چگونه سفرنامه نویس بشویم؟

مارك موزن ترجمه مانا کبیری

سوالی که به دفعات از من پرسیده می شود: «چگونه سفرنامه نویس شویم؟». سفرنامه نویس شدن خیلی راحت است، لازم است سفر کنید و بنویسید. اما اینکه از سفرنامه نویسی کسب درآمد کنید موضوع دیگری است. به عنوان سفرنامه نویسی که هیچ درآمدی از این راه کسب نمی-کنم، در مقامی نیستم که ابراز عقیده کنم... اما چه زمانی می شه این رو متوقف کرد؟

بالا بردن مهارت های سفرنامه نویسی شما
به نظر من [همین] بودن شما بهترین راه سفرنامه نویس شدن این است. مثل تمام شغل ها وقتی بنویسید و انتشار بدهید مردم به شما پرداخت می کنند. مصداق این جمله است که اول مرغ وجود داشت یا تخم مرغ. تمام اینها از سخت کوشی و مقداری شانس به دست می آید.
بی گمان اولین کار نوشتن است. نوشتن بهترین روش بالا بردن این هنر است و تقریباً تنها راه مگر این که با این مهارت ها به دنیا آمده باشید! شما نباید به خاطر سفرنامه نوشتن به سفر بروید ولی باید منظم باشید؛ میلیون ها نویسنده در آن طرف صحنه خاطرات سفر هستند و بیشترشان فکر می کنند کارشان عالی است؛ اما تعداد سفرنامه نویسان موفق اندک است و دلیل [موفقیت] آنها پیشرفت ذره ذره و آرام به وسیله نوشتن است. اگر شما برای 6 ماه مرتب بنویسید، آنگاه پیشرفت خود را ملاحظه می کنید و آن زمان برای ادامه نوشتن برانگیخته می-شوید.

اگر سفر می کنید و می خواهید مهارت های تان را بالا ببرید شاید دوست داشته باشید موارد زیر را امتحان کنید:

    سعی کنید مرتب (با فواصل معین) بنویسید. وقتی که دنیا افسون می-کند و همیشه کاری برای انجام دادن وجود دارد، مرتب نوشتن می تواند کمی دردآور باشد. اما شما هیچ وقت افسون آن نخواهید شد. در بدترین شرایط، در آخر شما یک یادگاری از سفرتان خواهید داشت که وقتی برگشتید می توانید مطالعه اش کنید و اگر آنرا مانند یک سفرنامه نویس به پایان برسانید، در آخر یک کتاب مملو از یادداشت های کاوش گرانه خود دارید که می توانید به مقاله تبدیلشان کنید.

    سعی کنید راجع به هر چیزی که می بینید بنویسید. قسمت آغازین را با نوشتن درباره چیزهایی که با خانه متفاوت اند یا شبیه اند به پایان برسانید؛ اما به وسیله نوشتن راجع به این چیزها مهارت توصیف کردن شما شروع به پیشرفت کرده است و قبل از اینکه متوجه بشوید شروع به کشف کردن چیزهای بیشتری کرده اید و این آغاز نگاه کردن از دیدگاه یک نویسنده است. یک نویسنده خوب می تواند به شیوه ای جذاب [به اندازه] یک کاغذ  A4راجع به لباسشویی بنویسد، اما بهبود بخشیدن این مهارت زمان می برد. و نوشتن راجع به هر چیزی که ممکن است به آن فکر کنید روش خوبی برای شروع است.

    وقتی به اندازه کافی مطمئن شدید، شاید دلتان بخواهد دیگران نوشته هایتان را بخوانند. در این راه شاید مردم تعارف کنند، اما از آن ها بخواهید صادق باشند؛ اگرچه انتقاد آزاردهنده است اما تنها راه پیشرفت است. اگر شما ندانید خواننده هایتان چه نظری دارند، چگونه می توانید برایشان جذاب بنویسید؟

