آزمایش ژنتیک در بارداری چندقلویی

نمونه برداری از پرزهای کوریونی و آمنیوسنتز در دوقلوها یا بیشتر کمی پیچیده تر است. دو مشکل اصلی، اطمینان از نمونه برداری از هر جنین به طور جداگانه و آلوده نشدن بافت برداشته شده از جنین ها با یکدیگر است. در مورد دوقلوهای یکسان این موضوع حیاتی نیست، زیرا جنین ها آرایش ژنتیکی یکسانی دارند. در صورت یافتن ناهنجاری یا عدم ناهنجاری ژنتیکی در یکی از جنین ها برای دیگری نیز تقریبا همیشه مصداق دارد، ولی برای دوقلوهای غیر یکسان آزمایش هر یک از آن ها به طور جداگانه ضروری است.
آزمایش آمنیوسنتز
آمنیوسنتز رایج ترین روش برای آزمایش ژنتیکی در بارداری های چند جنینی است. در این روش لازم است برای آزمایش از هر جنین یک سوزن جداگانه وارد رحم شود. پس از آنکه پزشک مقداری مایع از جنین اول بر می دارد سوزن را برای تزریق یک ماده آبی رنگ بی ضرر به نام ایندیگو کارمن در موضع می گذارد تا داخل کیسه آمنیوتیک جنین تزریق کند، سپس اگر مایع از سوزن دوم شفاف بیرون آمد و نه آبی، پزشک متوجه می شود که از کیسه دوم نمونه برداشته است. اگر بیشتر از دو جنین داشته باشید پزشک به هر یک از کیسه های پیاپی بعد از برداشتن مایع چند قطره رنگ آبی اضافه می کند. رنگ آبی به مرور جذب می شود.
آزمایش نمونه برداری از پرزهای کوریونی
نمونه برداری از پرزهای کوریونی یا CVS می تواند در بارداری های چند جنینی تا حدی دشوار باشد ولی پزشک های با تجربه معمولا می توانند از عهده کار برآیند. در بعضی موارد جفت ها در وضعیتی قرار دارند که نمونه برداری از پرزهای کوریونی از لحاظ تکنیکی غیر ممکن است. در چنین مواردی برای مادر امکان انجام آمنیوسنتز کمی دیرتر یعنی در حدود 15 تا 18 هفتگی بارداری، به جای 12 هفتگی برای نمونه برداری از پرزهای کوریونی وجود دارد.