اولین تظاهرات در تهران قدیم

نخستین بحران سیاسی و اقتصادی در تهران اخیر در فاصله سال ۱۲۷۷ تا ۱۲۸۷ ه‍.ق در زمان ناصرالدین‌شاه با بروز قحطی در تهران و شیوع بیماری و با شکل گرفتن هنگامی که شاه از شکار برمی‌گشت، …

نخستین بحران سیاسی و اقتصادی در تهران اخیر در فاصله سال ۱۲۷۷ تا ۱۲۸۷ ه‍.ق در زمان ناصرالدین‌شاه با بروز قحطی در تهران و شیوع بیماری و با شکل گرفتن هنگامی که شاه از شکار برمی‌گشت، مردم شهر که از گرسنگی به ستوه آمده بودند، راه وی را سد کردند و در مقابل چشمانش به یکی از نانوایی‌های شهر هجوم بردند. روز بعد مردم به‌خصوص زنان دوباره به خیابان‌ها ریختند و شاه که از بالای قصر گلستان با دوربین به تظاهرات مردم نگاه می‌کرد، محمودخان نوری (کلانتر وقت تهران) را خواست و وی را مورد شماتت و سرزنش قرار داد و در مورد علت ناآرامی‌ها توضیح خواست.

نوری که هیچ دلیل قانع‌کننده‌ای نداشت، از شاه اجازه خواست تا تظاهرات را سرکوب کند که این تقاضایش مورد موافقت قرار گرفت و دقایقی بعد گروهی از فراشان و گماشتگان حکومتی به اشاره و دستور وی مردم ناراضی را مورد حمله قرار دادند و طی این تهاجم گروهی مضروب و مجروح شدند.ناصرالدین‌شاه که از این وضع شدیدا برآشفت، کلانتر تهران را فراخواند و دستور داد ریش‌اش ر ا بتراشند و وی را به چوب فلک ببندند و بعد او را برهنه کنند و به وسیله طناب در کوچه و بازار روی زمین کشاندنش و سرانجام بدن بی‌جانش را به دار آویختند که سه روز در بالای دار قرار گرفت. به دنبال اعدام کلانتر تهران، هر روز گروهی از کدخدایان محلات تهران نیز تنبیه می‌شدند و این مساله تا حدودی باعث تخفیف ناآرامی‌ها شد و تصمیماتی برای بهبود وضع نان اتخاذ شد.