پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا
خیابانهای آتش - Streets Of Fire
سال تولید : ۱۹۸۴
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : لارنس گوردون و جوئل سیلور
کارگردان : والتر هیل.
فیلمنامهنویس : لاری گراس و هیل.
فیلمبردار : اندرو لاسلو
آهنگساز(موسیقی متن) : رای کودر
هنرپیشگان : مایکل پار، دایان لین، ریک مورانیس، ایمی مدیگان، ویلم دافو و اد بگلی جونیر.
نوع فیلم : رنگی، ۹۴ دقیقه.
«اِلن ایم» (لین)، ستاره موسیقی راکاندرول برای اجرای کنسرتی به شهر زادگاهش برمیگردد. در حین اجرای کنسرت، یک گروه موتورسوار تبهکار با عنوان «بمبافکنها» وارد سالن میشوند و «الن» را میربایند. «بیلی فیش» (مورانیس)، مدیر برنامههای «الن» که از یافتن او ناامید شده از «تام کودی» (پار)، محبوب قدیمی «اِلِن» درخواست کمک میکند. «تام» موافقت میکند تا «الن» را از دست «ریون» (دافو)، رهبر گروه بمبافکنها نجات دهد. در راه پیدا کردن «الن» دختری بهنام «مکوی» (مدیگان) نیز او را همراهی میکند. آنان وارد منطقه گروه میشوند و «الن» را آزاد میکنند، اما «ریون» و گروهش تعقیبشان میکنند. «تام» نیز مجبور به جدالی مرگبار با «ریون» میشود اما در نهایت پیروز از میدان بیرون میآید...
* ماجرای فیلم در دنیای غریب شکل میگیرد که جلوه شهرهای مدرن آینده را دارد، اما مردمانش امروزی نیستند و اتوموبیلهایشان مُدل دهههای 1940 و 1950 است. با وجود این، خیابانهای آتش، کم و بیش، همانطور که خود هیل هم ادعا کرده، یک قصه راکاندرول است؛ فقط ایرادهای بارز و برجسته آن متوجه فیلمنامه و شخصیتپردازیهاست که شادابی و سرزندگی کافی را ندارد، و تقصیر آن تماماً به گردن کارگردان نیست. لیکن گذشته از این موارد، طراحی صحنه (جان والون)، طراحی لباس (مریلینونس) و فیلمبرداری (لاسکو) آن، بیعیب و نقص و درجه یک است. موسیقی متن کودر، نیز در یادها میماند.