آشامیدن آب هنگام صرف غذا ممنوع!

انسان تنها جانداری است که میانه غذا خوردن آب می نوشد. این بدان معناست که این کار انسان طبیعی نیست. غذا در دهان با خرد کردن آن توسط دندان های پیشین و نیش، آسیاب کردن آن توسط دندان …

انسان تنها جانداری است که میانه غذا خوردن آب می نوشد. این بدان معناست که این کار انسان طبیعی نیست. غذا در دهان با خرد کردن آن توسط دندان های پیشین و نیش، آسیاب کردن آن توسط دندان های آسیا و در آمیخته شدن آن با بزاق که حاوی آنزیم های گوارشی موسین، لیزوزیم و آمیکاز بزاق که به نام پیتالین خوانده می شود است. به صورت لقمه آماده برای بلع در میآید. این کار باید به طور طبیعی انجام پذیرد.

منتها انسانها در اثر عادت های غلط بعضا معلول گرفتاری های زندگی اجتماعی است و از قدرت دندانها و دهان برنمیآید و برای آنکه لقمه آماده نشده را قورت دهد به آشامیدن آب روی آن متوسل می شود. اینکه ادعا شده است آب سیب لزج شدن و نرم شدن لقمه غذایی می شود و خوب است ادعای نادرستی است. عادت غلط از چند عامل نشات می گیرد. نخست کمبود وقت است.

انسان جامعه صنعتی امروز نمی تواند برای صبحانه و ناهار خود وقت بگذارد. ظهر که می شود ساندویچی در دست می گیرد و هر لقمه نجویده آن را با نوشابه گاز دار به طرف گلو و مری می راند که خود نوشابه گازدار به مراتب بدتر از آب در وسط غذا است. فلسفه پیدایش ساندویچ نیز از دنیای پرشتاب و پرهیاهوی دنیای ماشینی امروز ما خبر می دهد. علت دوم خوب نجویدن غذا، وجود دندانهای فاسد و کرم خورده یا اصلا بی دندانی است که متاسفانه در اثر فقدان بهداشت دهان و دندان در جامعه امروز ما به وفور دیده می شود. حرف زدن در هنگام غذا خوردن و استرس هم از عوامل بازدارنده جویدن خوب است.

از سوی دیگر وجود ادویه جات و ترشیجات و نمک فراوان در غذا سبب طلب کردن آب در هنگام جویدن می شود. اگر میانه غذا آب مصرف شود سبب افزایش PH معده و رو به قلیایی شدن اسید معده می گردد. این امر موجب سو»هاضمه می شود و دردراز مدت انواع اختلا لا ت معده را ایجاد می کند. از این گذشته، مصرف آب فراوان همراه با غذا، حجم غذا در معده را بالا می برد و موجب بازگشت شیره معده به مری یا ریفلا کس می شود که این خود پیامدهای نامطلوب بعدی را به دنبال دارد. بدین مناسبت است که آب درمانگران، افراد را از نوشیدن آب یک ساعت پیش از غذا ودر هنگام غذا برحذر می دارند.