مشکلات بینایی نوزادان، حرکتش کمه!

نابینایی در کودکان ممکن است مادرزادی باشد یا بر اثر عوامل بسیار متنوعی به طور ناگهانی یا تدریجی ایجاد شود. کودکان دچار معلولیت دیداری ممکن است زبان لبخند را مانند کودکان بینا فرا نگیرند و بیان چهره ای آن ها نیز بسیار محدود باشد.

 

کودکان دچار معلولیت دیداری در تحرک و جا به جایی از شیرخواران دیگر عقب ترند و چهار دست و پا رفتن یا راه افتادن آن ها دیرتر آغاز می شود. در ایجاد هماهنگی حرکات ظریف و رشد مهارت های دستی اصلی نیز تاخیر دارند. مهارت های حرکتی وضعی نظیر نشستن و ایستادن نیز بدون توانایی دیدن دشوارتر است. به طور کلی فقدان بینایی در تاخیرهای رشدی نقش دارد.

 

اگر کودک، نابینای کامل نباشد و عدسی های اصلاح کننده مفید واقع شوند باید برای او عینک تجویز شود و در اسرع وقت مورد استفاده قرار گیرد که برای برخی از کودکان این زمان حدود سه سالگی خواهد بود. لوچی (چرخیدن چشم ها به داخل یا خارج) یا نزدیک بینی از مشکلات شایع در کودکان اند. نزدیک بینی که معمولا در کودکان 6 تا 10 سالگی دیده می شود ممکن است خیلی زود پدیدار شود.