آی یو دی و عوارض آن، دانستنی ها

آي يودي يك وسيله كوچك حاوي مس است كه در داخل رحم گذاشته مي شود و تا ده سال از بارداري پيش گيري مي كند. ارائه اين روش توسط ماما و پزشك و يا كاركنان بهداشتي آموزش ديده انجام مي شود.
 
مكانيسم عمل :
1-ايجاد التهاب در حفره رحم و صدمه به اسپرم
2-اختلال در حركات لوله هاي رحمي و جلوگيري از انتقال اسپرم و رسيدن آن به تخمك
 
ميزان اثر :
ميزان اثر  آي يو دي در حدود 2/99% مي باشد .
 
مزايا :
·  ميزان اثر بالا .
·  قابليت برگشت باروري بلافاصله پس از خروج IUD.
· طولاني اثر بودن پيشگيري از بارداري در اين روش ( 10 سال ) .
·  نياز نداشتن به يادآوري روزانه.
· تاثير نداشتن بر شيردهي.
·  نداشتن آثار و عوارض هورموني .
· قابل استفاده در اوائل دوران يائسگي.
· تداخل نداشتن با تماس جنسي.
·  تداخل نداشتن با مصرف داروها .
 
معايب :
§  كار گذاري و خروج بايدتوسط فرد دوره ديده  انجام شود .
§   خروج خودبخودي .
§  عدم پيشگيري از انتقال بيماريهاي منتقله از راه تماس جنسي.
§  لزوم معاينه دوره اي.
 
 عوارض شايع و نحوه برخورد با آنها :

1)  افزايش خونريزي ودرد هنگام قاعدگي  : به فرد آگاهي داده مي شود كه اين مشكل در 3-2 ماه پس از گذاشتن IUD رفع خواهد شد . در صورت نياز به مركز بهداشتي درماني ارجاع داده مي شود .

 

2)خونريزي نامنظم و لكه بيني : به فرد آگاهي لازم داده شود كه اين مشكل در 3-2 ماه برطرف خواهد شد . اگر مشكل پس از اين مدت بهبود نيافت و ادامه داشت ، به مركز بهداشتي درماني ارجاع داده مي شود .

 

3) افزايش ترشحات رحمي : در صورت افزايش ترشح از رحم به مركز بهداشتي درماني ارجاع داده مي شود.
 
عوارض غير شايع و نحوه برخورد با آنها :
در 20 روز اول كارگذاري، بيماري التهابي لگن ممكن است مشاهده شود . در صورت بروز اين مشكل به مركز بهداشتي درماني ارجاع داده مي شود .
 
موارد منع مصرف مطلق :
§ شك يا اطمينان به حاملگي.
§  نقص سيستم ايمني .
§  اختلالات انعقادي.
§  سابقه بارداري خارج رحمي.
§  شك به وجود بدخيمي رحم يا دهانه رحم و يا قطعيت وجود آن .
§  نداشتن سابقه زايمان.
§  سل لگني.
 
موارد منع  مصرف نسبي :
§ سابقه عفونت لگني بدون بستري در بيمارستان
§ چند همسري و يا داشتن شركاي جنسي متعدد
§  عفونت رحمي پس از زايمان و يا سقط عفوني در 3 ماه گذشته

 

 زمان شروع استفاده از IUD  :

1-در زمان قاعدگي: با توجه به اطمينان از باردار نبودن در اين زمان و به علت راحت بودن كارگذاري IUD در 5 روز اول قاعدگي گذاشته مي شود.(خونريزي و درد ناشي از گذاشتن IUD با خونريزي و درد ناشي از قاعدگي پوشيده خواهد شد .)

 

2- پس از زايمان (طبيعي و سزارين ) : كوتاهترين زمان براي استفاده از IUD ،6 هفته پس از زايمان طبيعي يا سزارين است و در ضمن شيردهي مانع  گذاشتن IUD نمي باشد و اثري بر شيردهي ندارد .

 

3-پس از سقط يا كورتاژ : پس از سقط يا كورتاژ كمتر از 12 هفته و به شرط عفوني نبودن آن ،مي توان در 5 روز اول پس از سقط IUD را گذاشت . در موارد سقط بالاي 12 هفته ،بايد پس از 6 هفته و پس از بررسي ها و پيگيري ها ي لازم كه در مركز بهداشتي درماني انجام مي شود ، اقدام به استفاده از IUD نمود .

 

4-در مادران شيردهي كه قاعدگي آنها بر نگشته است : در اين مورد مي توان پس از 6 هفته و با به همراه داشتن آزمايش بارداري منفي و اطمينان از عدم بارداري اقدام به گذاشتن IUD كرد .كليه موارد مشاوره نهايي و گذاشتن IUD در مركز بهداشتي درماني و توسط ماماي مركز انجام مي شود .

 

 هشدار :
در صورت تاخير قاعدگي ، جهت تعيين وضعيت بارداري به مركز بهداشتي درماني مراجعه شود.