«پرسشنامه ثبت روستاها با رویکرد انسان باستان شناختی »

حمید خانعلی

ثبت اطلاعات انسان شناختی بافتار پویا در کنار بررسی و کاوش باستان شناختی، امری است که دست کم از دهه 1960 میلادی و پس از پیدایش رویکردهای نوین باستان شناختی باب شد. ارجاع به بافتار زنده امکان بازخوانی و معنادهی به داده های بافتار مرده و فسیل شده را برای باستان شناس فراهم می کند. این امر به ویژه در جوامعی که ساختارهای بومی آنها هنوز باقی است، امری حیاتی به نظر می رسد چرا که مدرنیزاسیون و نوگرایی تکنولوژیک ساختارهای اجتماعی را دستخوش تغییر کرده و شرایطی را که بر اساس آن زندگی بومی با محیط تطبیق می یابد تغییر داده است. به عنوان مثالی کاربردی در همین راستا می توان به تغییر نرخ جمعیت روستایی از حدود 70 درصد کل جمعیت به کمتر از 40 درصد در طی چهار دهه گذشته اشاره کرد. به نظر می رسد در چنین شرایطی باستان شناسان نیازمند ثبت قسمتهایی از زندگی در بافتار زنده هستند که امکان معنادهی به داده های مادی را فراهم می کند.

برای خواندن متن در زیر کلیک کنید: