چهارشنبه, ۱۰ بهمن, ۱۴۰۳ / 29 January, 2025
نزول سوره عادیات
سوره عادیات چهاردهمین سوره در نزول در شهر مكه است گرچه ابن عباس و قتاده آن را مدنی دانستند اما مشهور براین عقیده‌اند این سوره كه در ذكر قیامت و جزای اعمال دنیوی انسان است مكی است. این سوره در ۱۱ آیه و چهل كلمه و ۱۶۳ حرف بر وجود مقدس پیامبر(ص)نازل شده است.
● قسمهای خداوند
۱ـ قسم به اسبهای دونده جنگنجویان كه به‌وقت دویدن نفس می‌زنند قسم به اسبانی كه بیرون آرندگان آتش از سنگ به سمهای خویش هستند یعنی در وقت شتاب و تاختن در جنگ از سم اسبان جرقه‌های آتشین می‌جهد.
۲ـ قسم به سواركارانی كه صبح هنگام به غارت دشمنان می‌پردازند و به سبب آن تاخت و تاز غبار یا غوغانی بر می‌انگیزند و سپس با آن خیز و پرش به وقت صبح‌گاه خود را میان گروه دشمن می‌رسانند.
چنانچه سوره عادیات مكی باشد این قسمها تصویر از دفاع و حمله مسلمانان است كه خداوندمنان برای حالتهای جهادی كه سواركار بر دشمن می‌تازند و او را در غفلت و بی‌خبری به محاصره و تسلیم می‌گیرند سوگند می‌خورد.اما احتمال دیگر این است كه سوره مدنی باشد.
سعید پسر جبیر از ابن عباس نقل كرده كه او گفت من در حجره نشسته بودم مردی آمد و از من تفسیر و العادیات ضجا پرسید گفتم:اسبان غزوه هستند كه در راه مسارعت می‌كردند و چون شب فرا می‌رسید سواركاران فرو می‌آمدند و آتش می‌افروختند و از آن طعام می‌پختند آن مرد بعد از شنیدن كلام من غایب شد و نزد حضرت علی(ع)رفت و او را از والعادیات ضجا پرسید آن حضرت فرمود:كه پیش از من از كسی سوال كرده‌ای، گفت:آری از ابن عباس پرسیدم او گفت:اسبانند كه در راه صدا سرعت نمایند فرمود برو و او را به نزد من بیاور.
ابن عباس گفت چون من از آن حضرت رفتم حضرت فرمود:فتوی می‌دهی به آنچه علم نداری.بدان كه این آیه در روز بدر نزول یافت و به خدا سوگند كه اولین غزوه در اسلام غزوه بدر بود و هیچ اسبی با ما نبود مگر دواسب كه یكی از زبیر بود و دیگری از مقداد اسوه، پس چگونه عادیات خیل اسبان باشند بلكه مراد شترانند كه از عرفه به مزد دلفه و از آنجا به منی می‌روند سپس من از قول خود برگشتم.اگر این روایت صحیح باشد لفظ صبح برای شتر استعاره خواهد بود و سوره مدنی خواهد بود.
● جواب قسمها
۱ـ به‌درستی كه نوع انسان نسبت به پروردگار خود ناسپاس و انكار كننده نعمت است ابو امامه از حضرت رسول(ص)روایت كرده كه آن حضرت فرمود:آیا می‌دانید معنای كنود كیست؟ گفتند رسول (ص)و خداوند داناترند، حضرت فرمود:كنود كسی است كه تنها می‌خورد و به دیگران نمی‌بخشد و بربنده و افراد زیردست بسیار سخت می‌گیرد.
۲ـ و گفته می‌شود این آیه در شان ابوحاجب است، ابواللیث آورده است كه سه نفر از عرب در یك عصر هر یك در صفتی یگانه بودند، اشعث در طمع و ابوحاجب در بخل و حاتم در سخاوتمندی و حق‌تعالی نوع انسان را نسبت به خودش همانند مثال ابوحاجب می‌داند كه بخیل است و خیر اندك دارد، سپس می‌فرماید:او یعنی انسان بربخل و كفران خودگواه است و همو نسبت به دوستی خیر بسیار سخت و شدید و ممسك است و به‌خاطر بخل و كنود بودن انسان است كه حقوق خداوند را نادیده می‌انگارد.
● عاقبت كار
آیا انسان نمی‌داند آنگاه كه برانگیخته شود آنچه كه در قبرها است یعنی مردگان زنده شوند و ظاهر و حاصل شود آنچه كه در سینه‌های آنان از خیروشر وجود داشت مراد آن است كه خداوند حتی بهتر و دقیقتر از فرشتگان مراقب و محاسب نسبت به انسان عالم و آگاه به خفایای قلبها است كه كسانی نیت ریا و چه كسانی اخلاص دارند و ظاهر اعمال انسان تنها ملاحظات دنیوی دارد ولی نزد خداوند ظواهر اعمال مطابق با قصدها و نیتها به حساب كشیده می‌شود و پروردگار در آن روز رستاخیز از افعال احوال آنان آگاه است و كسی نمی‌تواند نیت‌های باطنی خود را نزد خداوند پنهان نگاه دارد.
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست