طرح نور شناختی تلسکوپ

آینه در انتهای تحتانی لوله سوار می شود. نور بازتابیده، تصویر را در وسط اشعه ورودی تشکیل می دهد. برای آن که بتوان این تصویر را مشاهده کرد باید آن را نقل مکان داد. معمولا این کار به …

آینه در انتهای تحتانی لوله سوار می شود. نور بازتابیده، تصویر را در وسط اشعه ورودی تشکیل می دهد. برای آن که بتوان این تصویر را مشاهده کرد باید آن را نقل مکان داد. معمولا این کار به یکی از دو راه زیر که به وسیله نیوتون و هم عصر فرانسوی اش کاسگرن ابداع شده اند، انجام می شود.

در روش نیوتون اشعه همگرای نور پیش از رسیدن به صفحه کانونی به وسیله آینه ای تخت قطع می شود. این آینه اشعه را از بدنه لوله به چشمی هدایت می کند.

در روش نیوتون اشعه همگرای نور پیش از رسیدن به صفحه کانونی به وسیله آینه ای تخت قطع می شود. این آینه اشعه را از بدنه لوله به چشمی هدایت می کند.

در روش کاسگرن آینه ای کوژ، کار منحرف کردن نور را انجام می دهد. شعاع های همگرا توسط آینه ای کوژ قطع می شود و از سوراخی که در آینه شئی ایجاد شده است به کانون آورده می شود. یکی از امتیازات این روش، قابلیت انعطاف در فاصله کانونی شئی است.

برخی از تلسکوپ های بازتابی هم به سیستم نیوتونی و هم به سیستم کاسگرن مجهز است.

آینه یا منشور کوچک، لاجرم مانع قسمتی از نور ورودی می شود. این کاهش نور، نسبتا اندک است و کسر بسیار کوچکی از کل نوری را تشکیل می دهد که بر شئی می تابد. این مانع را نمی توان در چشمی دید و همان طور که می توان حدس زد، مزاحم تصویر نمی شود.