علائم حساسیت به حیوانات خانگی

 علایم حساسیت به حیوانات خانگی

هر چند ممکن است حیوانات خانگی، افراد را از تنهایی بیرون آورند، ولی همین موجودات به ظاهر بی آزار، می توانند سلامت انسان را به خطر انداخته و دردسرهای گاه جبران ناپذیر  ایجاد کنند.

آلرژی به حیوانات خانگی، واکنش سیستم ایمنی بدن نسبت به پوست، بزاق، ادرار یا مدفوع حیوانات است. به این معنا که اگر کودکی که نسبت به حیوانات آلرژی دارد، بقایای بدن حیوان را تنفس کند یا با بزاق، مو، پوست و یا مدفوع حیوان تماس پیدا کند، سیستم ایمنی بدن او اعلام خطر کرده و هیستامین و ده ها ماده شیمیایی دیگر را برای مبارزه با ماده آلرژی زا آزاد می کند.با اینکه مرتب شستن خانه و جارو برقی کشیدن می تواند علائم حساسیت را کاهش دهد، برای درمان جامع باید به یک متخصص حساسیت مراجعه کنید.

علائم پوستی

پوست شما دروازه ی ورود به درون بدن است و علائم پوستی معمولاً نشانه ی یک تهدید درونی هستند. کهیر، لکه های ملتهب، سرخی شدید، اگزما و درماتیت ممکن است ناشی از حساسیت به حیوانات و حساسیت به شوره حیوانات باشند. ممکن است این علائم همواره حاضر باشند یا فقط هنگامی که با حیوان تماس پیدا می کنید ظاهر شوند. به هر حال، این علائم می توانند نشانه ی حساسیت به شوره یا بزاق حیوان باشند. حساسیت های ملایم را می توان با استفاده از آنتی هیستامین های ساده ای مانند بنادریل درمان نمود اما حساسیت های شدیدتر ممکن است به کرم های استروئیدی یا آنتی بیوتیک نیاز داشته باشند. برای درمان علائم پوستی دائمی با پزشکتان مشورت کنید.

علائم تنفسی

یکی از پاسخ های شایع بدن به حساسیت به حیوانات و مخصوصا حساسیت شوره، مشکلات تنفسی است. خارش چشم، آبریزش بینی، ترشح مخاط، فشار روی سینوس ها، سرفه، خارش/درد گلو، خس خس سینه و تنگی نفس همه می توانند جزو واکنش های بدن شما به پروتئین های موجود در دانه های روی پوست حیوان باشند. بیشتر علائم حساسیت به شوره فقط آزار دهنده هستند ولی در موارد خاص و حساسیت به حیوانات شدید، می توانند خطرناک باشند. در بدترین حالت، این حساسیت می تواند باعث مشکل تنفسی، گرفتگی نفس و همچنین شوک آنافیلاکتیک بشوند. آنافیلاکسیس واکنش همه ی بدن به حساسیت است. علائم آن شامل تورم پلک، گلو، زبان و مجرای تنفسی، تشویش شدید، ضربان تند و حتی بی نظمی ضربان قلب می شود. اگر آنافیلاکسیس فوراً درمان نشود، می تواند مرگ بار باشد.

سایر علائم

با اینکه بیشتر علائم حساسیت به حیوانات در سیستم تنفسی و پوست خود را نشان می دهند، ممکن است علائم دیگری نیز داشته باشید. این علائم می توانند شامل سرگیجه، خستگی، بدن درد، سردردهای پیاپی، اسهال، تهوع، درد سیستم گوارشی و بی حالی شوند. اگر فکر می کنید این علائم ناشی از حیوان خانگی شماست، با پزشکتان در مورد درمان آنها مشورت کنید.

پیشگیری

تنها راه قطعی برای جلوگیری از حساسیت های مربوط به شوره، دوری از حیوانات است. این می تواند به معنی دادن حیوان خانگی به کس دیگر و یا بستن درهای محل کار یا اتاق خوابتان به روی حیوان برای جلوگیری از تجمع شوره باشد. البته قبل از جابجایی دوست پشمالویتان، بهتر است برای تشخیص قطعی به یک پزشک متخصص آلرژی مراجعه کنید. ممکن است ریشه ی حساسیت شما، گرد و غبار و یا سایر عوامل محیطی باشند.

درمان حساسیت به حیوانات 

درمان آلرژی به شوره می تواند با استفاده از آنتی هیستامین ، داروهای ضداحتقان، قطره های چشمی و اسپری های بینی یا تزریقات مرتب ایمنی درمانی و درمان های استروئیدی انجام شود. پس از انجام تست های حساسیت، پزشک شما مؤثرترین راه درمانی را توصیه خواهد کرد. یادداشت کردن و لیست کردن علائم و عوارضتان را فراموش نکنید، این کار می تواند به پزشکتان در تشخیص دقیق حساسیت به شوره کمک کند. 

علائم حساسیت به حیوانات خانگی