تقویت بخش گردشگری (در مالزی)

نوشته پ. آرونا، برگردان: نظام عمادی

صنعت گردشگری با 47.2 میلیارد رینگیت درآمد ناخالص ملی در سال گذشته، پس از کالاها و محصولات تولیدی، به مقام دومین صنعت پُر درآمد مبادلات خارجی و هفتمین عامل کمک‌کننده به اقتصاد مالزی نائل آمد. صنعت گردشگری رشد قابل توجهی را تجربه کرد و بسط و توسعه یافت تا یکی از پرشتاب‌ترین بخش‌های رشد اقتصادی در کشور، با اختصاص 60.6 میلیارد رینگیت در جذب گردشگر و ثبت 25.03 میلیون ورود گردشگر در سال 2012 باشد.

امروزه، حجم تجارت گردشگری برابر یا حتی بیش از صادرات نفت، محصولات غذایی و اتومبیل است. دولت با تشخیص و شناساییِ قابلیت و توانایی صنعت گردشگری، طرحی کلی از اهداف وزارت «فرهنگ و گردشگری» را از طریق ابتکارات گوناگون تهیه کرده است تا باعث رشد و رونق توسعه‌ی پایدار برای صنعت گردشگری شود تا همانطور که کشور به پیش می‌رود، به موقعیت درآمد بالا تا سال 2020 برسد.

مالزی در سه‌ماهه نخست سال 2013 با 6.449.398 گردشگر در مقایسه با 5.562.538 گردشگر در سه‌ماهه نخست سال 2012، رشد کلی 15.9% را در ورود گردشگر به ثبت رسانده است. جذب گردشگر نیز در این سال با افزایشی تا 16.7%، مبلغ 14.99 میلیارد رینگیت در مقایسه با 12.8 میلیارد رینگیت در سال 2012، برای کشور کسب درآمد کرد.

گردشگری ثابت کرده که کاتالیزوری است برای توسعه و این فعالیت‌ها، صنعت گردشگری را به شاه‌کلیدی برای رشد اقتصادی تبدیل کرده است. به گفته داتو سِری نذری عزیز¹ وزیر فرهنگ و گردشگری، حمایت و پشتیبانی قوی دولت در تشخیص و شناسایی گردشگری به‌عنوان عامل مهم اقتصادی و همچنین کوشش‌های هماهنگ تجارت کشور و اصحاب رسانه برای بازار و نام تجاری مالزی، باعث شد که کشور مالزی پسندیده‌ترین مقصد گردشگران قرار گیرد و به این موفقیت دست یابند.

با نگاهی به آینده، مالزی قصد دارد امسال (2013) به رشد 7.1% ورود گردشگر و درآمد 65 میلیارد رینگیت در جذب گردشگر در مقایسه با 26.8 میلیون نفر در سال گذشته برسد. گردشگری به‌عنوان یکی از 12 «عنوان کلیدی اقتصاد ملی» (NKEAs)² تحت «برنامه تغییر اقتصادی» (ETP) ³ شناسایی شد و این، رشد اقتصادی مالزی را سبب شد که با وظایف و مأموریت‌های گوناگون، در راستای «طرح تغییر گردشگری مالزی» که هدفش دستیابی به 36 میلیون گردشگر و 168 میلیارد رینگیت دریافتی تا سال 2020 است، برنامه‌ریزی و به اجرا گذاشته شود.

برای رسیدن به این هدف، ورود گردشگر باید تا 1.5 برابر افزایش پیدا کند و جذب گردشگر تا 3 برابر برسد. دولت کوشش بیشتری می‌کند که افزایش بازده در هر گردشگر را تطبیق بدهد تا جزء بالاتر بازده را جذب کند. طرح‌ها به کار گرفته شده‌اند تا پیشنهادها وخدمات به گردشگران افزایش یابند و ارتباط کشور به بازارهای کلیدی و با اهمیت بهتر شود. از جمله برنامه‌های بسیار موثر که به این منظور توسط وزیر فرهنگ و گردشگری اجرا شده، برنامه «اقامت در خانه» است. سال گذشته این برنامه 325,258 شرکت‌کننده جذب کرد که 20.4% از آنان گردشگران خارجی بودند. این برنامه، برای اقتصاد مردم روستایی 18.55 میلیون رینگت کسب درآمد کرد که در مقایسه به سال 2011، افزایش 17.9% داشته است.

