بیوگرافی زنده یاد مرتضی احمدی صدا پیشه و بازیگر ایرانی

بیوگرافی مرتضی احمدی

مرتضی حاج سید احمدی صدا پیشه و بازیگر سینما و تلویزیون متولد ۱۰ آبان ۱۳۰۳ میباشد. همسر اول مرتضی احمدی، زهرا جوانشیر بود که در سال 1350 در اثر بیماری سرطان در گذشت. وی دارای دو فرزند به نام های آزیتا و مازیار است. پدرش سقط فروش بود. برای تحصیل ابتدا به مکتب و سپس به دبستان منوچهری در میدان گمرک رفت و بعد از آن به دبیرستان شرف و دبیرستان روشن رفت. در شانزده‌سالگی ورزش باستانی و فوتبال را شروع کرد و به همراه تیم فوتبال دبیرستانش در مسابقات آموزشگاه‌های تهران رتبه‌هایی به دست آورد. بعدها در تیم فوتبال راه‌آهن تهران و پس از آن در باشگاه راه‌آهن بازیکن و مربی (تا سال ۱۳۲۵) شد.

به نوشته علی شیرازی او در چهار عرصهٔ «سینما، تلویزیون، رادیو و تئاتر» بازیگری صاحب سبک، در هنر دوبلاژ گوینده‌ای با یک صدای خاص و منحصربه‌فرد و نیز یادآور عصر طلایی دوبله در کشورمان بود. در نگارش کتاب‌هایش نیز نویسنده‌ای یکّه، خوش‌قلم و توانا نشان می‌داد. کتاب‌هایی که هر یک برآمده و چکیده‌ای از سال‌ها پرسه زدن و جدیت در یکی از عرصه‌های مورد علاقه و فعالیتش بودند. در هنر آواز و موسیقی نیز یکی از معدود خوانندگان سبک بیات تهران بود، به علاوه این‌که نام و صدایش در زمرهٔ انگشت‌شمار پیش‌پرده خوانان قدیم برده می‌شد. او کسی بود که از هر انگشتش هنری در حد کمال یا دست‌کم نزدیک به کمال‌یافتگی می‌بارید و خالق گنجینه‌ای از چند هنر گوناگون به شمار می‌رفت.

فعالیت حرفه ای

پس از چند تلاش آماتوری در تئاتر در ۱۳۲۱ با کمک عده‌ای از دوستانش «تماشاخانه ماه» را روبه‌روی باغ فردوس دایر کرد، ولی پس از چند هفته مجبور به ترک آنجا شد. در اوایل پاییز ۱۳۲۲ در تئاتر فرهنگ برای اولین بار پیش پرده‌خوانی کرد و در نتیجه آن بازیگر تئاتر هم شد. مدتی بعد پدرش از فعالیت او در تئاتر آگاه شد و او را از خانه بیرون کرد. مرتضی احمدی پس از مدتی هم‌زمان با هنرپیشگی در راه‌آهن تهران به‌عنوان تعمیرکار استخدام شد.
مرتضی احمدی برای اولین بار به سبک بیات تهران در پیش پرده‌ها آواز خواند و نیز اولین بار (در ۱۳۲۲) ترانهٔ گلپری جون را اجرا کرد، که بسیار محبوب شد و به خاطر آن برای کار در رادیو تهران دعوت شد. در یکی از پیش پرده‌ها ترانه‌ای دیگری به نام «کارگرم من» را اجرا کرد که به استقبال کارگران راه‌آهن و پس از آن منجر به اعتصاب کارگران راه آهن گردید که در نتیجه، مرتضی احمدی به بخش حسابداری راه‌آهن منتقل شد و پس از پایان اعتصاب دستگیر شد و در کلانتری تعهد کرد از آن به بعد از اجرای آن پیش پرده خوداری کند.
پیش‌پردهٔ دیگری نیز با اجرای احمدی به نام «قدس شاهین» (دربارهٔ ماجرای تجاوز جنسی عده‌ای از سربازان آمریکایی به یک زن ایرانی) توقیف شد؛ ولی پس از اجرای مجدد آن در پاییز ۱۳۲۳ در جمعی خصوصی، محکوم شد شش ماه به کرمان تبعید شود که با پیگیری محمد مسعود، مدیر روزنامهٔ مرد امروز که تصادفاً به تئاتر فرهنگ آمده بود ملغی شد. چندتا از پیش‌پرده‌های دیگر با اجرای احمدی نیز توقیف شده است، از جمله پیش‌پرده‌ای به نام «پیرهن زرده» که دربارهٔ گروه‌های فشار حزب دموکرات ایران که پیراهن زرد می‌پوشیدند بود و به کتک خوردن مرتضی احمدی و بازداشت او انجامید و پیش‌پرده‌ای به نام «کارمند دولت» که منجر به انفصال موقت او از خدمت در راه‌آهن شد ولی با اعتراض احمدی به دیوان عالی کشور لغو شد.

