پنجشنبه, ۴ بهمن, ۱۴۰۳ / 23 January, 2025
مجله ویستا

گفتگو با فردریک وایزمن درباره مستند «دبیرستان»



      گفتگو با فردریک وایزمن درباره مستند «دبیرستان»
ترجمه محسن قادری

«دبیرستان» ازساخته های فردریک وایزمن یکی از آثار کلاسیک سینمای مستند است که به شیوه هایی می پردازد که بر پایه آنها دبیرستان نسل به نسل تجربه می شود و ارزش های خود را به نسل های آینده انتقال دهد.آنچه در پی می آید گفت و گوی کوتاهی با وایزمن درباره این فیلم است که از سایت پی او وی (دیدگاه) برگرفته شده است.

پی. او.وی: چه چیزالهام بخش شما در ساخت این فیلم بود؟

ف و:یکی از موضوعات کارهایم تجربه روزمره ای است که به گونه عام در نهادهای امریکایی نمود می یابد.من در سال1974 از دبیرستان فارغ التحصیل شدم و علاقه داشتم بدانم دبیرستان درسال1968 چگونه بوده.فیلم من گزارشی است درباره آنچه که دردبیرستان« نوردیست های» در فیلادلفیا یافتم.

پی .پی . او. وی: شما معمولا بر روی نهادها به مثابه موضوعاتی برای کاوش های فیلم سازی تان توجه می کنید-چرا این موضوع خاص را انتخاب کردید؟

ف و: دبیرستان تجربه مشترک ملیون ها انسان است.امیدوارم دیگران نیز به اندازه من به این موضوع علاقه داشته باشند.

پی. او. وی:چگونه به انتخاب این دبیرستان خاص در فیلادلفیا رسیدید؟

ف و: من دبیرستان« نوردیست های» را در آن زمان به این دلیل انتخاب کردم چون تصور می شد که یکی از بهترین دبیرستان های فیلادلفیاست.همیشه می خواستم نهادی را انتخاب کنم که درمجموع همچون نمونه ای خوب در نوع خود شناخته شود.

پی. او. وی: نحوه ثبت تصاویری که دربرابر دوربین تان نمایان می شوند چنان است که اغلب این شیوه فیلم سازی شما به عنوان سینمای مستقیم توصیف می شود.چرا این راهبرد را در فیلم سازی خود برگزیدید؟

ف و: من همیشه ایده به فیلم درآوردن تجربه معمولی و روزمره را دوست داشتم.فیلم مستند فرصتی برای انجام این کاراست.

پی .او. وی: تا چه حد جلب اعتماد و مشارکت دبیرستان،مدیریت آن و دانش آموزانی که در فیلم تان به تصویر درآمده اند دشوار بود؟

ف و: دشوار نبود.من به کارکنان و به دانش آموزان توضیح دادم که چطور کار می کنم و درپی چه کاری هستم و آنها هم موافقت کردند.

پی. او. وی: آیا آنهایی که در فیلم ظاهر می شوند آن را دیده اند-واکنش شان چه بود؟

ف و: بسیاری از دانش آموزان،کارکنان و مدیریت مدرسه آن را دیدند.بعضی ها علاقه نشان دادند بعضی ها نه.

پی او وی :شما دبیرستانی دیگر(در نیویورک)را نیز به فیلم درآورده اید،منظورم فیلم دبیرستان 2 است.چرا؟آیا این دو فیلم را بایستی در پیوند با یکدیگر نگاه کرد؟

ف و: تنها مشابهت میان دبیرستان و دبیرستان 2 این است که هر دو در درون ساختمان ها می گذرند.

پی. او. وی:چرا علاقمند شدید به بررسی نهادها(از دفتر بهزیستی گرفته تا بیمارستان)و مکان ها(از سانترال پارک گرفته تا بلفاست،ماین)در فیلم هایتان بپردازید؟

ف و: نهادها همان عملکردی را دارند که تور و خطوط در زمین تنیس دارند.یعنی ایجاد حد و مرز ها.هرآنچه که در یک نهاد رخ می دهد را می توان در فیلم گنجاند.آنچه که در بیرون از نهادها رخ می دهد فیلم دیگری است.نهاد همیشه فرصتی فراهم می سازد برای مشاهده زندگی امروز آنگونه که در مکانها نمود می یابند،مکان هایی که در امریکا و در دیگر کشورها نیز عمومیت دارند.

پی او وی:چه اتفاق یا نکته جالبی ازساخت این فیلم به یاد دارید؟

ف و: دانش آموزان دبیرستان« ان ای» که هنوز فیلم را ندیده بودند، پیراهن های «تی» شکل پوشیده بودند که رویشان نوشته شده بود فردریک وایزمن حق داشت.