    هر اتفاقی که افتاد، بنویسید زیرا از آن لذت می برید. برای کار کردن روی سفرنامه، کسی با یک بارقه لازم است؛ داشتن حس شوخ طبعی، عشق به منطقه ای که راجع به آن می نویسد یا حتی بیزاری نسبت به آن-چه می بیند. تا زمانیکه بارقه وجود دارد، این [عشق یا نفرت] فرقی ندارد. اگر شما سعی می کنید بنویسید و به سادگی از عهده اش برنمی-آیید، آن گاه آن چه می نویسید رنج آور است. اما این دلیلی برای نوقف نیست؛ [بلکه] دلیلی برای ادامه بهبود بخشیدن به مهارت های نوشتن است. بنابراین می توانید درباره آن چه احساس می کنید بنویسید. اما اگر احساسی وجود ندارد که با آن شروع کنید، این یک مانع قابل توجه است!

    فقط انجامش بدهید! شما نمی توانید بدون سفر رفتن و نوشتن بعد از آن، سفرنامه نویس شوید.

کسب درآمد از طریق سفرنامه نویسی

بسیار خب؛ من بهترین فرد برای پرسیدن راجع به کسب درآمد از سفرنامه نویسی نیستم، اما ضرری که ندارد...
وقتی مقاله ای می نویسید که باعث افتخار شماست، برای مجلات و روزنامه های دارای ضمیمه سفر بفرستید (weekend paper [نشریات ویژه تعطیلات پایان هفته] خوب است)؛ یا حتی مجله های رایگان که برای مسافران موجود است (TNT نمونه خوبی در انگلستان است و من یقین دارم که کشورهای دیگر نیز چنین معادل هایی دارند). داشتن مقاله ای چاپ شده اولین مرحله است. سپس می توانید از مقالات منتشر شده برای کار بیشتر استفاده کنید. بنابراین چند مقاله اول تان را بدون دریافت پول یا برای درآمد جزئی آماده کنید، فقط برای داشتن چند کار منتشر شده در رزومه تان. یک بخش بزرگ برای به دست آوردن این فرصت به شانس برمی گردد، اما اگر شما نوشته هایتان را برای مردم نفرستید، واضح است که چاپ نخواهد شد.
این ممکن است به انتشار برخی از چیزهای شما در وب سایت کمک کند، همچنین می تواند به عنوان رزومه کار شما عمل کند؛ این یکی از ایده-های پشت این سایت است. همه چیز را منتشر نکنید؛ با وجود این که بیشتر ناشران علاقه ای به انتشار مقالاتی که در جای دیگر منتشر شده ندارند که این شامل هر چیزی که در وب سایت هم پدیدار شده می شود.
با تمام چیزهایی که در بالا ذکر شده امیدتان را از دست ندهید. زیرا اگر دست بکشید، هرگز نمی توانید یک سفرنامه نویس موفق بشوید. اگر نویسنده خوبی هستید و خودتان را باور دارید، آن گاه شانس شما برای به دست آوردن فرصت بالاتر است. این فقط نیازمند زمان، شانس و پشتکار است.

و سرانجام...
در آخر در این جا نقل قولی است که فکر می کنم شیوه مرا در سفرنامه-نویسی خیلی خوب جمع بندی می کند، پس فکر کردم باید آنرا با شما در میان بگذارم:
«-شما بازنشسته اید؟
-من نویسنده ام.
-راجع به چه چیزی می نویسید؟
-گمان کنم، بیشتر راجع به مسافرت. به جاهای مختلف می روم و چیزها را می بینم و راجع به آنها فکر می کنم و درباره آن ها می نویسم. نویسندگان زیادی وجود دارند که این کار را انجام می دهند.
-منظور شما این است که راجع به چیزهایی که همین حالا می بینیم خواهید نوشت؟
-حتماً.
-چرا کسی علاقمند باشد راجع به این ها بنویسد؟ هیچ اتفاقی در حال وقوع نیست.
-همیشه چیزی در حال رخ دادن است.»

اصل مقاله را می توانید از آدرس زیر دریافت کنید:

 (Mark Moxon)

http://www.moxon.net/travel_tips/how_to_be_a_travel_writer.html
 

مانا کبیری (دانشجوی کارشناسی مدیریت جهانگردی دانشگاه مازیار ([e-mail]))