نخستین جایزه سازمان گردشگری جهانی سازمان ملل برای ابتکار و نوآوری در راهکارهای عمومی و تأثیرگذاری در تشخیص و شناسایی دست‌آوردها و اهداف عالی به «برنامه تجربه اقامت در خانه مالزی» اهدا شد.

اهمیت صنعتِ خرید و خرده‌فروشی به‌عنوان یکی از عوامل کلیدی در بخش گردشگری را نمی‌توان نادیده گرفت؛ چرا که پس از هزینه اقامت، با 30.7% دومین بخش بزرگ مصرف گردشگر است. در سال 2012، گردشگران مجموعاً 19 میلیارد رینگیت صرف خرید کردند که این رقم نسبت به سال پیش، 5.7% افزایش داشته است. کوالالامپور زمانی توجه جهانیان را به خود جلب کرد که توسط سی.ان. ان تراول (CNN Travel) چهارمین مقصد جهان برای خرید نامیده شد و گلوب شاپر ایندکس (Globe Shopper Index) آن را دومین شهر خوب منطقه «آسیا پسیفیک» برای خرید خواند. این شناسایی و معرفی، جایگاه پایتخت مالزی را به‌عنوان بهشت خرید‌کنندگان، تقویت کرد. تصویر مالزی به‌عنوان مقصد اصلی خرید، در نتیجه چند ابتکار عمل کلیدی بود که گردشگری اِن.کی.ای. اِی (NKEA) به کار گرفت. از جمله ابتکار عمل‌ها، می‌توان موارد زیر را برشمرد: برداشتن عوارض واردات از بیش از 300 کالا، افتتاح اولین فروشگاه «پرمیوم اوتلت» (Premium Outlet) در ایالت جوهور⁴، راه داشتنِ پیاده‌رویی پیشرفته به درون محوطه اصلی خرید در مرکز شهر کوالالامپور (Kuala Lumpur City Center)⁵ و خیابان بوکیت بینتنگ (Bukit Bintang) و استقرار «مجمع گردشگری کِی اِل سی سی و بوکیت بینتنگ» (Bukit Bintang-KLCC Tourism Association)

تدبیری دیگر برای ارتقای کشور به‌عنوان گزینه مقصد سفر، میزبان شدن مالزی برای مسابقات ورزشی مهم و بین‌المللی بود. مسابقات گوناگون موجودِ داخلی، معرفی و دسته‌بندی می‌شدند تا تماشای بین‌المللی مسابقاتی نظیر مجموعه مسابقات فرمول یک را تقویت و تبلیغ کنند. تنها در سال 2012، امنیت 19 مسابقه ورزشی تأمین شد که گردشگران 916 میلیون رینگیت خرج کردند.

فرهنگ موضوع جالب و ویژه‌ای برای گردشگران است؛ می‌دانیم که کشش و جاذبه اصلی، تنوع مردم و فرهنگ‌هایمان است که شامل مالایی‌ها، چینی‌ها، هندی‌ها و قبایل سنتی در جزایر «سباح» (صباح) و »ساراوا»⁶ است. آقای نذری در بیانیه‌ای گفت: «فرهنگ و گردشگری نه تنها تجارب لذت‌بخشی را به بازدیدکنندگان می‌دهد بلکه درک بهتری میان مردم مختلف به وجود می‌آورد و تجارب زندگی ساکنان را پربار می‌کند و غرورشان به میراثشان و شوق و علاقه‌شان به نگهداری از آنان را تقویت می‌کند». تقریباً 14.5 میلیون نفر از پایگاه‌های میراث در مالزی دیدن کردند و فروش صنایع دستی در این پایگاه‌ها به 341 میلیون رینگیت رسید.

