بهترین روش ها برای تنبیه کودکان (2)

این طبیعی است که در هر خانواده ای قوانینی وجود دارد که تنها مختص آن خانواده است. هر خانواده ای در ارتباط با رفتار اشتباه فرزندش از اصول تربیتی خاص آن خانه استفاده می کند. بعضی از خانواده ها ترجیح می دهند در مقابل رفتار اشتباه فرزندان واکنشی نشان ندهند اما عده ای دیگر از تنبیه و مجازات سخت برای اصلاح رفتار کودکان استفاده می کنند. در مطلب قبلی چهار مورد از نکاتی را که بایستی پدر و مادر ها درباره تربیت و تنبیه کودکان خود مد نظر داشته باشند را بررسی کردیم. در ادامه به موارد دیگر می پردازیم:
انتظارات خود را مشخص کنید
اگر از فرزندتان انتظار دارید که رفتار درستی از خود نشان دهد لازم است که قبل از آن در مورد کارهای درست و نادرست توضیح دهید و همچنین برایش روشن کنید که تبعات هرکدام از آن رفتارها چیست. وقتی توانستید درک درستی از مفهوم کار درست و نادرست به فرزندتان ارائه دهید آن زمان می توانید انتظار رفتاری درست از فرزندتان داشته باشید. اما والدین باید مراقب باشند که در تمامی شرایط باید حمایت و محبت نسبت به فرزندشان را از آنها دریغ نکنند. داشتن دیسیپلین به معنای بی توجهی و دریغ کردن آنها از محبت نیست بلکه در کنار تنبیه باید فرزندان را از حمایت های عاطفی خود نیز برخوردار کرد.

نحوه نه گفتن
تا 2 سالگی بچه ها قادر به درک درست کار درست از نادرست نیستند. در این سن تنها با گفتن یک «نه» قاطع می توان رفتار کودک را اصلاح کرد اما از 2 سالگی به بعد باید علت امرونهی در مورد موضوعی را کامل برای او توضیح داد تا مفهوم درستی و نادرستی به خوبی در ذهن او روشن شود.
حد مجاز تنبیه بدنی
اگر در مواقعی استفاده از تنبیه بدنی تنها راه گریزناپذیری برای والدین است توصیه می شود آرام پشت دست کودک زده شود اما اگر تنبیه فرزندان حالت خشونت آمیز به خود بگیرد نه تنها تاثیری روی اصلاح رفتار فرزندتان ندارد بلکه باعث بروز رفتارهای پرخاشگرانه در کودک می شود. ممکن است با تنبیه بدنی فرزندتان از انجام کار اشتباه دوری کند اما این رفتار نشانه ترس اوست و در واقعیت قادر به تشخیص کار درست از نادرست نیست.
علاوه بر این، اگر کودک به درستی در مورد اشتباهی که مرتکب شده توجیه نشود و در ظاهر با تنبیه به تکرار اشتباهش نپردازد، در سنینی خاص درست در زمانی که بزرگ تر شد به مقابله با تهدید و تبیهی که والدین اعمال می کنند، می پردازد و در این زمان به سختی می توان او را تحت کنترل درآورد.
چه زمانی متوجه تنبیه درست می شویم؟
گاهی برای از بین بردن رفتار فرزندمان از تنبیهات کلامی استفاده می کنیم که باعث تشدید رفتار کودک می شود. برای مثال به او می گوییم: «تو دیگر بچه من نیستی». در این شرایط والدین متوجه می شوند که نه تنها این تنبیه کلامی باعث آرام شدن فرزندشان نشده بلکه او را بی قرارتر می کند. این نشان می دهد که تنبیه هیچ تاثیری روی کودک نگذاشته است و علاوه بر این احساساتی مانند خشم، ترس و ناامیدی یا حتی انتقام را در او به وجود آورده ایم.