|
Pilocarpine
|
|
پیلوکارپین
|
موارد و مقدار مصرف:
موارد و مقدار مصرف
الف) درمان گلوكوم مزمن با زاويه باز؛ قبل از جراحي، يا به جاي جراحي اضطراري در گلوكوم حاد با زاويه باريك.
بزرگسالان وكودكان: 2-1 قطره از محلول 4-1 درصد هر 12-4 ساعت در چشم چكانده مي شود.
ب) درمان اضطراري گلوكوم با زاويه باريك.
بزرگسالان و كودكان: 1 تا 2 قطره از محلول %2، هر 5 تا 10 دقيقه، 3 تا 6 بار در چشم چكانده مي شود. سپس 1 قطره هر 1 تا 3 ساعت تا كنترل فشار داخل چشم به كار مي رود.
پ) دفع اثر ميدرياتيك داروهاي مقلد سمپاتيك.
بزرگسالان: 1 قطره از محلول %1 در چشم چكانده مي شود.
مكانيسم اثر
اثر تنگ كننده مردمك چشم: پيلوكارپين گيرنده‌هاي كولينرژيك را در عضلات اسفنكتر عنبيه تحريك كرده و مردمك چشم را تنگ مي كند.
همچنين، اين دارو عضله مژگاني را منقبض مي كند و به تطابق همراه با عمق بخشيدن به اتاقك قدامي چشم ، و گشاد شدن عروق ملتحمه مجراي خروجي منجر مي شود.
|
موارد منع مصرف و احتياط:
تداخل دارويي
در صورت مصرف همزمان با مشتقات اپي نفرين و تيمولول، ممكن است كاهش فشار داخل چشمي افزايش يابد.
اكوتيوفات اثرات فارماكولوژيك پيلوكارپين را كاهش مي دهد.
|
|
|
|
|
تداخل دارويي:
عوارض جانبي
قلبي ـ عروقي: زيادي فشار خون، تاكيكاردي.
چشم: سردرد زير کره چشم (suborbital)، نزديك بيني، سوزش، خارش، اسپاسم مژگاني، تاري ديد، تحريك ملتحمه، اشك ريزش، تغييرات ميدان بينايي، درد ابرو، كراتيت، درد اطراف كره چشم.
دستگاه گوارش : تهوع ، استفراغ، اسهال، ترشح بيش از حد بزاق.
تنفسي : اسپاسم نايژه‌اي، ادم ريوي.
پوست: تعريق.
ساير عوارض: واكنشهاي ازدياد حساسيت.
مسموميت و درمان
تظاهرات باليني: برافروختگي، استفراغ، براديكاردي، اسپاسم نايژه، افزايش ترشح نايژه‌اي، تعريق، اشك ريزش، بي اختياري ادراري، افت فشار خون و لرزش.
درمان: با بلع تصادفي دارو استفراغ معمولاً به طور خود به خود بروز مي كند. در غير اين صورت، با واداشتن بيمار به استفراغ محتويات معده را تخليه كرده و به دنبال آن ذغال فعال با يك مسهل تجويز مي كنند. در صورت تماس دارو با پوست، موضع را دو بار با آب مي شويند. براي درمان پاسخهاي قلبي ـ عروقي از اپي نفرين استفاده مي‌شود. پادزهر انتخابي اين دارو سولفات آتروپين است. براي درمان موضعي، چشم را با آب يا محلول نمكي شستشو مي دهند. به طور كلي، مقادير تا 20 ميلي گرم دارو غير سمي شناخته شده است.
|
مکانيسم اثر:
فارماكوكينتيك
جذب: اثر دارو در كاهش فشار داخل چشم طي 60 دقيقه شروع شده و حداكثر اثر آن طي 75 دقيقه حاصل مي شود. مدت اثر 8-4 ساعت مي باشد.
متابوليسم و دفع: اطلاعي در دسترس نيست.
|
|
|
فارماكوكينتيك:
موارد منع مصرف و احتياط
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط به دارو يا هر يك از اجزاي اين فرآورده، حالاتي كه اثرات كولينرژيك مثل انقباض، ناخوشايند است (براي مثال، ايريت حاد، برخي از اشكال ثانويه گلوكوم، گلوكوم همراه با انسداد پاپيل، بيماري التهابي حاد اتاقك قدامي).
موارد احتياط: نارسايي حاد قلبي، آسم نايژه‌اي، انسداد مجاري ادراري، اسپاسم گوارشي، زخم گوارشي، پركاري تيروئيد يا بيماري پاركينسون.
|
اشكال دارويي:
اشكال دارويي:
Drop: 1, 2, 4%
|
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندي فارماكولوژيك: آگونيست كولينرژيک.
طبقه‌بندي درماني: تنگ كننده مردمك چشم.
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده C
عوارض جانبي دارو برطرف مي شوند.
براي كاهش جذب سيستميك دارو، بعد از مصرف آن، با انگشت خود كيسه اشكي را به مدت يك دقيقه ببنديد.
ملاحظات اختصاصي
پيلوكارپين را مي توان به تنهايي يا همراه با مانيتول، گليسرول يا استازولاميد مصرف كرد. اين دارو را مي توان براي خنثي كردن اثرات داروهاي سيكلوپلژيك و گشاد كننده مردمك چشم، بعد از جراحي يا معاينات چشمي، به كار برد. همچنين، براي جلوگيري از چسبندگي، مي توان آن را با آتروپين (به‌صورت متناوب) مصرف كرد.
نكات قابل توصيه به بيمار
تاري موقت ديد، كاهش ميدان بينايي، درد موقت ابرو و نزديك بيني در شروع درمان شايع است. اين اثرات 14-10 روز بعد از شروع درمان از بين مي روند.
در شب و در نور كم با احتياط رانندگي كنيد و فعاليتهاي ديگر را هم با احتياط انجام دهيد، زيرا مردمك تنگ موجب كاهش ديد جانبي و روشنايي مي شود.
دارو را طبق دستور مصرف كنيد.
|
