مـناجـات نـامه

ای سزاوار ثنای خویش، ای شکر کننده ی عطای خویش، ای شیرین نماینده ی بلای خویش، رهی به ذات خود از ثنای تو عاجز و به عقل خود از شناخت منّت تو عاجز و به توان خود از سزای تو عاجز.
خدایا! …

ای سزاوار ثنای خویش، ای شکر کننده ی عطای خویش، ای شیرین نماینده ی بلای خویش، رهی به ذات خود از ثنای تو عاجز و به عقل خود از شناخت منّت تو عاجز و به توان خود از سزای تو عاجز.

خدایا! گرفتار آن دردم که تو دوای آنی. در آرزوی آن سوزم که تو سرانجام آنی. من در تو چه دانم؟ تو دانی. تو آنی که خود گفتی و چنان که خود گفتی، آنی.

خواجه عبدالله انصاری