آزمایش آمنیوسنتز در بارداری، علت

آمنیوسنتز گذراندن یک سوزن از دیواره شکم به رحم و حفره آمنیوتیکی یک خانم باردار جهت دستیابی به مایع آمینوتیک برای مطالعه است. به وسیلۀ آمنیوسنتز امکان تشخیص جنین دارای ناهنجاری های وراثتی خاص فراهم خواهد شد.

آمنیوسنتز برای تشخیص ناهنجاری های وراثتی بین هفته های چهارده و شانزده صورت می گیرد اما برای آزمایش فتوپروتئین آلفا معمولاً بین هفته های شانزده و هجده انجام خواهد شد. نتیجۀ این آزمایش پس از شانزده هفته ممکن خواهد بود.

پیش ازآمنیوسنتز ، جنین و رحم با سونوگرافی بررسی خواهند شد تا نحوۀ قرار گرفتن جفت مشخص شود و در حین عمل از سوراخ شدن آن جلوگیری کنند.

برای کنترل دو قلوها باید هر دو کیسه مورد بررسی قرار گیرد. در حین انجام عملیات آمینوسنتز شکم زن باردار با محلول ضد عفونی شسته شده و با حولۀ استریل پوشانده می شود.

پوست با یک مادۀ بی حس کننده بی حس می شود و با کنترل از طریق سونوگرافی (برای پیشگیری از آسیب رسیدن به جنین یا جفت) سوزن بلندی وارد رحم می گردد و مادۀ آمنیوتیک از طریق سرنگ به بیرون کشیده می شود.
گاهی در اولین مرحله نمی توان مایعی از داخل رحم بیرون کشید و باید برای دست یافتن به نمونه مجدداً تلاش کرد اما اگر برای بار دوم نیز عملیات موفقیت آمیز نبود معمول بر این است که آزمایش را متوقف کرده و پس از یک هفته دوباره آن را تکرار کنند.

برای آمنیوسنتز جهت بررسی کروموزومی و ژنی، ماده آمینوتیک حاصل در یک سانتریفوژ به سطوح مختلف سلولی و بدون سلول تقسیم می شود. قسمت غنی از سلول، حدوداً 10 تا 100 سلول زنده دارد که مستقیماً می تواند مورد بررسی قرار گیرد.

بدین طریق جنس جنین و آنزیم های خاص تعیین می شود. در حدود 11 درصد از موارد، این روش مشکلاتی ایجاد خواهد کرد که شامل این موارد می شود: درد رحم، خونریزی رحم و ریزش مایع آمنیوتیک از نیام.

در برخی از موارد نادر نیز ممکن است سرنگ پوست نوزاد را سوراخ کند و در نتیجه یک گودی دائمی در پوست به وجود آید.

دریافت نتیجۀ آزمایش آمنیوسنتز به دو هفته زمان نیاز دارد. ممکن است در یک درصد از موارد به دلیل نتایج نامشخص این آزمایش تکرار شود. به خاطر داشته باشید الزام اجرای آمنیوسنتز در سه ماهه اول به دلیل خطرات آن باید به طور اساسی بررسی گردد.