۹ ژوئیه ۱۹۹۳ ـ نظر جهانی ناشران: روزنامه «کم تیراژ» نشریه ای خصوصی (شخصی) است، نه عمومی

انجمن بین المللی ناشران در ژوئیه ۱۹۹۳، ضمن رسیدگی به دهها موضوع و مسئله، به انتقاد از «ادامه انتشار برخی روزنامه های عمومی (غیر حزبی و غیر تخصصی) با فروش (تیراژ) بسیار کم و تحمل …

انجمن بین المللی ناشران در ژوئیه ۱۹۹۳، ضمن رسیدگی به دهها موضوع و مسئله، به انتقاد از «ادامه انتشار برخی روزنامه های عمومی (غیر حزبی و غیر تخصصی) با فروش (تیراژ) بسیار کم و تحمل زیان که کاری منطقی بنظر نمی رسد» رسیدگی کرد و نظر داد: یک روزنامه عمومی (نه حزبی و تخصّصی) موسسه ای است اقتصادی و محل کسب و کار، نه پلکان سیاسی برای صاحبش و وسیله گرفتن اعانه؛ لذا روزنامه های عمومی که در کشورهای بالای پنج میلیون جمعیت، با فروشی کمتر از حدود پنج هزار نسخه به انتشار ادامه می دهند نباید «روزنامه عمومی» بشمار آورده شوند. این نشریات اگر روزانه (یومیه) باشند باید روزنامه خصوصی (همانند وبلاگهای فعلی - وبلاگ چاپی) شناخته شوند که ناشر اخبار و مطالب مورد علاقه صاحب آنها و بازتاب دهنده فکر و نظر ایشان هستند. پایین آمدن شمار فروش از پنج هزار نسخه در روز باید برای سه ماه پیاپی ادامه داشته باشد تا یک روزنامه عنوان «عمومی بودن» را از دست بدهد، نه در یک و ده و بیست روز. روزنامه کم تیراژ می تواند ار انجمن ناشران محل (صنف) درخواست مهلت برای بازسازی و بهبود کیفیت کند تا عنوان «عمومی = حرفه ای» را از دست ندهد.

در زمان این تصمیم گیری (سال ۱۹۹۳)، هنوز اینترنت همانند امروز عمومیت نداشت که ریزش تیراژها را به حساب آن بگذارند.