روزنوشت عزا (یادداشت‌های رولان بارت): بخش چهارم: ژانویه

رولان بارت - برگردانِ آرزو مختاریان

1 ژانویه 1978

اورت، اندوهِ شدید و دائم؛ ساییدگیِ مدام. قلمرو سوگواری عمیق‌تر می‌شود. اوائل، عجیب، نسبت به کشف این موقعیتِ جدید (انزوا) علاقه‌ای حس می‌کردم.

8 ژانویه

همه‌ "بسیار لطف دارند" – ولی من همچنان احساس تنهایی ("وانهاده شدگی") می‌کنم.

 

16 ژانویه 1978

یادداشت‌های کمتر– ولی: پریشانی – ناخوشیِ دائم که با پریشانی منقطع می‌شود (امروز، پریشانی. این ناخوشی را نمی‌شود نوشت).

همه چیز برایم عذابِ الیم است. کوچکترین چیزْ در من حس وانهادگی را بیدار می‌کند.

تحمل دیگران، دنیادوستیِ دیگران، دنیای‌ دیگران را ندارم. تصمیمِ این‌که از دیگران کناره بگیرم {دیگر تحمل دنیای Y را ندارم.} وسوسه‌ام می‌کند.

16 ژانویه 1978

دنیای من: مات و بی‌جلا. واقعاً هیچ چیز اینجا طنین ندارد – هیچ چیز تبلور ندارد.

17 ژانویه 1978

دیشب، کابوس‌: مامان گرفتارِ ناخوشی‌ها.

18 ژانویه 1978

بی‌درمان آن است که هم مرا از هم می‌درد و هم در بر می‌گیرد (هیچ احتمال هیستریکی برای اینکه  با رنج کشیدن باج‌خواهی کنم، نیست، چون تمام شد و رفت)

22 ژانویه 1978

من نه آرزومند که محتاجِ انزوا هستم.

 

بخش‌های دیگر "روزنوشتِ عزا":

روزنوشتِ عزا (یادداشت‌های رولان بارت) - بخش اول:  اکتبر

روزنوشت عزا (یادداشت‌های رولان بارت)- بخش دوم:  نوامبر

روزنوشت عزا(یادداشت‌های رولان بارت) - بخش سوم: دسامبر

پرونده‌ی «رولان بارت» در انسان‌شناسی  و فرهنگ
http://www.anthropology.ir/node/2761

 

پرونده‌ی آرزو مختاریان در انسان‌شناسی و فرهنگ
http://anthropology.ir/node/28579