پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا

۶ نفری كه دیگر نیستند


۶ نفری كه دیگر نیستند

در یك دهه گذشته بازیكنان بزرگی در بازی سنتی لیورپول و منچستریونایتد نقش آفرینی كرده اند كه جای آنها در رقابت امروز خالی به نظر می رسد آیا سال های بعد, كسی از بازیكنان بازی روز سوم مارس یاد خواهد كرد

در یك دهه گذشته بازیكنان بزرگی در بازی سنتی لیورپول و منچستریونایتد نقش آفرینی كرده اند كه جای آنها در رقابت امروز خالی به نظر می رسد. آیا سال های بعد، كسی از بازیكنان بازی روز سوم مارس یاد خواهد كرد؟

۱) مایكل اوون

گل های پرشمار او به منچستریونایتد فراموش نشده است. او اكنون بیشتر در اتاق فیزیوتراپی نیوكاسل دیده می شود اما وقتی در اوج بود مقابل رقیب دیرینه بهترین بازی ها را ارایه می داد. گل سوم لیورپول در بازی رفت فصل ۲۰۰۲-۲۰۰۱ هرگز فراموش نمی شود؛ جان آرنه ریسه با تمام قدرت اوت دستی را پرتاب كرد.

بارتز در دفع توپ دچار اشتباه شد و اوون با پرشی كه هرگز نه قبل و نه بعد از آن بازی دیده نشد توپ را از نزدیكی های خط، درون دروازه جای داد تا برتری ۳ بر یك لیورپول رقم بخورد. این هوادار اورتون هرگز علناً از منچستریونایتد ابراز نفرت نكرد. او با «لوییز بونسال» همسرش كه زمانی همبازی كودكستان او بود، درباره شیاطین سرخ حتی صحبت هم نكرد.

۲) روی كین

هافبك جنگنده ایرلندی به بخشی از تاریخ این رقابت تبدیل شده است. در درگیری های متعدد «كاپیتان كین» و حرف های زشتی كه نثار بنیانگذاران تاریخ لیورپول می كرد، گاهی از گل های رد و بدل شده نیز دیدنی تر به نظر می رسید. گل خاصی از وی به یادگار نمانده اما شاید تنها بازیكنی بود كه در تمام گل های منچستریونایتد مقابل لیورپول، درخشان ترین ردپا را داشت. «كینو» هم اكنون در كسوت یك مدیر- مربی قصد دارد پای تلویزیون ،جنگندگی و تعصب نسل ساندویچ (اصطلاح معروف در مورد فوتبالیست های امروز) را نظاره كند!

۳) جیمی ردنپ

او قبل از بكهام مرد اول عرصه مد و فوتبال بود. پسر دایی جان تری نه با آن جشن ازدواج رؤیایی با یك سوپراستار معروف و نه با گل های اندك خود بلكه به خاطر تلاش هایش در میدان مورد توجه قرار داشت. مرد بدشانسی كه به اندازه سن «تری» مصدوم شده، زمانی بت آنفیلد بود. او مقابل منچستریونایتد گل های زیادی به ثمر نرساند اما امروز جای این مرد خوش تیپ در جنگ های میانه میدان و البته آواز هواداران لیورپولی خیلی خالی است!

۴) اریك كانتونا

شاید باید نام او به جای اوون به عنوان اولین خاطره ساز آورده می شد اما آنقدر مقابل تیم های كوچكی چون كریستال پالاس بداخلاقی كرد كه دیگر توانی برای خلق معجزه در بازی های بزرگ نداشت. اریك چند گل زیبا وارد دروازه جیمز نگونبخت كرد. بی گمان آن شوتی كه كانتونا در دقیقه ۸۵ فینال جام حذفی فصل ۱۹۹۶-۱۹۹۵ وارد دروازه لیورپول كرد، هرگز از خاطره ها محو نمی شود. او سانتر ارسالی بكهام را با یك استپ سینه كنترل كرد و در ادامه با یك ضربه سر ضرب دروازه رقیب را گشود. فدایی مارسی، فدایی منچستریونایتد هم بود اما نه یك ضد لیورپولی !

۵) پل اینس

مردی كه لباس هر ۲ تیم را بر تن كرد، در دقایق پایانی جدال مقابل همتیمی های سابق خود خاطره ساز شد. اینس پس از حضور در منچستریونایتد، لباس اینتر را پوشید اما در بازگشت به انگلستان برای انتقام از فرگوسنی كه «موخشك كن» نامیده می شد، لیورپول را انتخاب كرد و وقتی در ۲ دقیقه پایانی، گل تساوی یكی از بازی های ۲ تیم را زد، به خواسته اش رسید. شادی اینس در خاطره ها باقی ماند. او تا ۲ قدمی فرگوسن دوید و او را به سكوت دعوت كرد!

۶) دیوید بكهام

او در آمریكا به ازای هر دقیقه بازی چند دلار كسب می كند اما در روزهایی كه تنها یك ساك داشت، بیشتر موردتوجه بود. بكهام چند باری دروازه لیورپول را فرو ریخت و یك بار فرمان «ساكت باش» را صادر كرد. امروز سانتری به زیبایی ارسال های طلایی دیوید نخواهیم دید. تصویر او پس از به ثمر رساندن تك گل منچستر یونایتد در بازی منجر به پیروزی ۳ بر یك لیورپول در فصل ۲۰۰۲-۲۰۰۱ ،گویای همه چیز بود ؛ تلفیقی از هیجان و نفرت.



همچنین مشاهده کنید