تفاوت‌ها اساس روابط هستند

 

در جامعه براي هر فردي اتفاق مي‌افتد كه گاهي در جمعي پذيرفته نشود يا مورد بي‌مهري واقع شود. در چنين صورتي اول از همه خود فرد احساس راحتي نمي‌كند.
وقتي مردم در كنار فردي احساس ناراحتي مي‌كنند كه او تفاوتي با ديگران داشته باشد. چنانچه فرزند شما براحتي نتواند با ديگران ارتباط برقرار كند يا در اجتماعات اختلال ايجاد كند از طرف ديگران پذيرفته نمي‌شود. شايد هم چالش‌هايي ايجاد مي‌كند كه موجب عدم پذيرش ديگران مي‌شود.

در بسياري از شرايط نيز خود ما تمايلي به برقراري ارتباط با ديگران نداريم. شايد اين اتفاق در مهدكودك، دبيرستان، دانشگاه يا حتي محل كار ما و هر جاي ديگري رخ دهد.

بسياري افراد صرف‌نظر از سن و سال وقتي با افرادي روبه‌رو مي‌شوند كه از نظر ظاهري،‌ مادي، تحصيلي و فرهنگي با آنها متفاوت هستند احساس خوبي نداشته و مايل به برقراري رابطه با آنها نيستند. در مواردي نيز اين عدم تمايل منجر به ناديده گرفتن، عدم دعوت در بازي و فعاليت‌هاي گروهي مي‌شود.

بايد مهارت‌هاي اجتماعي كودكان را بتدريج پايه‌ريزي كرد. شايد كودك شما در رشته‌هايي مانند هنر، موسيقي، بازي يا پياده‌روي استعداد و قابليت‌هايي داشته باشد.

گاهي اوقات والدين به اشتباه تصور مي‌كنند كه براي اين كه جمع فرزندشان را بپذيرد، بايد او را مانند ديگران بار بياورند. در صورتي كه شما بايد آنچه در كودكتان وجود دارد و زمينه رشد دارد را يافته و پرورش دهيد. اگر از فوتبال بدش نمي‌آيد اما قابليت‌هاي فعاليت‌هاي تيمي و گروهي را ندارد به پرورش آنچه واقعا در وجود اوست بپردازيد نه اين كه اور ا وادار به فوتبال كنيد.

وقتي با توافق فرزندتان هدفي را در نظر مي‌گيريد نخواهيد او را وادار كنيد تا بسرعت به هدف برسد، زيرا در چنين مواردي اصولا ناكامي ايجاد مي‌شود. رسيدن به هر هدفي با گام‌هاي كوتاه اما استوار، دائمي و پايدارتر است.
سعي كنيد اهداف كوتاه‌مدت و دست يافتني را براي فرزندتان تعيين كنيد تا بارسيدن به آنها انگيزه بيشتري براي ادامه مسير پيدا كند. در اين راه نيز نيازهاي او را همواره به ياد داشته باشيد و توقع بيش از توان او نداشته باشيد.