فرزندپروری، شغل اول شما مادری است!

پرسش: من یک دختر 23 ماهه دارم که به علت شاغل بودن در اسفند ماه سال قبل (زمانی که یکسال و نیم) داشت او را مهد گذاشتم اما هر روز از روز قبل زمان خداحافظی گریه هاش بیشتر می شد بعد از یک ماه تصمیم گرفتم از کارم فاصله بگیرم و بیشتر به او برسم. اکنون دوباره سرکار برگشتم به این امید که الان با توجه به اینکه علاقه زیادی به بازی با همسالان خود دارد حتما از محیط مهد کودک خوشش می آید. او را به یک مهد که از لحاظ محیط بازی و آموزشی مناسب بود بردم روز اول تا وارد شد خوشحال شد و سراغ بازی رفت و حتی ظهر که به دنبالش رفتم دستم را گرفت و اتاق های مهد را نشانم داد اما روز دوم که او را بردم از من جدا نشد و بالاخره تا سرگرم بازی شد از او فاصله گرفتم اما سریع متوجه شد و به گریه افتاد از آنجا که او بچه ایی نیست که جیغ و داد و گریه کند و معمولا گوشه‌ایی آرام اشک می ریزد.
پاسخ: از این که یک نوپای بی‌گناه این قدر زجر می‌کشد بسیار منقلب شدم! مادر عزیز فرزندپروری یک شغل 24 ساعته  است و حداقل تا اتمام چهار سالگی باید با فرزندتان زمان بگذرانید. ولی کودک شما به دلیل اینکه متاسفانه، متاسفانه در سن خیلی کم وارد مهد کودک شده ، شاید لازم باشد تا ورود به مدرسه هم از شما جدا نشود. سیستم دلبستگی بچه ها  از انتهای شش‌ ماهگی در حال شکل‌گیری جدی است و تا 3 سالگی مهم‌ترین زمان برای دل‌بستگی عاطفی به مراقب است که معمولاً مادر است.
شما با این کارتان (جدا کردن زودهنگام) متاسفانه در سیستم دلبستگی کودکتان اختلال ایجاد کرده‌اید. او وقتی به آرامی گریه می‌کند، در واقع چون از مادرش قطع امید کرده است، بی اعتمادی به همه آدم‌ها و دنیا را با تمام وجودش حس می‌کند. مادر نقطه ی اتکای کودک است. و اعتماد به او مبنایی برای روابط بعدی در سال‌های آتی زندگی است. این کودکان، بزرگ‌سالانی می‌شوند که نمی‌توانند روابط مثبت و بادوامی را شکل بدهند. چرا؟ زیرا اعتماد به کسی ندارند، چرا که مادر آن‌ها را از سنی که حتی نمی‌توانستند اگر کسی به آن‌ها آزار برساند، به طور کلامی کمک بخواهند، در سنی که کمترین توان را داشتند آن‌ها را رها کرده است.
این رفتار مصداق واقعی کودک آزاری است. مادر محترم! شغل اول شما مادری است، شما باید اولویت اولتان مادری کردن برای کودکتان باشد. متاسفانه گاهی والدین پدر و مادر می‌شوند ولی رفتارهای  والدگرانه ندارند. با ادامه این رفتار، رهاکردن در مهدکودک، دیگر میل به شادی و بازی را  هم از این بچه می‌گیرید . فلسفه مهدکودک این است که وقتی بچه از عشق سیراب شد و تا پایان 3 الی 4 سالگی پیش مادرش بود و اعتماد بنیادی در او شکل گرفت، حالا برای اجتماعی شدن ساعات کمی را در مهد مناسبی بگذراند. هر چه سریع تر، کودکتان را اگرچه مضطرب و نگران شده نجات بدهید. یادتان باشد، هر چه شما پول در بیاوری، چندین برابر باید خرج کنید تا در سن نوجوانی حال فرزندتان خوب باشد که موفق هم نمی‌شوید. شما متاسفانه تا این کودک کمی حالش بهتر شده نادانسته او را باز آزار دادید.
برای عضویت در خبرنامه نی نی بان و اطلاع از بهترین و پربیننده ترین مطالب، کافی است یک بار فرم عضویت ما را از اینجا پر کنید.‬