عوارض بارداری چندقلویی، سختی های مادرانه

حاملگی چندقلویی زمانی رخ می‎دهد که بیش از یک جنین در رحم رشد نماید. هر چند این نوع حاملگی، اغلب سیر تدریجی مناسبی دارد اما احتمال وجود مشکلات برای مادر و جنین نیز در آن افزایش می‎یابد. مشکلاتی نظیر افزایش فشارخون، استفراغ‎های شدید اوایل حاملگی، کم‎خونی فقر آهن و ... .

وجود بیشتر از یک جنین در رحم را «چندقلویی» می‎گویند. در صورتی که دو یا چند تخمک، هم‎زمان بارور شوند، جنین‎ها غیر همسان خواهند بود و اگر یک تخمک پس از باروری، تقسیم شود، جنین‌ها همسان خواهند بود. جنین‌ها ممکن است یک جفت مشترک و یا هر کدام، یک جفت، داشته باشند.در صورتی‌ که بیشتر از ۳۰ سال سن و یا سابقه حاملگی چندقلویی در خانواده مادری داشته باشید، بیشتر مستعد داشتن دوقلوی غیر همسان هستید. در هر حال این عوامل، احتمال داشتن دوقلوی همسان را افزایش نمی‌دهد. مشکلات شایع مربوط به حاملگی طبیعی، گاهی در حاملگی چندقلویی شدیدتر است. بخشی از این امر ناشی از افزایش اندازه دهانه رحم و بخشی دیگر، به‌‏علت جفت یا مقادیر بالای هورمون‎های ترشح شده از جفت می‌باشد. اگر شما بیشتر از یک جنین، باردار هستید، احتمال مشکلات خاصی چون افزایش فشار خون یا استفراغ‎های شدید اوایل حاملگی و مقدار مایع اطراف جنین شما، بیشتر از حد طبیعی خواهد بود. جفت یا جفت‌ها در قسمت پایین‎تری قرار گرفته‌‌اند. کم‌‌خونی فقر آهن نیز شایع‌‌تر است چرا که مادر باید آهن بیشتری برای جنین‌ها تأمین نمایند. حاملگی چندقلویی، بیشتر مستعد سقط جنین است و احتمال زایمان زودرس در آن بیشتر است. جنین‌ها در این حاملگی، اغلب کوچک‎تر از حاملگی معمولی هستند و احتمال بیشتری وجود دارد که یکی از جنین‌‌ها، در وضعیت طبیعی زایمان، قرار نگیرد. از آنجایی‎که احتمال وجود بیش از یک جفت وجود دارد، ممکن است خونریزی پس از زایمان، شدیدتر باشد. تشخیص چندقلویی با سونوگرافی امکان‌پذیر است. هر ماه ممکن است شما با سونوگرافی کنترل شوید. احتمالاً با سونوگرافی داپلر، هر دو هفته، جنین‌ها از نظر دریافت خون مناسب و کافی کنترل می‌‌شوند. بعضی از بیمارستان‎ها کلینیک‎های حاملگی چندقلویی دارند. در صورت افزایش مشکلات، ممکن است درمان‌های اضافی مورد نیاز باشد. برای مثال ممکن است مکمل آهن جهت درمان کم‌خونی تجویز شود. برای کاهش خطر زایمان زودرس، باید بیشتر استراحت کنید، به‌ویژه بعد از هفته ۲۸ حاملگی. دوقلوها ممکن است از طریق زایمان زودرس متولد شوند و این در صورتی است که جنین اول، سرش به طرف پایین باشد. عمل سزارین معمولاً برای تولد سه قلو یا بیشتر ضروری است. از آنجایی‎که در بارداری چندقلویی، نوزادان، اغلب نارس و کوچک هستند، ممکن است پس از تولد، نیاز به نگهداری در بخش ویژه نوزادان داشته باشند.