کارموستین CARMUSTINE

●موارد مصرف‌
کارموستین‌ در درمان‌تومورهای‌ اولیه‌ مغز، لنفوم‌های‌ هوچکینی‌و غیرهوچکینی‌ و میلوم‌ مولتیپل‌ مصرف‌می‌شود و ممکن‌ است‌ در درمان‌کارسینومای‌ کبد و گوارش‌ …

موارد مصرف‌

کارموستین‌ در درمان‌تومورهای‌ اولیه‌ مغز، لنفوم‌های‌ هوچکینی‌و غیرهوچکینی‌ و میلوم‌ مولتیپل‌ مصرف‌می‌شود و ممکن‌ است‌ در درمان‌کارسینومای‌ کبد و گوارش‌ و ملانومای‌بدخیم‌ نیز مؤثر باشد.

مکانیسم‌ اثر

کارموستین‌ یک‌ عامل‌ آلکیله‌کننده‌ است‌ که‌ می‌تواند DNA و RNA راآلکیله‌ کند.

فارماکوکینتیک‌

کارموستین‌ از سد خونی‌ ـمغزی‌ می‌گذرد. متابولیسم‌ آن‌ کبدی‌ است‌و بطور عمده‌ از کلیه‌ دفع‌ می‌شود.

هشدارها:

۱) کارموستین‌ در صورت‌وجود ضعف‌ مغز استخوان‌، عیب‌ کارریه‌هاو عیب‌ کار کلیه‌، باید با احتیاطفراوان‌ تجویز شود.

۲ ) احتمال‌ بروز مقاومت‌ متقاطع‌ بین‌ لوموستین‌ و کارموستین‌ وجود دارد.

عوارض‌ جانبی ‌کارموستین:

کاهش‌ گلبولهای‌ سفید خون‌یا عفونت‌، التهاب‌ ورید، پنومونی‌ یا فیبروزریوی‌ و کاهش‌ پلاکتهای‌ خون‌، از عوارض‌شایع‌ کارموستین‌ هستند.

نکات‌ قابل‌ توصیه‌:

۱) به‌منظور جلوگیری‌ ازضعف‌ مغزاستخوان‌ ناشی‌ از کارموستین‌،دوره‌های‌ درمانی‌ با آن‌ حداقل‌ باید شش‌هفته‌ فاصله‌ داشته‌ باشد.

۲ ) مقدار مصرف‌ دارو باید طی‌ ۱-۲ ساعت‌انفوزیون‌ گردد تا مانع‌ بروز التهاب‌ درمحل‌ تزریق‌ گردد.

۳) کارموستین‌ را می‌توان‌ بصورت‌ تزریق‌داخل‌ شریان‌ کبدی‌ نیز مصرف‌ کرد.

مقدار مصرف ‌کارموستین:

برای‌ درمان‌ تومورهای‌مغزی‌، کارسینوم‌ دستگاه‌ گوارش‌، لنفوم‌ هوچکینی‌ یا غیر هوچکینی‌، میلوم‌مولتیپل‌ یا ملانومای‌ بدخیم‌ مقدار۱۵۰-۲۰۰mg/m۲ به‌ صورت‌ مقدار واحدهر ۶-۸ هفته‌ یا mg/m ۲ ۷۵-۱۰۰ طی‌ دوروز متوالی‌ هر ۶ هفته‌ یا mg/m ۲ ۴۰ طی‌ ۵روز متوالی‌ هر ۶ هفته‌ تزریق‌ وریدی‌می‌شود. مقدار مصرف‌ دارو باید بر مبنای‌تعداد گلبولهای‌ سفید خون‌ یا پلاکت‌هاتنظیم‌ گردد.