فهرست روش‌های پیشگیری از شب ادراری

جام جم آنلاین : 1-  از کودکتان به خواهید پیش از خواب ، دستشویی برود و در طول شب نیز برای تخلیه ادرار ، او را بیدار کنید . این یکی از مهم ‌ترین راه ‌های جلوگیری از شب ادراری است.

2- در طول روز مراقب کودک باشید که ادرار خود را برای ساعات طولانی نگه ندارد و در ساعت مشخصی به دستشویی برود. 

3- او را ترغیب به خوردن مایعات در طول روز کنید . چون هر چه مایعات بیشتری وارد مثانه شود ، حجم مثانه بیشتر می شود.

4- از مصرف زیاد مایعات در شب توسط کودک جلوگیری کنید . مراقب باشید که کودک تقریبا 2 ساعت پیش از خواب از مایعات زیاد استفاده نکند.

5- از دادن نوشیدنی ‌های حاوی کافئین مانند چای ، قهوه و نوشابه پیش از خواب به کودکتان خودداری کنید. 

6- تشک کودک را با پوششی پلاستیکی بپوشانید تا مانع از خیس شدن آن شود. 

7- از تشک‌ های هشداردهنده استفاده کنید . این تشک‌ ها با اولین قطره ادرار، زنگ زده و کودک را با خبر می ‌کند. 

8- هرگز کودکتان را به خاطر این کار ، سرزنش و تنبیه نکنید . بلکه او را به خاطر شب ‌هایی که رختخواب خود را خیس نمی ‌کند ، تشویق کنید.

9- دسترسی کودک به دستشویی را آسان کنید و در صورت مسافت زیاد اتاق کودک تا دستشویی ، از توالت ‌های قابل حمل در اتاق او استفاده کنید.

در بعضی از موارد برخی دارو های تجویزی می ‌تواند مفید باشد . این گونه دارو ها میزان ادرار شبانه را کم کرده و نتایج درمانی سریعی دارند ولی باید تحت نظر پزشک مصرف شود . در مواردی هم استفاده از تشک ‌های هشداردهنده به همراه دارو‌‌ درمانی ، بسیار مفید واقع می ‌شود. 

در کودکانی هم که دچار بی ‌اختیاری ادرار ثانویه هستند ، پزشک ابتدا علت بیماری را تشخیص می ‌دهد و سپس اقدام به تجویز دارو می کند برخی از دارو ها هم وجود دارند که هم روی مغز و هم روی مجاری ادراری و مثانه تاثیر می گذارند. 

با مصرف کوتاه‌ مدت این دارو ها ، موفقیت تا حدود 70 ‌‌درصد است ، ولی در بیشتر موارد با قطع دارو ، بیماری مجددا عود می‌ کند . برخی از دارو ها هم هستند که فعالیت و اسپاسم‌ های عضلانی مثانه را کنترل می‌ کنند و به این وسیله مانع از شب‌ ادراری می ‌شوند. 

تمرین دادن کودک

اما با وجود تمام راه ‌هایی که اشاره شد ، مناسب ‌ترین روش ، تحت کنترل در آوردن سیستم ادراری از طریق تمرین کردن است. 

به کودک خود بیاموزید زمانی که در طول روز احساس دفع ادرار می ‌کند ، به جای رفتن به دستشویی ، به رختخواب رفته و خود را به خواب بزند و برای خود زمانی را تداعی کند که در طول شب مثانه پُر شده و سعی دارد او را بیدار کند. 

در روش دیگر به کودک تان کمک کنید تا بیاموزد شب‌ ها خود را از خواب بیدار کند و او را ترغیب کنید که این تمرین را چندین بار در رختخواب انجام دهد . با چشمان بسته در رختخواب دراز بکشد و تصور کند نیمه ‌های شب می باشد و مثانه‌ اش پُر است و تحت فشار قرار دارد و سعی دارد او را بیدار کند . سپس از جا بلند شده و برای تخلیه مثانه به دستشویی برود . باید به کودکتان یاد دهید که در نیمه‌ های شب هم، همین کار را انجام دهد. اما چنانچه این روش ‌ها کار آمد نبود ، می ‌توانید خودتان اقدام به بیداری کودک تان در شب کنید. 

سعی کنید با علامتی این کار را انجام دهید مانند روشن کردن چراغ ، صدا زدن اسمش ، تکان دادن او یا زنگ زدن ساعت. چنانچه کودک تان دیر بیدار می ‌شود ، این کار را 20 دقیقه ادامه دهید.  اگر پس از تکرار این روش در 7 شب متوالی ، کودکتان در پاسخ به آن علامت سریع بیدار شد ، نشان می دهد یا بهبود یافته است، یا آمادگی هشدار مثانه برای بیدار شدن را پیدا کرده است. 

مطمئن باشید ادامه انجام این کار ها ، سر انجام به بهبودی کودکتان منجر می شود . پس امیدتان را از دست ندهید و پا به پای کودکتان او را همراهی کنید.  فقط کمی صبر داشته باشید.