آزادی زیر برق قمه

چند نفر سعی می کردند هر طور که شده در مسجد را ببندند, یکی از آنها می گفت در را ببندید تا بقیه بچه ها برسند, وقتی می خواستم مانع بسته شدن در شوم متوجه شدم یکی از آنها با خود قمه دارد, قمه را گرفتم و او را تحویل نیروهای انتظامی دادم

<چند نفر سعی می‌کردند هر طور که شده در مسجد را ببندند، یکی از آنها می‌گفت در را ببندید تا بقیه بچه‌ها برسند، وقتی می‌خواستم مانع بسته شدن در شوم متوجه شدم یکی از آنها با خود قمه دارد، قمه را گرفتم و او را تحویل نیروهای انتظامی دادم.> این روایت یکی از محافظان ارشد مهدی کروبی بود که در مورد حادثه مسجد مهدیه همدان نقل می‌کرد. وقتی شعارهای <مرگ بر منافق> و <مرگ بر ضدولا‌یت فقیه> را از زبان این گروه سازمان‌یافته می‌شنیدم با خود فکر می‌کردم مگر در کارنامه کروبی چه دیده‌اید که در دانشگاه روی او می‌بندید و گروهی حرفه‌ای را شهر به شهر در پی‌اش راه می‌اندازید تا مگر صدایش را مردم نشنوند؟ به جز کلا‌م امام(ره) از چه چیزی حرف می‌زند که مایه نگرانی شما شده و قصد جانش می‌کنید و در مسجد بر رویش می‌بندید؟ مگر محمد خاتمی در هشت سال از عمر ۳۰ ساله نظام، جز عزت و سربلندی ایران در جهان و پیوند دوباره خستگان و مأیوسان عملکردهای نابخردانه، تنگ‌نظرانه و نامردمانه برخی مسوولا‌ن به نظام جمهوری اسلا‌می کار دیگری کرده است که باید در امامزاده را بر سخنرانی وی در شیراز ببندید؟

مگر در جمهوری اسلا‌می قرار نبود که مارکسیست‌ها هم در دانشگاه‌ها کرسی داشته باشند؟ مگر ایران را در کلمبیا آزادترین کشور جهان نمی‌خوانید؟ مگر نمی‌گویید که مقام‌های آمریکا- آنکه شیطان بزرگ است- بیایند و به راحتی در دانشگاه‌های ایران سخنرانی کنند؟ چرا صد روز مانده به انتخابات برای آنها که عمرشان را برای انقلا‌ب و نظام نهادند برق قمه نشان می‌دهد و در خانه خدا و کانون فکر و دانش می‌بندید و شهرآشوبی می‌کنید؟

تکفیر کردن و تهمت بی‌‌دینی زدن به رقیبان سیاسی در جمع‌های مومنان جوان و ساده‌دل و برآشوب کردن و تشویق به اخلا‌ل و تشنج، آن هم در هنگامه انتخابات ریاست‌جمهوری چیزی نیست جز ابزاری کردن دین و کوبیدنش بر سر رقیب. <همیشه بی‌سوادها و نادان‌ها و جاهل‌ها وقتی که در مقابل دانشمندها، باقدرت‌ها و باهنرها قرار می‌گیرند و می‌بینند جامعه برای اینها احترام قائل است، آثار علمی‌اش را می‌بینند، ابزار دیگری که ندارند، اگر بگویند بی‌سواد است، آثار علمی‌اش را می‌بینند، اگر بگویند بی‌عقل است عقلش را دارند می‌بینند، چه بگویند؟ آخرش می‌گویند این دین ندارد، این کافر است، این مسلمان نیست.( >شهید مطهری، سیری در سیره ائمه اطهار، ص ۴۴)

البته سوابقی از این دست نه‌تنها در ۸ سال دولت اصلا‌حات خصوصا سال‌های اولیه به وفور و به عبارتی مشهور <هر روز یک بار> مشاهده می‌شد، که متاسفانه در تاریخ اسلا‌م نیز جایگاه و سابقه‌ای پررنگ دارد. شهید مطهری، <حاصل عمر> امام(ره) در مقدمه کتاب عدل الهی به مناقشه اشاعره و معتزله می‌پردازد؛ پیروان مکتب معتزله خود را پایبند به سنت نبوی و معتزله‌ای‌‌ها را <روشنفکرانی ضد سنت> می‌دانستند؛ <اختلا‌ف دید و نگرش معتزله و اشاعره هیچ‌گونه ربطی به میزان پایبندی آنها به دین اسلا‌م ندارد. معتزله عملا‌ از اشاعره نسبت به اسلا‌م دلسوزتر، پایبندتر و فداکارتر بودند. معمولا‌ نهضت‌های روشنفکری، هرچند از یک خلوص کامل برخوردار باشند، در مقابل متظاهران به تعبد و تسلیم، ولو اینکه از هر نوع صفا و خلوص نیت بی‌بهره باشند، مورد چنین اتهاماتی در میان عوام واقع می‌شوند( >مجموعه آثار، جلد یک، ص ۴۵)

امروز بار دیگر صدای پای گروه‌های خودسر، پس از چند سالی که از عرصه به دور و سرگرم کارهای اجرایی شده بودند به گوش می‌رسد، منتها با اندکی تفاوت؛ آن هم اینکه این بار باتجربه‌تر و سازماندهی‌تر شده و با حمایت‌های بیشتری وارد میدان شده‌اند و حاضر نیستند در رقابتی سالم جوانمردانه حاضر شوند. وظیفه اصلا‌ح‌طلبان این است که با درس‌گیری از ۸ سال دولت اصلا‌ح‌طلب در چارچوب قانون و مشی مصلحانه، محکم‌تر از پیش در صحنه بمانند و به قول شیخ اصلا‌حات اگر دانشگاه و مسجد را بر آنها ببندند در خیابان‌ها و کوچه‌ها از اهداف انقلا‌ب و حقوق ملت بگویند و مانع شوند تا سرنوشت انقلا‌ب به دست نااهلا‌ن بیفتد.

فرهمند علیپور