ترفندهای پیش از انتخابات

هر لحظه كه به روز ۲۴ اسفندماه ۸۶ نزدیك می شویم, موضعگیری های گوناگون درباره انتخابات مجلس هشتم بیشتر می شود بعضی از موضعگیری ها از آن مقامات ذیربط است و بعضی از آنها را رجال سیاسی ارائه می كنند, اما در این میان اظهارنظرهایی می شود كه شگفت انگیز و عبرت آموز است

هر لحظه كه به روز ۲۴ اسفندماه ۸۶ نزدیك می‌شویم، موضعگیری‌های گوناگون درباره انتخابات مجلس هشتم بیشتر می‌شود. بعضی از موضعگیری‌ها از آن مقامات ذیربط است و بعضی از آنها را رجال سیاسی ارائه می‌كنند، اما در این میان اظهارنظرهایی می‌شود كه شگفت‌انگیز و عبرت‌آموز است.

آیت‌ا... احمد جنتی در سخنرانی خود برای ناظران انتخابات گفته است: <دشمنان در انتخابات ممكن است نقشه‌هایی داشته باشند تا افراد ناباب را به مجلس بفرستند.>(اعتماد ملی ۱/۵/۸۶)

پس از آن، اسدا... بادامچیان خطاب به جمعی از فرهنگیان گفته است: <آنچه مهم است آمریكا و انگلیس و خط استكبار است، حتی روس هم با آنها همراه است. در این انتخابات، همه علیه ما كار خواهند كرد، بلكه رخنه‌ای كنند.>، <انتخابات مجلس هشتم تنها راهی است كه استكبار بتواند شیطنت كند و عناصرش را بیاورد.> ۱۷۷ گروه سیاستگذار در انگلیس از دولت این كشور خواسته‌اند چون هزینه حمله نظامی به ایران بالا‌ست، از اصلا‌ح‌طلبان در ایران حمایت و آنها را تقویت كنند.>(اعتماد ملی - ۲/۵/۸۶)

جز اینها، روزنامه‌ها و رسانه‌های دیگر مربوط به محافظه‌كاران، به هر بهانه‌ای مخالفان خود را هتك حرمت می‌كنند و انواع و اقسام تهمت و افترا را نثارشان می‌نمایند تا به هر طریقی برای مخالفان خود پرونده‌سازی كنند كه از ورود آنان به مراكز تصمیم‌گیری و اجرا جلوگیری نمایند.

خلا‌صه حرف آقایان این است كه مخالفان ما نباید وارد حاكمیت شوند و مواضع موثر و نیمه موثر در هیچیك از قوای سه‌گانه و قوای بیرون از آن را به دست گیرند و این در شرایطی است كه عده ای از همین طیف در خارج از چارچوب انتخابات نیز نگذاشته‌اند رقبای خود، مسوولیت خدمتگزاری اثربخشی را در اختیار داشته باشد.

اما چون به انتخابات نزدیك می‌شویم، فعلا‌ در تلا‌شند كه یك نوع فشار روانی، اجتماعی را بر نظار و مجریان انتخابات وارد كنند كه مبادا با چهره‌های اصلا‌ح‌طلب مماشات نموده و اجازه دهند اینگونه افراد وارد مجلس هشتم شوند.

ساده‌ترین راه برای اعمال فشار این است كه با دوختن آسمان و ریسمان به هم، وانمود كنند مخالفان آنان یا نفوذی دشمنان هستند و یا وابسته و مورد حمایت بیگانگان می‌باشند. خوشبختانه این سیاست در جامعه كاربرد چندانی ندارد و اگر مدعیان اصولگرایی كه تقریبا تمامی رسانه‌های رسمی و غیررسمی را در اختیار دارند و در جوسازی به منظور رد صلا‌حیت رقبا و نیز پرونده‌سازی كاربردی برای حذف اصلا‌ح‌طلبان منتقد، دست توانایی دارند، كمی مردانگی به خرج دهند و فضای جامعه و ذهن مردم را برای برگزاری یك انتخابات آرام، سالم، فراگیر و آزاد، ملتهب و وهم‌آلود نكنند، خواهند دید كه چه كسانی بیش از ۷۰ درصد آرای واجدین شرایط را كسب خواهند كرد و چه كسانی كمتر از سی درصد را.

بدیهی است اگر برخیها با ایجاد فضای نامطلوب و جنگ‌روانی، از آن نوعی كه در سطور اولیه این یادداشت به آن اشاره كردم، موفق شوند مردم را در روز رای‌گیری خانه‌نشین كنند و به رای كم‌قانع باشند، به هدف خود می‌رسند و چون رسانه‌های فراگیر و مهمی در اختیار دارند، همان سی چهل درصد واجدین شرایط را همه مردم قلمداد می‌كنند تا خود را راضی كنند و از خودشیفتگی لذت ببرند.

وانگهی، كسانی كه الفبای سیاست را می‌دانند، متوجه این موضوع هستند كه دشمنان خارجی برای نفوذ و ضربه زدن به یك نظام، از راه‌ها و افرادی وارد می‌شوند كه مورد قبول و در اختیار متولیان آن نظام است، نه از طریق كسانی كه انواع و اقسام نظارت و كنترل و مراقبت بر آنان اعمال می‌شود. از طرفی سیاست حكومت‌های پرترفند و سیاستمداران كهنه‌كار آنها همچون انگلستان این است كه با انتشار اخباری كه برای محافظه‌كاران مورد مصرف فراوان دارد، دعوایی را در ایران راه بیندازند و بهره خود را ببرند و چه كسی است كه نداند برای انگلستان و آمریكا چیزی بهتر از این نیست كه با حذف اصلا‌ح‌طلبان و برخورد با آنان، مردم و بسیاری از گروه‌های مرجع، خانه‌نشین شوند و از صحنه تصمیم‌گیری برای سرنوشت خود به دور باشند.

مصطفی ایزدی