مصایب مانکن ها

سازمان جهانی بهداشت با لاغری مفرط مدل ها مخالف است

به تازگی اتحادیه محافظت از حقوق مانکن‌های برزیلی قانونی تصویب کرده که کشورها و گردانندگان مراسم مد و لباس را مجبور می‌کند دست از فشار آوردن به مانکن‌ها برای داشتن اندامی بسیار لاغر و استخوانی بردارند. این در حالی است که برزیل یکی از کشورهایی است که بسیاری از مانکن‌های مشهور دنیا در آنجا متولد شده‌اند و از این کشور به اروپا و آمریکا مهاجرت کرده‌اند تا در سالن‌های طراحی لباس و مد مشغول به کار شوند. بسیاری از این افراد دچار بی‌اشتهایی عصبی می‌شوند و عوارض وخیم آن را تجربه می‌کنند. این مشکل آنقدر حاد شده که اخیرا اتحادیه حمایت از مانکن‌های برزیلی، قانونی را تصویب کرده است که به موجب آن، هیچ خانه مدی حق ندارد مانکن‌هایش را به لاغری بیش از حد استاندارد مجبور کند....

سال گذشته نیکلا سارکوزی، رئیس جمهور فرانسه، قانونی را که به موجب آن، استفاده از مدل‌های تبلیغاتی با اندامی فوق‌العاده لاغر ممنوع می‌شود، به تصویب پارلمان رساند. بنابر این قانون، به کارگیری مدل‌های تبلیغاتی لاغر و وادارساختن آنها به لاغر ماندن برای استفاده در تبلیغات بازرگانی غیرقانونی بوده و مجازات در پی خواهد داشت. این قانون شامل تبلیغات در شبکه‌های تلویزیونی، مجله‌ها، پایگاه‌های اینترنتی و تبلیغات خیابانی می‌شود. همچنین کسانی که با متدهای ویژه کم‌خواری اقدام به برگزاری دوره‌های تربیت مدل‌های تبلیغاتی می‌کنند، تا ۳۰ هزار یورو مجازات می‌شوند. مرگ متوالی چند مانکن جوان که بر اثر رژیم‌های طولانی‌مدت دچار سوء تغذیه و نارسایی قلب و کلیه شده بودند، صنعت مد در فرانسه را نیز تحت تاثیر قرارداد. حتی سازمان بهداشت جهانی هم به این قضیه واکنش نشان داد و در گزارشی، نگرانی خود را از کم‌وزنی بیش از حد بسیاری از دختران جوان و گرسنگی کشیدن مفرط آنها برای تقلید از مدل‌ها، اعلام کرد.

این سازمان با بررسی وزن تعداد زیادی از مدل‌های مشهور جهان، دریافت که وزن بیشتر آنها حداقل ۱۰ کیلوگرم کمتر از استاندارد شاخص سلامت است. از آن پس دولت‌ها موظف شدند بر فعالیت شرکت‌های تبلیغاتی نظارت کنند. در واقع شرکت‌های مد مجبور شدند در انتخاب مانکن‌های خود شاخص جدیدی در نظر بگیرند. کشورهایی مانند آرژانتین و اسپانیا شرکت‌های تبلیغاتی را ملزم کرده‌اند قبل از شروع هر برنامه، گواهی سلامت مدل‌های خود را ارایه دهند. این موج حتی به انگلستان نیز رسید و وزیر فرهنگ این کشور با اشاره به الگو گرفتن دختران جوان از مدل‌های بسیار لاغر، از مجریان نمایشگاه‌های مد خواست که مدل‌های بسیار لاغر و استخوانی را به کار نگیرند.

در انگلیس تقریبا ۵ تا ۱۰ درصد زنان ۱۴ تا ۲۴ ساله از بیماری آنورکسیا نروزا (بی‌اشتهایی عصبی) رنج می‌برند. به گفته پژوهشگران انگلیسی، سن ابتلای به این بیماری به شدت پایین آمده است. به تازگی کشور ایتالیا نیز با وجود مقاومت‌هایی که متولیان مد در ابتدا نشان دادند، به جمع این کشورها پیوسته است. در ایتالیا دو میلیون نفر به بیماری‌های ناشی از گرایش به لاغری دچارند و ۶۰ درصد نوجوانان ایتالیایی دوست دارند از آنچه هستند، لاغرتر باشند.

● شاخص‌های مدل بودن

با این همه، مدل شدن، هنوز هم در جهان، شرایط فیزیکی ویژه‌ای دارد. قد ۱۷۰ تا ۱۸۳ برای خانم‌ها و قد ۱۸۰ تا ۱۹۳ سانتی‌متر برای آقایان، حداقل قد قابل قبول است. مانکن‌ها اغلب از میان ا فراد جوان برگزیده می‌شوند؛ از ۱۶ تا ۳۰ سال برای بانوان و ۱۶ تا ۳۵ سال برای آقایان. یک مدل باید چهره و نگاهی مغرور و بی‌تفاوت داشته باشد. شاید به همین دلیل است که شما کمتر مدلی را دیده‌اید که لبخند بزند. راه رفتن مانکن‌ها هم روش خاصی دارد که به راه رفتن گربه روی دیوار باریک تشبیه شده است. فراموش نکنید اینها فقط معیارهای ساختگی برای نمایش‌های لباس‌اند که با زندگی عادی متفاوت است.

● اسپانیا، سردسته مخالفت با لاغری مفرط مانکن‌ها

در اسپانیا، حضور مانکن‌های بسیار لاغر روی سکوی نمایش لباس ممنوع است. پایتخت اسپانیا اولین شهری بود که قانون منع حضور مانکن‌های لاغر را روی سن تصویب کرد. براساس این قانون، مانکن‌ها باید وزن مشخص داشته باشند (به‌عنوان مثال، وزن ۵۳ کیلوگرم برای یک خانم با قد ۷۲/۱ مناسب است). وزن‌های تعیین شده براساس قد از نظر سازمان جهانی بهداشت نیز قابل قبول است.

به‌نظر می‌رسد در پی وضع این قانون، مانکن‌های مادریدی از دیگر مانکن‌های جهان سالم‌ترند. با این وجود بهتر است بدانید که در دنیای مد، مادرید به‌قدری کوچک است که به حساب نمی‌آید و تمامی چشم‌ها به فرانسه، ایتالیا و آمریکا دوخته شده است؛ کشورهایی که مدام لاغری در فیلم‌های‌شان تبلیغ می‌شود.

فخرناز لطیفیان