دیگر محصول مناسب که به گردشگران ارائه می‌شود صنعت ماساژدرمانی است. برای بهبود و پیشرفت بیشتر این صنعت، نه تنها دولت راهکارِ درجه‌بندی برای این خدمات معرفی کرد تا استانداردها را نگه دارند، بلکه «مراکز امتیاز مهارت» را راه‌اندازی کرد تا آموزش برای درمانگران ماساژ را فراهم کند.

تنوع اقتصادی و فعالیت‌های مناسب گردشگری، راه صنعت گردشگری را به سمت جلو ترسیم می‌کند. شعار «سال 2014 از مالزی دیدن کنید» توسط نخست‌وزیر در ژانویه 2013 بیان شد تا قابلیت و توانایی صنعت گردشگری با مضمون «مالزی واحد، آسیای واقعی (کوچک) را جشن می‌گیریم. 2014 از مالزی دیدن کنید- ما میزبان هستیم»، به حداکثر برسد. اهداف مالزی برای رسیدن به 28 میلیون ورود گردشگر و 76 میلیارد رینگیت در جذب گردشگری در طول این مدت، سعی و همتی دوچندان از تمام بخش‌ها می‌طلبد تا همواره از بالاترین استانداردهای خدمات، اطمینان حاصل کند. نقش هر مالزیایی در اطمینان از موفقیت شعار «سال 2014 از مالزی دیدن کنید»، تعیین‌کننده است.

 

یادداشت‌های مترجم:

1. Datuk Seri Nazri Aziz. داتو  (Datuk)و داتو سِری (Datuk Seri) از عنوان‌ها و لقب‌های افتخاری است که به برخی افراد داده می‌شود. لازم به یادآوری است که حرف k در پایان واژه در زبان مالایی، آوایی چاکنایی است و «ک» تلفظ نمی‌شود. با این حال، معمولاً خارجیان در تلفظ چنین واژگانی،k  را تلفظ می‌کنند.

2. عناوین کلیدی اقتصاد ملی (National Key Economic Areas) ، 12عنوان کلیدی است که مورد تأکید و توجه فراوان کشور مالزی جهت حمایت و پشتیبانی، سرمایه‌گذاری و برنامه‌ریزی است. این 12 مقوله عبارت است از: 1. کوالالامپور بزرگتر/ دره کِلَنگ (Klang Valley)، 2. نفت، گاز و انرژی، 3. روغن نخل (پالم) و لاستیک، 4. عمده‌فروشی و خرده‌فروشی، 5. خدمات مالی، 6. گردشگری، 7. دستگاه‌های الکترونیکی و الکتریکی، 8. خدمات تجاری، 9. ارتباطات و تأسیسات نظامی، 10. آموزش، 11. کشاورزی، 12. بهداشت و سلامتی.

3. برنامه تغییر اقتصادی (Economic Transformation Programme)، ابتکار عملی است که دولت مالزی در پیش گرفته است تا مالزی را تا سال2020 میلادی به اقتصادِ درآمد بالا برساند.

4. جوهور (Johor) ایالت جنوبی مالزی است که در شمال سنگاپور قرار گرفته است.

5. مرکز شهر کوالالامپور به «کِی اِل سی سی» که مختصر‌شده (Kuala Lumpur City Center) است، معروف است.

6.  طبق سرشماری سال 2010، از 28,334,135 جمعیت کل مالزی، 67.4% مالایی، 24.6% چینی، 7.3% هندی و 0.7% از دیگر نژادها هستند. سباح/صباح (Sabah) و ساراوا (Sarawak) دو ایالت از سیزده ایالت مالزی هستند که بر جزیره بورنئو (Borneo) قرار گرفته‌اند و هم‌مرز هستند.