از بسیجی ها بسیجی تر شدند!

فصل های پیش از این هم ابر داشت
بر کویرم بارشی بی صبر داشت
پیش از اینها آسمان گلپوش بود
پیش ازاینها یار در آغوش بود
اینک اما عده ای آتش شدند
بعد کوچ کوه ها آرش شدند
از بلند از حلق …

فصل های پیش از این هم ابر داشت

بر کویرم بارشی بی صبر داشت

پیش از اینها آسمان گلپوش بود

پیش ازاینها یار در آغوش بود

اینک اما عده ای آتش شدند

بعد کوچ کوه ها آرش شدند

از بلند از حلق آویزها

قلب های مانده در دهلیزها

بذرهایی ناشناس و گول و گند

از میان خاک و خون قد می کشند

بعضی از آنها که خون نوشیده اند

ارث جنگ عشق را پوشیده اند

بزدلانی کز هراس ابتر شدند

از بسیجی ها بسیجی تر شدند

ای بی جان ها! دلم را بشنوید

اندکی از حاصلم را بشنوید

تو چه می دانی تگرگ و برگ را

غرق خون خویش، رقص مرگ را

تو چه می دانی که رمل و ماسه چیست

بین ابروها رد قناسه چیست

تو چه می دانی سقوط «پاوه» را

«عاصمی» را «باکری» را «کاوه» را

هیچ می دانی «مریوان» چیست؟ هان!

هیچ می دانی که «چمران» کیست؟ هان!

هیچ می دانی بسیجی سرجداست؟

هیچ می دانی «دوعیجی» در کجاست؟

این صدای بوستانی پرپر است

این زبان سرخ نسلی بی سر است

با همان هایم که در دین غش زدند

ریشه اسلام را آتش زدند

پای خندق ها احد را ساختند

خون فروشی کرده خود را ساختند

زنده های کمتر از مردارها

با شما هستم، غنیمت خوارها

بذر هفتاد و دو آفت بر شما

بردگان سکه! لعنت بر شما

باز دنیا کاسه خمر شماست

باز هم شیطان اولی الامر شماست

با همان هایم که بعد از آن ولی

شوکران کردند در کام علی

باز آیا استخوانی در گلوست؟

باز آیا خار درچشمان اوست؟

زخمی ام، اما نمک... بی فایده است

درد دارم، نی لبک.... بی فایده است...