Oxcarbazepine | اطلاعات دارویی | اطلاعات عمومی دارو

Oxcarbazepine

اگزکاربازپین

موارد و مقدار مصرف:
موارد و مقدار مصرف
الف) درمان کمکي در صرع پارشال.
بزرگسالان: ابتدا با mg 300 خوراکي 2 بار در روز شروع شود و سپس به صورت هفتگي افزايش يابد تا به mg 1200 در روز برسد (دوز پيشنهادي).
کودکان 16-4 سال: ابتدا با mg 10-8 شروع شود (به صورت منقسم دو بار در روز ) و سپس بسته به وزن کودک افزايش يابد (ظرف 2 هفته).
اگر وزن کودک بين 29-20 کيلوگرم باشد mg 900 در روز؛ وزن بين kg 39-1/29 باشد mg 1800 در روز؛ وزن بيش از 39 کيلوگرم mg 1800 در روز مصرف شود.
ب) تغيير به مونوتراپي (تک درماني) صرع پارشال:
بزرگسالان: ابتدا با mg 300 دو بار در روز به همراه کاهش دوز ساير داروها شروع شود و سپس ظرف 4-2 هفته افزايش يابد. دوز پيشنهادي mg 2400 به صورت منقسم دو بار در روز مي‌ باشد. ساير داروها بايد ظرف 6-3 هفته قطع شوند.
کودکان 16-4 سال: ابتدا با mg 10-8 به صورت منقسم دو بار در روز شروع شود (به همراه کاهش دوز ساير داروها) و سپس به صورت هفتگي دوز دارو براساس جدول ز ير افزايش يابد. ساير داروها بايد ظرف 6-3 هفته قطع شوند.

mg/day دوز	وزن
900-600 1200-900 1500-900 1500-1200 1800-1200 2100-1200 2100-1500	25-20 35-25 45-35 50-45 60-50 70-60 70 به بالا

پ) تک درماني در صرع پارشال.
بزرگسالان: ابتدا با mg 300 دو بار در روز شروع شود و سپس هر سه روز mg 300 افزايش داده شود تا به mg 1200 در روز برسد.
کودکان 16-4 سال: ابتدا با mg/kg 10-8 شروع شود (به صورت منقسم دو بار در روز ) و سپس هر سه روز mg/kg 5 افزوده شود تا به ميزان جدول بالا برسد.
تنظيم دوز: اگر کليرانس کراتينين بيمار زير ml/min 30 باشد ، با نصف دوز شروع شود (mg 150 دو بار در روز ) و سپس به آرامي تا رسيدن پاسخ درماني مناسب افزايش داده شود.

موارد منع مصرف و احتياط:
موارد منع مصرف و احتياط
موارد منع مصرف: حساسيت به دارو.
موارد احتياط: واکنش‌هاي حساسيتي به کاربامازپين.

تداخل دارويي:
تداخل دارويي
مصرف همزمان کاربامازپين، والپروئيک اسيد و وراپاميل باعث کاهش سطح متابوليت دارو مي‌ شود.
اکس کاربازپين باعث کاهش سطح اتينيل استراديول و لوونورژسترول مي‌ گردد، بنابراين اثر داروهاي ضدبارداري کاهش مي‌ يابد. زماني که از اين دارو استفاده مي‌ کنند، بايد از يک روش ديگر جلوگيري نيز استفاده نمايند.
در مصرف همزمان با فنوباربيتال و فني توئين باعث کاهش سطح متابوليت اکس کاربازپين و افزايش سطح فنوباربيتال و فني توئين مي‌ گردد.
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
اکس کاربازپين مي‌ تواند باعث کاهش سديم و تيروکسين گردد.

مکانيسم اثر:
مکانيسم اثر
اثر ضدتشنج: مکانيسم اثر دارو ناشناخته است. احتمالاً دارو باعث مهار کانال ‌هاي سديمي مي‌ گردد. افزايش هدايت پتاسيم و تنظيم کانال‌هاي کلسيمي فعال ساير اثرات دارو هستند.

فارماكوكينتيك:
فارماكوكينتيك
جذب: به طور کامل جذب مي‌ گردد.
پخش: حدود 40% متابوليت MHD به پروتئ ين‌هاي پلاسما متصل مي‌ گردد. (بيشتر به آلبومين)
متابوليسم: دارو به سرعت در کبد به MHD متابوليزه مي‌ گردد، اين متابوليت باعث اثر عمده دارو مي‌ باشد. 4% دارو به يک متابوليت غيرفعال (10، 11 در هيدروکسي) متابوليزه مي‌ گردد.
دفع: دارو و متابوليت‌هاي آن به طور عمده توسط کليه دفع مي‌ شوند. بيش از 95% دارو در ادرار دفع شده و کمتر از 1% آن تغيير نيافته است.
دفع از طريق مدفوع در مورد کمتر از 4 % دارو رخ مي‌ دهد. نيمه عمر داروي اصلي 2 ساعت و نيمه عمر MHD 9 ساعت مي‌ باشد. کودکان زير 8 سال، 40-30 % افزايش کليرانس دارند.

اشكال دارويي:
اشكال دارويي:
Tablet: 150, 300, 600mg

اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندي فارماكولوژيك: مشتق کاربوکساميد.
طبقه‌بندي درماني: ضد تشنج.
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده C
ملاحظات اختصاصي
1- به علت تضعيف CNS بيماران از فعاليت‌هايي که نياز به هوشياري کامل دارد اجتناب نمايند.
2- واکنش‌هاي حساسيتي و به طور نادر آنافيلاکسي و آنژيوادم در مصرف دارو پيش آمده است. در صورت بروز اين مشکل دارو بايد به طور دائم قطع گردد و داروي ديگري جا يگزين شود. در بيماراني که سابقه حساسيت به کاربامازپين دارند با احتياط مصرف شود زيرا به ميزان 30-25 % امکان حساسيت متقاطع وجود دارد.
3- هيپوناترمي که از لحاظ باليني داراي اهميت باشد حين درمان مي‌ تواند رخ دهد.
(Na < 125 mmol/L)، در نتيجه توصيه مي‌ گردد بخصوص در سه ماه اول درمان سطح سديم بيمار چک شود.
مصرف در كودكان: ايمني و کارايي دارو در کودکان ز ير 2 سال شناخته نشده است.
مصرف در شيردهي: دارو و متابوليت آن در شير ترشح مي‌ شود. مادر يا نبايد به نوزاد شير دهد و يا داروي وي بايد قطع گردد.
عوارض جانبي
اعصاب مرکزي : بهم خوردن هماهنگي بدن ، عدم تعادل، تشنج، بي قرار ي، بي خوابي، اضطراب، آستنيا، گيجي، سرگيجه، بهم خوردن خلق، خستگي، تب، سردرد، هيپوتانسيون، اختلال در سخن گفتن، لرزش.
قلبي ـ عروقي: درد قفسه سينه، ادم، هيپوتانسيون.
چشم، گوش، حلق و بيني: عدم تطابق، اختلال در بينايي، دوبيني، گوش درد، نيستاگموس، فارنژيت، خونريزي از بيني، آب ريزش بيني، سينوزيت.
دستگاه گوارش: درد شکم ، بي اشتهايي، يبوست، اسهال، خشکي دهان ، سوء هاضمه، گاستريت، تهوع، خون ريزي مقعدي، اختلال در طعم، تشنگي، استفراغ.
ادراري ـ تناسلي: تکرر ادرار، عفونت ادراري، واژينيت.
متابوليک: هيپوناترمي، افزايش وزن.
عضلاني - اسکلتي: درد کمر، ضعف عضلاني.
تنفسي: برونشيت، عفونت ريه، سرفه.
پوست: آکنه، کبودي، گرگرفتگي، افزايش تعريق، پورپورا، راش.
ساير عوارض: حساسيت، عفونت، لنف آدنوپاتي، درد دندان.
مسموميت و درمان
درمان حمايتي و علامتي است. آنتي دوت خاصي وجود ندارد. دارو از طريق لاواژ معده برداشته شود و سپس از شارکول استفاده گردد.