مرتضی احمدی در بهار ۱۳۲۴ از طریق مسابقات فوتبال با ناصر فخرآرایی که در تیم «آفتاب شرق» بازیکن و مربی بود آشنا شد. در ۱۵ بهمن ۱۳۲۷ به دعوت فخرآرایی به مراسم سالگرد افتتاح دانشگاه تهران رفت و در آن جا شاهد ترور محمدرضا شاه به دست فخرآرایی بود که به کشته شدن فخرآرایی و دستگیر شدن احمدی انجامید که پس از بازجویی و اثبات بی اطلاعی‌اش از ماجرا، آزاد شد.

احمدی در ۱۳۲۳ به رادیو تهران (چندی بعد در رادیو ایران و بعد از آن در رادیو و تلویزیون ایران)به کار کردن اشتغال گزید، تا برنامه‌های کمدی اجرا کند. در دوره‌های مختلفی در رادیو کار کرد و از جمله تیپی به نام «بابا جاهل گریان» اجرا کرد و به سبک‌های مختلف ترانه و آواز خواند. در فروردین ۱۳۵۳ نقش اول سریال پربینندهٔ هردمبیل، نوشتهٔ پرویز خطیبی را بازی کرد در نظرخواهی از مردم در سال ۱۳۵۶ به‌عنوان محبوب‌ترین هنرپیشهٔ رادیو انتخاب شد.

وی در ۱۳۲۶ گویندهٔ فیلم‌های خارجی شد و از اعضای اولیهٔ انجمن گویندگان و سرپرستان گفتار فیلم (تأسیس در ۱۳۴۲) بود.

پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ احمدی بازیگری را کنار گذاشت و به مدت هفت سال به اهواز رفت؛ ولی پس از بازگشت به تهران از نو کار بازیگری را در سریالی تلویزیونی به نام تک‌مضراب از سر گرفت. از سریال‌های تلویزیونی دیگری که بازی کرده است می‌توان از سلطان صاحبقران، هفت شهر عشق (۱۳۵۶)، آئینه و زیر بازارچه (۱۳۷۷، رضا ژیان) نام برد.

در فروردین ۱۳۴۹ نیز احمدی به دعوت علی حاتمی ترانهٔ عنوان‌بندی فیلم حسن کچل را، ضربی‌خوانی کرد (که به نام روحوضی نیز شناخته می‌شود). در همین سبک در ۱۳۲۸ پنج صفحهٔ موسیقی برای یک شرکت انگلیسی ضبط کرد. مرتضی احمدی بیش از چهارصد ترانهٔ ضربی و صد و پنجاه ترانهٔ فکاهی خوانده است، این ترانه‌ها از نوشته‌های نصیری فر، نویسندهٔ کتابی است به نام مردان موسیقی سنتی و نوین ایرانکه بیشتر کارهای موزیکال مرتضی احمدی از آن کتاب گرفته شده است.

ازدواج

احمدی در ۹ مرداد ۱۳۳۴ با یکی از همکارانش در راه‌آهن به نام زهرا جوانشیر ازدواج کرد که در۲۵ اردیبهشت ۱۳۵۰ بر اثر سرطان درگذشت. احمدی از این ازدواج یک فرزند دختر به نام آزیتا (متولد ۱۳۳۷) و یک فرزند پسر به نام مازیار (متولد ۱۳۴۰) دارد.

