دوشنبه, ۶ اسفند, ۱۴۰۳ / 24 February, 2025
بازگشت به گذشته

اگر نتیجه چهار بر یك برزیل در مقابل ژاپن قلابی هم باشد من قبول میكنم. اگر جام جهانی بعد از این بازی تمام میشد من به هر دو تیم جایزه اسكار میدادم. فوتبال به معنای واقعی! ژاپن چهار گل خورد، یك گل هم بیشتر از ما در مقابل مكزیك. در این راستا سوال من این است كه آیا میشود این دو بازی را با هم مقایسه كرد؟ هدف ما واقعا از راه انداختن فوتبال چیست؟ ژاپن عالی بازی كرد.
آنها برای صعود باید میبردند و آمدند كه ببرند و همین طور هم بازی كردند. وقتی ژاپن یك بر صفر جلو افتاد، نمیشد گفت كه آنها حقشان نبود. برزیل گرم نشده بود و پاسهای اشتباه زیادی داشت. فوتبال خوب را نمیتوانی بروی توی زمین و آن را از سوت آغاز شروع كنی. فوتبال خوب مثل ساز است، باید اول آن را كوك كرد. ژاپن كم تجربه بود.
از این نشانه كمتجربگی، كم صبر و حوصلگی است. آنها پس از زدن گلی كه تیمشان را جلو انداخت، باز حمله كردند و از دروازه دور شدند تا در ثانیه آخر نیمه اول گل مساوی را بخورند در حالی كه اگر سرعت بازی را تغییر میدادند و برای گل دوم صبر میكردند و نتیجه یك بر صفر را به رختكن میبردند و با فكری تازه و نیرویی تازهتر و با طرح جدید نیمه دوم را شروع میكردند، نمیگویم میبردند ولی مسلما هر چه زمان یك بر صفر ادامه پیدا میكرد، شانس بردن هم بیشتر میشد ولی آنها برای زدن گل دوم عجله كردند و به همین دلیل هم تنبیه شدند تا برای بازی بعد تجربهاندوزی كرده باشند.
در فوتبال همیشه باید بهای تجربه را پرداخت. مهم نیست، ژاپن حذف شد ولی كمفروشی نكرد، نه تنها كمفروشی نكرد كه آنچه را هم كه فروخت، هم كیفیتش بالا بود و هم ارایهاش جالب. نیمه دوم بازگشت برزیل به گذشته بود. یك دو، پاسهای تودر، حركت همگانی، ایجاد فضا، بازی غیرمترقبه، حركات پیشبینی نشده، بازیگوشی، شیطنت، منطق، روح و احساس. در نهایت، فوتبال در حد كمال.
اگر ما از این جام جهانی یاد نگیریم كه چگونه باشیم، هرگز در عرصه بینالمللی موفق نخواهیم شد. ما باید لیگهایی بسازیم كه در آن بازیكن موفق رشد كند، بازیكنهای پیروزیطلب، بازیكنهایی كه قادر باشند جمع را برای موفقیت به حركت درآوردند، مخاطره كنند، بروند آن جاهایی كه انسان دردش میگیرد، سعی در یادگیری داشته باشند، كمك كنند تا فوتبال مدرن در مملكت پیاده شود و برای موفقیت، سعی كنند كه به هم احترام بگذارند و محیطی صمیمی به وجود آورند و ما هم با تشریك مساعی، كوشش كنیم تا سدها را از سر راه برداریم و بگذاریم كه این رود جریان پیدا كند چون فوتبال ما در همه ابعاد، اداری، فنی، آموزشی، تجاری، اقتصادی و... یك فوتبال ایستا است.
باید آدمهایی به كار دعوت شوند كه مثبتاندیش باشند، آیندهنگر، تحرك و پیشرفت را دوست داشته باشند. آدمهایی كه وقتی پیشنهادی به آنها شد فیالفور بگویند كی شروع كنیم نه آنهایی كه فورا دردسرهای پیشنهادها را برمیشمرند و در خاتمه میگویند همین كه هست خوب است. فوتبال ما عیبهای زیادی دارد؛ مشكل شل، لخت، عاری از تفكر و در عین حال، پرادعا و متكبر. البته خیلی چیزهای مثبت هم دارد. استعداد، عشق، علاقه، پشتكار، طاقت و... باید این خصلتها را جمعآوری كرد.
سازمان داد و از همه مهمتر، درست پول خرج كرد. یعنی اینكه مواظب بود كه پول در فوتبال درست خرج شود. ببینید میدانهایی هستند كه موفقیت در آنها مردم ما را خوشحال میكند. فوتبال ما دولتی است. دولتمردان! كمی مسئولتر به فوتبال بپردازید! مردم این ورزش را دوست دارند، با آن حال میكنند. مردم از موفقیت تیمهایشان خوشحال میشوند. خوشحال كردن مردم در تمام دنیا، یكی از مسئولیتهای عمده دولتهاست.
دولتهایی كه به این مساله اهمیت نمیدهند، ملتهای افسردهیی دارند. به هر حال، من عادت ندارم كه التماس كنم. بس است كه دایم بعد از خرابیها بیاییم و سعی كنیم قضیه را یك طوری جمع و جور كنیم.
به همین دلیل چشمانتان را در انتخاب رییس فدراسیون باز كنید. آدمی بیاورید كه عاشق فوتبال باشد! آدمی باشد كه امتحان جذب كردن نیروها را داشته باشد. ماكیاولی میگوید: «تفرقه بینداز و حكومت كن.» در فوتبال، تو زمانی میتوانی حكومت كنی كه نیروهایت منسجم باشند به همین دلیل در راس فدراسیون، ما آدمی میخواهیم كه به انسجام نیروها در فوتبال بهعنوان فاكتور اصلی موفقیت نگاه كند. در راس فدراسیون، ما آدمی میخواهیم كه اول از همه، همه فوتبالیها را دوست داشته باشد و به آنها احترام بگذارد و شخصا از یك نظم و دیسیپلین مستحكمی برخوردار باشد. ما میتوانیم پروژهیی مطرح كنیم مثلا به نام «صعود ۲۰۱۰» و از همین امروز به برنامهریزی برای تحقق این پروژه بپردازیم. هدف نهایی صعود تیم ملی ایران از گروه خود در جام جهانی ۲۰۱۰ خواهد بود.
آقایان! بروید آدمهایش را پیدا كنید! پیدا كردن این آدمها اصلا مشكل نیست، چون روی پیشانیشان با خط مخصوص نوشته شده است آنها علامت دارند. فقط باید هنر خواندن این خطها را داشت.
بهمن فروتن
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست