یک بار هم این شانس را به مربیان ”برزیلی“ بدهید

امروز جو حاکم بر ورزش اول این مملکت به سبب حضور چند ساله مربیان کروات محتاط به ویژه برانکو به هیچ عنوان مناسب و خوشایند نیست و متهم ردیف اول در به وجود آوردن چنین فضائی, نمی تواند فردی به غیر از ایوانکوویچ باشد

● محبوس کردن خصوصیات تهاجمی ”برزیل آسیا“ در اندیشه کروات‌های محتاط

فوتبال ایران از اعتماد به مربیان کروات نه تنها خبری ندید بلکه در بعضی مواقع، تاوان و بهای سنگینی نیز در قبال این انتخاب و اعتماد پرداخت. چه در سطح ملی و چه در سطح باشگاهی. امثال ایوانکوویچ، بلاژویچ، فرانچیچ، یوناچیچ و ... نتوانستند در قیاس به آنچه در اختیار داشتند، بهره مناسبی نصیب فوتبال این مرز و بوم و هوادارانش کنند.

امروز جو حاکم بر ورزش اول این مملکت به سبب حضور چند ساله مربیان کروات محتاط به‌ویژه برانکو به هیچ عنوان مناسب و خوشایند نیست و متهم ردیف اول در به‌وجود آوردن چنین فضائی، نمی‌تواند فردی به غیر از ایوانکوویچ باشد.

نمی‌خواهیم وارد مباحث تکراری و کسل‌کننده شویم وگرنه مجبور بودیم به تصمیمات غلط و اصرارهای بی‌جای مدیران برکنار شده فدراسیون نیز اشاره کنیم اما هر چه هست، باید اعتراف نمود که این روزها کمتر کسی تمایل دارد نام مربیانی که ذکر شد را حتی در ذهن مرور کند، عمر ”ویچ“ها در این فوتبال به‌سر آمده، گرچه پس از ناکامی تیم‌ملی در راه رسیدن به جام جهانی ۲۰۰۲ نیز می‌گفتند کسی دیگر سراغ آنان نخواهد رفت اما متأسفانه اشتباهات گذشته بار دیگر تکرار شد. تصور می‌کنیم این بار داستان، متفاوت از قبل باشد و حداقل در رده ملی دیگر دست مربیان کروات به نیمکت این تیم‌ها نرسد. این حقیقتی بسیار تلخ است که برانکو ایوانکویچ نقش عمده‌ای در سوزاندن فرصت‌طلائی فوتبال ایران در جام جهانی ۲۰۰۶ ایفاء کرد و همین مورد آنقدر غیرقابل هضم هست که به‌سبب آن برای همیشه فکر استخدام مربیان کروات و درجه چندم را از سر بیرون کنیم.

با روی کار آمدن سرپرست موقت فدراسیون فوتبال اولین و مهمترین تصمیم، انتخاب سرمربی جدید برای تیم ملی بزرگسالان است. گرچه حذف از جام جهانی، انگیزه و دل و دماغ را از خیلی‌ها سلب کرده اما نباید اجازه داد این موضوع، مانع از حصول توفیقات بعدی شود. دنیا برای ما به آخر نرسیده و باید از همین امروز تلاشی اصولی را برای مهیا کردن تیمی قدرتمند به‌منظور حضور در جام ملت‌های آسیا و بعد از آن مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ آغاز کنیم. گرچه در ظاهر تا این بازی‌ از زمان زیادی باقی است اما در عمل فردا هم برای شروع کار، دیر است، هر چه زودتر باید فردی برای هدایت تیم ملی انتخاب شود اما در عین حال باید به این مهم توجه ویژه‌ای داشته باشیم که اشتباهات گذشته را تکرار نکنیم و بهترین و شایسته‌ترین را روی نیمکت این تیم بنشانیم.

کار ما در آسیا با ورود استرالیا به قاره کهن و جهشی که کره و ژاپن از مدت‌ها قبل آغاز کرده‌اند بسیار سخت‌تر از قبل شده و به همین سبب باید فردی را به‌عنوان سرمربی تیم ملی کشورمان انتخاب کنیم که از امثال زیکو، هیدینک و ادووکات هم بزرگتر و کار بلدتر باشد. بسیاری ”آری‌هان“ را بهترین گزینه برای جانشینی برانکو می‌دانند؛ کسی که در مدت زمان حضورش در ایران، جسارت و عیار بالایش را در امر مربیگری عیان کرده و با توجه به امتحاناتی که مربیان هلندی در سال اخیر پس داده‌اند، خیلی‌ها او را مناسب‌ترین انتخاب می‌دانند.

خود این مربی نیز برای کار در تیم ملی انگیزه دارد اما با قراردادی که وی با سرخپوشان منعقد کرده و حسابی که انصاری‌فرد روی او به فصل آینده باز نموده، شاید انتقال هان از پرسپولیس به تیم ملی کاملاً غیرممکن باشد. اما چرا این فرصت و شانس را در اختیار مربیان طراز اول برزیلی قرار ندهیم تا ”برزیل“ آسیا را هدایت کنند؟ همه از ایران به‌واسطه تکنیک و خلاقیت‌های فردی بازیکنانش، به‌عنوان برزیل قاره کهن نام می‌برند اما طی سالیان اخیر همواره خصوصیات تهاجمی ملی‌پوشان کشورش، در اندیشه‌های مربیان کروات محتاط و ترسو حبس شده است. همین امر باعث گشته آن فوتبالی که مدنظر هواداران هست، هیچ وقت به معرض نمایش درنیاید و نتایج مطلوب حاصل نشود.

امروز در فوتبال ایران، فردی به‌نام ”رنه سیموئز“ در تیم ملی امید فعالیت می‌کند که سابقه درخشان وی در عالم مربیگری و گفته‌های شاگردانش، مهر تأییدی می‌زند بر شایستگی‌ها و توانائی‌هایش. اگر قرار است مطابق با آن سنت دیرینه! در روزهای آینده نام بزرگترین مربیان دنیا ردیف شوند و در نهایت یکی در قد و قواره برانکو روی نیمکت تیم ملی بنشیند، همین بهتر که امروز حکم سرمربیگری تیم بزرگسالان هم به‌نام سیموئز برزیلی زده شود تا استعداد بالقوه مردان تکنیکی فوتبال ایران ”بالفعل“ گردد و پس از سال‌ها آن فوتبالی که شایسته نام مقدس ایران است، در میادین بین‌المللی ارائه شود.

سیموئز به‌خاطر حضور چند ماهه‌اش در ایران، شناخت مناسبی از معضلات این فوتبال و نیز توانائی‌های بازیکنان کشورمان پیدا کرده و می‌توان از او بهترین منافع را نصیب ورزش این مرز و بوم و هوادارنش نمود.

به هر حال از نظر ما ”رنه سیموئز“ می‌تواند انتخاب بسیار مناسبی باشد. این موردی بود که لازم دانستیم آن را روی کاغذ آورده و شرح و بستش دهیم. تصورمان بر این است که فوتبال ایران از اعتماد به امثال سیموئز هرگز ضرر نخواهد کرد، شما غیر از این فکر می‌کنید؟

انتخاب سرمربی تیم ملی بزرگسالان؛ شاید مهم‌ترین موضوع قابل بحث و تأمل برای سرپرست موقت فدراسیون فوتبال و دیگر مدیران تصمیم‌گیرنده این نهاد باشد. تکلیف این تیم هر چه زودتر باید مشخص شود؛ چرا که دیدارهای مقدماتی جام ملت‌های آسیا به‌ویژه پیکار حساس و حیثیتی مقابل کره‌جنوبی در پیش است. با این تفاسیر، این مهم که چه فاکتورها و خصوصیاتی برای انتخاب سرمربی جدید مدنظر فدراسیونی‌ها قرار خواهد گرفت. ذهن خیلی‌ها را به خود مشغول ساخته است. آیا جانشین برانکو می‌تواند انتظارات میلیون‌ها هوادار را برآورده سازد؟