مشکلات قابل حل کودک، به آنها گفته نشود

ایسنا: یک آسیب‌شناس گفتار و زبان گفت: زمانی که کودکان مشکلی قابل حل دارند؛ آنها را نسبت به وضعیتش آگاه نکنید.

"مینا انگوری"  افزود: لکنت زبان یک بیماری اختلال گفتاری است که اگر این اختلال در سن 2 تا 5 سالگی باشد اختلال ناروانی گفتار و در غیر این صورت اختلال روان گفتار محسوب می‌شود.

وی تصریح کرد: زمانی که کودک زیر 5 سال سن دارد، به او برچسب لکنت را نمی‌زنیم؛ چرا که لکنت زبان می‌تواند در این سن به خاطر عواملی چون ترس، وارثت و تقلید ایجاد شده باشد.

این آسیب‌شناس با اشاره به اینکه لکنت‌زبان در کودکان بالای 5 سال باید از نظر پزشکی به موقع بررسی شود، اضافه کرد: در این سنین می‌توان گفت که کودک لکنت زبان دارد و باید در راستای بررسی علل و درمان آن اقدامات لازم صورت گیرد.

وی اظهار کرد: زمانی که کودکتان در صحبت کردن مشکل دارد نباید به مشکل او به صورت نامطلوب توجه کنید؛ چرا که اگر کودکان نسبت به مشکل خود حساس شوند درمان و حل این مشکل قابل حل تبدیل به مشکل غیرقابل حل خواهد شد و اعتماد به نفس کودک نیز در کنار همسالان و اطرافیان کاهش خواهد یافت.

انگوری با اشاره به اینکه والدین نباید کودک خود را که لکنت زبان دارد اجبار به حرف زدن صحیح کنند، ابراز کرد: کودک باید یک راه برای صحبت کردن داشته باشد تا به مرور زمان حالت عادی خود را کسب کرده و بدون آسیب روانی به ادامه زندگی در شرایط عادی اقدام کند.

وی خاطرنشان کرد: در کلاس درس و مهدکودک نیز معلم و مربی باید تلاش کنند کودکی که لکنت زبان دارد به صورت عادی در میان دیگر دوستانش بازی و آموزش ببیند و اگر معلم و مربی کودکان اطراف را نسبت به فرد مورد نظر حساس نکنند مشکل پیش نخواهد آمد.