درگذشت مرتضی احمدی

مرتضی احمدی در ساعت ۱۱:۰۰ صبح روز ۳۰ آذر ۱۳۹۳ در ۹۰ سالگی به دلیل مشکل ریوی و کهولت سن در منزلش در تهران در گذشت. در روز ۳ دی ۱۳۹۳ پیکر مرتضی احمدی به وسیله برخی هنرمندان و مردم تشییع گردید و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا تدفین شد. در این مراسم حجت‌الله ایوبی، رئیس سازمان سینمایی، علی مرادخانی، معاونت هنری وزارت ارشاد، بهزاد فراهانی، مرضیه برومند، از هنرمندان تئاتر و تلویزیون و افشین پیروانی، مربی و فوتبالیست تیم پرسپولیس سخنرانی کردند.

فیلم شناسی مرتضی احمدی

سینما
مرتضی احمدی در ۱۳۳۲ برای اولین بار در سینما بازی کرد، در فیلمی به نام «ماجرای زندگی» به کارگردانی «نصرت‌الله محتشم». از فیلم‌های دیگر او می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

•         1384     وب ها 3:ستاره بود
•         1375     مینا و غنچه
•         1373     کلاه قرمزی و پسرخاله
•         1372     بلندیهای صفر   
•         1370     یکبار برای همیشه    
•         1370      ناصرالدین شاه آکتور سینما
•         1368     ارثیه
•         1368      صنوبرهای سوزان
•         1367      گراند سینما
•         1367       ارثیه
•         1367       تا غروب     
•         1367      چشم تنگ دنیادار
•         1366      در انتظار شیطان
•         1365      جدال در تاسوکی
•         1365      مأموریت
•         1365      مُعمّا
•         1364      اتوبوس     
•         1364      مدرک جرم
•         1363      مردی که زیاد می دانست
•         1354      خانه خراب
•         1354      ذبیح
•         1354      فرار از حجله
•         1353      موسرخه     
•         1353       آب     
•         1352      جعفر جنی و مـحبوبه اش
•         1352      تنها و گلها
•         1351      مطرب
•         1351      قایقرانان
•         1351      فرار از زندگی
•         1351      قلندر
•         1351      نانـجیب
•         1350      شراره
•         1350      باباشمل
•         1350      وحشی جنگل
•         1350      فریاد
•         1349      جنجال عروسی
•         1349      میوهٔ گناه
•         1349      شیرین و فرهاد
•         1332      ماجرای زندگی

تلویزیون

•         1387-1392 شکرستان
•         1389     چاووش بهار
•         1388     مجموعه عروسکی «بچه های کوچه دوستی»
•         1386     به همین سادگی
•         1384     تا غروب
•         1384     مثل همیشه
•         1381     توپ گرد
•         1381     زیرگذر
•         1380     تازه چه خبر همسایه
•         1380     رستوران خانوادگی
•         1380     خانه پدری
•         1379     خواستگاری پرماجرا
•         1379     ماجراهای خانه قدیمی
•         1379     پانزده مسافر
•         1378     دردسر بزرگ     بازیگر
•         1378     ماجراهای دانی و من - سری دوم
•         1377     زیر بازارچه
•         1376     گلهای آفتابگردان
•         1375-1376     تهران 11- 595 ج 48
•         1375     ببخشید
•         1375     فروشگاه
•         1375     نوعی دیگر
•         1374     کت و شلوار خواستگاری
•         1373     اشتباه در اشتباه
•         1371     بیا تا گل برافشانیم
•         1371     آخرین سند
•         1370     تعطیلات نوروزی
•         1369     چای و لبخند
•         1369     کمند خاطرات
•         1369     آرایشگاه زیبا
•         1367      «بخش چهار جراحی»
•         1356     چنگک
•         1354     سلطان صاحبقران
•         ؟           هفت شهر عشق
•         1352     هردنبیل

کتاب شناسی

•         کهنه های همیشه نو ناشر:ققنوس
•         من و زندگی:خاطرات مرتضی احمدی ناشر:ققنوس
•         پرسه در احوالات ترون و ترونیا، ناشر:هیلا
•         فرهنگ بر و بچه های ترون:ناشر:هیلا

مجله وب