همسرم برای من کمتر وقت می گذارد!

- رابطه در زندگي زناشويي بايد بر اساس قواعد و قوانين خاصي اداره و مديريت شود. همچنين براي داشتن يک زندگي خوب و موفق آگاهي يافتن از اين تکاليف و حقوق زوجي براي طرفين الزامي ‌است. از طرفي آگاهي يافتن از اين تکاليف و حقوق به خودي خود باعث حل مشکل نمي‌شود،بلکه هر زوجي با توجه به امکانات و محدوديت‌هاي زندگي خود بايد شرايط خود را ارزيابي کرده و قراردادهاي ملموس و قابل اجرايي را براي بهبود زندگي و ارتقاء کيفيت رابطه زناشويي تدوين نمايد.
- با توجه به مقدمه فوق، سعي کنيد شرايط زندگي خود را اندکي دقيق تر مرور کنيد. اينکه همسر شما به دلايل(ظاهرا موجه) نمي‌تواند وعده غذايي ظهر را در کنار شما باشد، شايد امري طبيعي و جزء شرايط کاري خيلي از افراد باشد. ولي بي‌حوصلگي براي رفتن به خريد و تفريح و مهماني ممکن است با دلايل ديگري مرتبط باشد که يکي از آنها، وقت گذراني بيش از حد با رفقاست. بنابراين براي بررسي دلايل ديگر، دقت نظر بيشتري لازم است چون تا دلايل آشکار نشوند نمي‌توان راه حل مناسبي به کار بست.
- گاهي وقت‌ها فکر مي‌کنم علاقه اش به من کم شده است و از اين نگراني.....
شما با اين تفکر(گاهي وقت‌ها...)که نشان دهنده عدم قطعيت و يقين شماست، نسبت به احساس همسرتان(بي‌علاقگي) است، مدام در حال تجربه احساس منفي نسبت به او هستيد و حتي آنقدر نگرانيد که در برنامه‌ريزي براي مهمترين کار زندگي زناشويي(فرزندآوري) مردد مي‌شويد.
بهتر است کاملا مستقيم و به گونه‌اي شفاف‌تر کمبودها و نيازمندي‌هاي خود را با همسرتان مطرح کنيد و احساس آزردگي و رنجيدگي‌تان از رفتار ايشان و نگراني‌هاي موجود را با وي در ميان بگذاريد.
اگر همه چيز فقط، در ذهن شما بماند و مرور شود، يا به طرز صحيح و مناسبي عنوان نگردد، مشکلي حل نخواهد شد.
براي اصلاح و تغيير مسايل و مشکلات نامطلوب بايد شرايط و زمينه‌اي مهيا کرد تا بتوان از آنها حرف زد و نتيجه گرفت.
اکثر افراد مي‌پندارند بيان آنچه که در گوشه ذهن و افکار است، باعث کدورت و دلخوري مي‌شود، در حالي که عکس اين قضيه صادق است و در اکثر موارد مطرح کردن موارد رنجش با طرف مقابل، البته با روشي صحيح و ارتباط کلامي‌مناسب، روابط را مستحکم‌تر و صميميت را بيشتر مي‌کند.