تشخيص زودهنگام و درمان شايع‌ترين بيماري ارتوپدي كودك

ایسنا: نتايج يک بررسي نشان داد که سن ابتلا به بيماري «لگ‌کالوپرتس» و زمان شروع درمان از عوامل مؤثر در انتخاب نحوه درمان است و فاصله کوتاه بين شروع بيماري و شروع درمان عامل مهمي است که احتمال پاسخ به درمان‌هاي نگهدارنده را بيشتر مي‌کند و در حفظ توانايي حرکتي کودکان تاثير مثبت دارد.

«لگ‌کالوپرتس» (Legg-calve perthes) از شايع‌ترين بيماري‌هاي ارتوپدي دوران کودکي است که در صورت عدم انتخاب شيوه مناسب درمان، ناتوان کننده است. انتخاب درمان نگهدارنده يا جراحي با توجه به سن ابتلا و شروع درمان و شدت بيماري، همواره مورد بحث بوده است، لذا مطالعه‌اي به منظور بررسي شيوه‌هاي درماني بيماري «لگ‌کالوپرتس» و تعيين ارتباط بين نوع درمان و مدت بيماري توسط دكتر محمدحسين ابراهيم‌زاده، دانشيار گروه جراحي ارتوپدي دانشگاه علوم پزشكي مشهد طراحي و انجام شد.

اين مطالعه توصيفي روي 50 بيمار بستري مبتلا به «لگ‌کالوپرتس» در بيمارستان طي ده سال انجام شد. بر اساس سن و شدت بيماري، 11 بيمار تحت درمان نگهدارنده و 39 بيمار تحت درمان جراحي قرار گرفتند. درمان نگهدارنده شامل کشش، فيزيوتراپي و استفاده از بريس بود. استئوتومي لگن شامل سالتر و شلف و استئوتومي پروگزيمال فمور مثل واروس استئوتومي درمان جراحي بود. علائم بهبودي باليني در هر دو روش درماني شامل بهبود درد، اصلاح دامنه حرکتي مفصل و بهبود لنگش بيمار بود که با معاينه فيزيکي و شرح حال بيمار به دست آمد.

يافته‌ها حاکي از آن است که از 11 بيمار گروه تحت درمان نگهدارنده، تنها چهار بيمار به درمان پاسخ مناسبي دادند. متوسط سني آنان 7.25 سال و متوسط زمان بين شروع علائم تا شروع درمان 2.25 ماه بود. متوسط سن بيماران گروه تحت درمان جراحي 10.85 سال و متوسط زمان بين شروع علائم و شروع درمان 18 ماه بود. بيماران گروه تحت درمان نگهدارنده شدت کمتري از بيماري (گروه A و گروه B کمتر از 8 سال) را داشتند و بيماران گروه تحت درمان جراحي عمدتاً گروه B با سن بيش از 8 سال و گروه C بودند.

نتايج اين مطالعه نشان داد که سن ابتلا به بيماري و سن شروع درمان از عوامل مؤثر در انتخاب نحوه درمان است. فاصله بين شروع بيماري و شروع درمان از عوامل مؤثر ديگر بر نتيجه درمان بيماران «لگ‌کالوپرتس» است؛ به نحوي که هر چه فاصله کمتر باشد، احتمال پاسخ به درمان نگهدارنده بيشتر است.