چه کسانی از نزدیکی ایران و آمریکا متضرر می شوند؟

در تحلیل روابط جمهوری اسلامی ایران و آمریكا این نکته مورد توافق کارشناسان و تحلیلگران سیاسی بوده است که ریشه یا نقطه آغازین تمام چالش‌های میان ایران وایالات متحده آمریكا مساله اشغال سفارت آمریكا درتهران بوده و گروگانگیری در ورای آن به حادتر شدن این مسئله کمک شایانی نمود ، اشغال سفارتی که به باور نزدیکان امام راحل و آگاهان امور ، حضرت امام راحل از این قضیه آگاهی قبلی نداشته و این اقدام حرکت خودجوش دانشجوئی بیش نبوده است که بعد از اشغال سفارت ، امام راحل از آن حمایت نمودند . امری که باعث قطع یکطرفه روابط دیپلماتیک و سیاسی از سوی دولت کارتر در سال ۱۳۵۸ گردید اگر چه تا زمان تصویب قانون ضد ایرانی داماتو در سال ۱۳۷۵ توسط دولت و سنای آمریکا برای تحریم اقتصادی و نظامی ایران ، روابط اقتصادی در قالب خرید نفت ، فرش ،سنگ های تزئینی ، زعفران ، خرما و پسته ایرانی از سوی شرکت ها و تجار آمریکایی و خرید قطعات الکترونیکی ، لوازم و ادوات صنعتی ،کشاورزی و پزشکی از سوی بازرگانان ایرانی انجام می پذیرفت . قانونی که براساس آن شرکت‌هایی که در یک سال بیش از بیست میلیون دلار در ایران سرمایه گذاری می کردند از دادوستد با دولت آمریکا محروم می شدند ، قانونی که توسط داماتو، سناتور ایتالیایی الاصل کنگره امریکا و از جمهوری خواهان محافظه کار به کنگره امریکا ارائه و به تصویب اکثریت سنا رسید . قانونی که هر سال یک بار به همراه قانون تحریم اقتصادی کشورمان مورد بازبینی قرار گرفته و مجددا به امضای رئیس جمهور ایالات متحده می رسد .
اما نمی توان باور نمود که دلیل اصلی اطاله قطع روابط دو کشور به موضوع اشغال سفارت آمریکا گره خورده باشد چرا که گروگانگیری ، حمله مسلحانه و اشغال سفارت یک کشور در کشوری دیگر تنها به ایران منتهی نشده و مشابه اینکار در کشورهای آفریقایی ، جنوب شرق آسیا ، افغانستان ، عراق و... به کرات رخ داده و بعد از مدتی بدان فیصله داده شده است و این امر نمی تواند دلیل اصلی ۲۸ سال قطع رابطه تلقی گردد و به باور این قلم دلایل دیگری همچون مسائل خاورمیانه و وجود دلالان عمده ای همچون روسیه اسباب طولانی شدن این تخاصم سیاسی را فراهم آورده است و باید گفت که از بهبود روابط و نزدیکی دو کشور ایران و آمریکا ، کشورهایی همچون رژیم اشغالگر قدس و روسیه همواره نگران بوده و تحقق آن را به زیان منافع ژئوپولیتیکی واقتصادی خویش دانسته اند ؛ چه اینکه اسرائیل در سه دهه گذشته شکل گیری روابط دوگانه را در عقب نشینی ایالات متحده از مواضع خاورمیانه ای خویش دانسته و این روابط را مغایر آرمان های نژادپرستانه این رژیم در رسیدن به مطامع منطقه ای خویش استنباط نموده و با نگاهی واقع بینانه می توان دریافت که تنها کشوری که از سردی روابط ایران و آمریکا همواره سود برده روسیه بوده و هماره تلاش نموده در قالب دلالی سیاسی از تیره گی روابط دو کشور به نفع خویش استفاده نموده و به بهانه های واهی از آمریکا امتیاز گیرد.
باید اقرار کنم که از زمان شكل گیری انقلاب اسلامی ایران ، به دلیل نفوذ لابی صهیونیستی در مراکز تصمیم گیری آمریکا ،این کشور نتوانسته است واقعیت انقلاب اسلامی کشورمان را به عنوان یك حركت مردمی كه در آن مردم تصمیم گرفتند درمقابل یك نظام دیكتاتوری بایستند،درك كند و و علی‌رغم رعایت و وجود تمام ملاك‌های سیستم دموكراسی دنیا كه آمریكا مدعی آن بود، درایران ، دولت آمریكا نتوانسته شرایط جدید را بپذیرد و بسان آن رسانه‌های آمریكایی نوع نگاهی كه نسبت به انقلاب اسلامی داشتند را ادامه دادند، نوع برنامه‌هایی كه آمریكایی‌ها به دنبال اجراء آن‌ها در ایران بوده اند در جهت ساقط‌ شدن جمهوری اسلامی ، تضعیف و محدود كردن انقلاب اسلامی بوده و این گونه تفکر و حرکت ها از جوش خوردن روابط دو کشور ممانعت به عمل آورده و در طول ۲۸ سال گذشته بحث روابط دو کشور به تابویی در کشورمان مبدل شده چنانچه وقتی مبحث مذاکره‌ مستقیم‌ با آمریکا از سوی سید عطاء الله مهاجرانی در روزنامه‌ اطلاعات‌ مورخه‌ ۴ اردیبهشت‌ ماه‌ ۱۳۶۹ عنوان گردید به شدت مورد حمله بنیادگران تندرو قرار گرفت و با عذرخواهی از رهبر انقلاب به زودی نوشته خود را پس گرفت و در دوره اصلاحات سیاست گفتگوی با مردم آمریکا در قالب تنش زدایی سید محمد خاتمی با آمریکا به مذاق برخی خوش نیامد ولی باید گفت که دولت دکتر احمدی نژاد در حوزه سیاست خارجی این تابو را شکست و با نامه نگاری به همتای آمریكایی‌اش ، طرح مناظره مستقیم و دیدار با برخی از سیاستگزاران آمریکایی و بالاخره با طرح مساله مذاكره با آمریكا پیرامون عراق یخ مباحثی را که می رفت لطمات جبران ناپذیری بر پیکره نظام اسلامی وارد شود شکست و نشستن متکی با وزیر خارجه آمریکا سر یک میز ناهارخوری نشان داد که دولت های دو کشور آمادگی نشستن سر یک میز مذاکره را دارند گرچه مبحث اصلی این گفتگوها موضوع عراق بوده و سرانجام آن به ضرر مخالفین این مذاکرات همچون روسیه و اسرائیل باشد.

وحید کاظم زاده قاضی جهانی

منبع : داور