله کوهستان پیداست و در کوهپایه آن راهبه‌ها در حال تمرینند. جنگاوری راهبه‌ها در حال احیاء شدن است. بعد، استاد Lai Chang Qing که به راهبه‌ها تعلیم می‌دهد خودش شخصاً بوکس جنوب را به من نمایش می‌دهد.

● در دهکدهٔ شائولین

برای رسیدن به سومین معبد در محله Fuyian باز هم باید از مناطق کوهستانی عبور کنید. در مقابل یک ساختمان ایستاده‌ایم و من ”شائولین“ واقعی را می‌بینم. شهرداری، منطقه و محله شائولین نام دارند. اینجا هم یک موزه پر از اشیاء باستانی وجود دارد: وسایل، سنگ‌ها...

ولی در داخل معبد برای اولین‌بار توانستم معماری قرون وسطائی را ببینم که مرمت نشده است و اتفاقاً به عمد حفظ شده است. به‌طوری‌که انگار دقیقاً در هر قسمت آن وارد می‌شود احساس همان دوران به تو دست می‌دهد؛ رنگ‌ها، سالن‌های آرامش‌بخش، محل تمرین و... در مسیر کوهستانی معبد کمی کار مرمت و احیاء انجام شده است. به‌طوری‌که یک پل سنگی روی رودخانه ساخته شده است.

در مجموع سومین معبد شائولین Fuying بیش از حد تصور Zen را در آدمی ایجاد می‌کند. محلی برای تمرین، آرامش جسم و روح و... اما به‌نظر شما معبد واقعی کجاست؟ به‌نظر من: ”سومین“.

چینی‌ها می‌گویند این معبد توسط امپراطوری Kangxi و Qialong سوخته است.

حدود یک قرن با زمان ساخت این معابد فاصله داریم. می‌توان حدس زد اولی کجا و کی مخروبه و متروکه شده است خصوصاً با علم به این‌که Fugian مدت‌ها تحت حاکمیت منچوها بوده است.

Chao Bo Chu رئیس خوب بودیسم چین (که دو سال پیش فوت کرد) نوشته‌ای از خود به‌جا نگذاشته است؟ می‌توان در نظر گرفت که این هر سه مظهر و سمبل شائولین جنوب باشند؟

شمال و جنوب: دو سبک، دو تمثیل.

سبک شائولین جنوب خشک و قوی است. بیشتر با اعضاء بالاتنه کار می‌کند. برعکس شائولین شمال بیشتر حمله‌ها با پاهاست. اما امروز می‌دانیم که این قطعیت ندارد. برخی از فنون شمال نیز از اعضاء بالاتنه بهره می‌برند مثل سبک Fanziquan و برخی از فنون سبک جنوب از پاها استفاده بیشتر می‌کنند مثل: Gouqvan برای بهتر پی بردن به فرق بین شمال و جنوب باید به سنت اکیناوا بپردازیم. شوریته و توماریته که از شائولین شمال می‌آید روی حرکات و فنون با فواصل بسیار و تنفس‌های طبیعی و کامل مانور می‌دهد و ناهاته که از میراث شائولین جنوب است محور استراتژی آن روی متد تن به تن با حرکات خشک دست‌ها و تنفس محکم برنامه‌ریزی شده است.