زمین بازی و توپ در هندبال

زمین بازی حداقل باید در طول خطوط کناری, یک متر و در پشت خط بیرونی دروازه, دو متر حریم داشته باشد وضعیت زمین بازی نباید به صورتی تغییر یابد که باعث کسب آوانتاژ یکی از تیمها شود

زمین بازی، محوطه ای است به شکل مستطیل که طول آن ۴۰ و عرض آن ۲۰ متر می باشد. این زمین دارای دو محوطه دروازه (قانون ۱:۴ و قانون ۶) و یک محوطه بازی است. دو خط بلند طولی را خطوط کناری و خطوط کوتاه انتهایی را خط دروازه (بین دو پایه دروازه) یا خط بیرونی دروازه (دو طرف دروازه) می نامند.

زمین بازی حداقل باید در طول خطوط کناری، یک متر و در پشت خط بیرونی دروازه، دو متر حریم داشته باشد. وضعیت زمین بازی نباید به صورتی تغییر یابد که باعث کسب آوانتاژ یکی از تیمها شود.

در وسط هر خط دروازه، یک دروازه قرار می گیرد. دروازه ها باید به خوبی در زمین یا دیوار پشت آن نصب شده باشند. ابعاد داخلی هر دروازه ۲ متر ارتفاع و ۳ متر طول دارد. هر دروازه دارای دو پایه است که به وسیله یک تیر افقی به یکدیگر متصل می شوند. لبه پشتی پایه ها با لبه بیرونی خط دروازه منطبق است. پایه ها و قطعه افقی بالای آنها باید مقطعی به ابعاد ۸ سانتیمتر داشته باشند. بخش دروازه که از داخل زمین، نمایان است باید سطوح آن با دو رنگ متفاوت که ضمناً با زمینه پشت دروازه اختلاف واضح داشته باشد، رنگ آمیزی شود. دروازه ها باید مجهز به تور باشند به نحوی که توپ پرتاب شده به دروازه، به سرعت از آن خارج نشود.

کلیه خطوط زمین، جزء قسمتی از منطقه ای است که آن را محدود می کند. خط دروازه ها مابین دو پایه دروازه ۸ سانتیمتر و مابقی خطوط ۵ سانتیمتر پهنا دارد. خطوط بین دو منطقه مجاور را می توان به وسیله رنگی متفاوت از کفپوش مجاور آن منطقه، جایگزین نمود.

در مقابل هر دروازه، یک محوطه دروازه قرار دارد (قانون ۶). محوطه دروازه به وسیله خط محوطه دروازه محدود و معین می شود (خط ۶ متر) که به شرح زیر رسم می گردد:

یک خط به طول ۳ متر و به فاصله ۶ متر موازی و قرینه با خط دورازه در داخل زمین کشیده می شود (از لبه عقبی خط دروازه تا لبه جلویی خط محوطه دروازه) و این خط از هر طرف با یک ربع دایره به شعاع ۶ متر (به مرکز زاویه عقب داخلی پایه های دروازه به خط بیرونی دروازه متصل می شود).

خط پرتاب آزاد (۹ متر) یک خط مقطّع است که طول هر قطعه و فاصله بین قطعات، ۱۵ سانتیمتر است. این خط به فاصله ۳ متر و موازی با خط منطقه دروازه رسم می شود.

خط ۷ متر یک متر طول دارد و موازی با خط دورازه رسم می شود. فاصله این خط با لبه پشتی خط دروازه ۷ متر است و دقیقاً در مرکز و مقابل دروازه کشیده می شود.

خط محدودیت دروازه بان (۴ متر) به طول ۱۵ سانتیمتر و موازی با خط دروازه کشیده می شود و فاصله این خط با لبه پشتی خط دروازه ۴ متر و دقیقاً در مرکز و مقابل دروازه قرار دارد.

خط وسط زمین نقاط مرکزی دو خط کناری را به یکدیگر متصل می نماید.

خط منطقه تعویض (بخشی از خط کناری) برای هر تیم به فاصله ۵/۴ متر از خط وسط تعیین شده است. نقطه انتهایی خط منطقه تعویض به وسیله خط موازی با خط وسط و به طول ۱۵ سانتیمتر به سمت داخل خط کناری و ۱۵ سانتیمتر به سمت خارج خط کناری مشخص می گردد.

● توپ

توپ، به شکل کروی و جنس آن از چرم و یا مواد مصنوعی است. سطح توپ نباید براق و لغزنده باشد (۳ـ۱۷).

اندازه توپ شامل محیط و وزن، در رده های مختلف تیمی به صورت متفاوت به شرح زیر است:

▪ محیط ۶۰ـ۵۸ سانتیمتر و وزن ۴۷۵ـ۴۲۵ گرم (اندازه ۳ فدراسیون جهانی هندبال) برای مردان و نوجوانان (بالای ۱۶سال)؛

▪ محیط ۵۶ـ۵۴ سانتیمتر و وزن ۳۷۵ـ۳۲۵ گرم (اندازه ۲۵ فدراسیون جهانی هندبال) برای زنان و دختران جوان (بالای ۱۴ سال) و پسران جوان (۱۶ـ۱۲ سال)؛

▪ محیط ۵۲ـ۵۰ سانتیمتر و وزن ۳۳۰ـ۲۹۰ گرم (اندازه ۱ فدراسیون جهانی هندبال) برای دختران جوان (۱۴ـ۸ سال) و پسران جوان (۱۲ ـ۸ سال).

● توضیح:

شرایط فنی لازم برای توپهای مورد استفاده در کلیه مسابقات بین المللی رسمی در مقررات توپ فدراسیون جهانی هندبال آمده است. اندازه و وزن توپهای مورد استفاده در مینی هندبال، در این قوانین گنجانده نشده است.

در هر بازی، حداقل باید دو توپ در اختیار باشد. در جریان بازی، توپهای ذخیره باید در نزدیکترین محل به میز وقت نگهدار باشد. این توپها باید شرایط مشروحه در قانون ۲ـ۳:۱ را داشته باشند.

داوران تصمیم می گیرند چه زمانی از توپ ذخیره استفاده شود. در چنین موقعیتی به منظور حداقل توقف اجتناب از اعلام تایم اوت، داوران باید سریعاً توپ ذخیره را وارد بازی نمایند.