دور از بهشت

«تابستان نارضایتی» های منچستریونایتد چندماهه شده است این در صورتی است كه بپذیریم برای این مورد خاص شروع تابستان را برخلاف سنت اروپا نه اول یا دهم ماه ژوئن بلكه فوریه ۲۰۰۶ بهمن ۸۴ و به واقع چله زمستان گذشته بدانیم هر چه هست نشانه ای از پایان این فصل هم دیده نمی شود و تابستان سرد یونایتد همچنان ادامه دارد

● تابستان سرد منچستر

«تابستان نارضایتی» های منچستریونایتد چندماهه شده است. این در صورتی است كه بپذیریم برای این مورد خاص شروع تابستان را برخلاف سنت اروپا نه اول یا دهم ماه ژوئن بلكه فوریه ۲۰۰۶ (بهمن ۸۴) و به واقع چله زمستان گذشته بدانیم! هر چه هست نشانه ای از پایان این فصل هم دیده نمی شود و تابستان سرد یونایتد همچنان ادامه دارد.

یكی از ناراضی ها رود فان نیستلروی هلندی است كه گفته است می خواهد به رئال مادرید برود و چه بسا حالا كه این مطلب را می خوانید، چنین كرده باشد. او از اواسط فصل پیش و از همان ماه فوریه ای كه به آن اشاره كردیم، در اولدترافورد نیمكت نشین شد و از آن زمان به جمع ناراضی ها پیوسته و به روایتی فصل سرد منچستر از همان موقع آغاز شده است. الكس فرگوسن در بازی فینال جام اتحادیه باشگاه های انگلیس كه در برابر ویگان بود، اصلاً از او استفاده نكرد و تا پایان فصل لوئیس ساهای فرانسوی را بر این هلندی ارجح دانست. دیگر ناراضی منچستر، كریستیانو رونالدو است كه پس از متهم شدن به سهم داشتن آشكار در ماجرای اخراج وین رونی از میدان طی مسابقه تیم های ملی فوتبال انگلیس و پرتغال در جام جهانی ۲۰۰۶ خیلی ها و به خصوص رونی تشنه خون او هستند ولی او حتی قبل از آن هم از روش های كاری و سیاست های فرگوسن و دیوید جیل (مدیر اجرایی منچستر) انتقاد كرده بود. رونی پس از اتمام جام جهانی به وضوح گفته است كه تمایل به رفتن از اولدترافورد دارد و رئال مادرید و والنسیا بدشان نمی آمده است كه او را به نزد خود بیاورند.

ناراضی دیگر منچستر كه البته به هیچ قیمتی از این تیم نخواهد رفت، خود فرگوسن است! او مدت ها كوشید و جنگید تا از شركت «وین رونی مصدوم» در جام جهانی ۲۰۰۶ جلوگیری كند و حالا كه نتوانسته است، باید با ضررها و تبعات حضور او در جام كنار بیاید و ضایعات آن را به حداقل برساند. فرگی بر این باور بوده است كه حفظ كریستیانو رونالدو ارجح و اصلح بر حفظ فان نیستلروی است و اگر مجبور به گزینش فقط یك نفر از این جمع باشد، به هافبك - مهاجم پرتغالی رای می دهد، اما حالا با این خطر مواجه است كه هر دو را با هم از دست بدهد.

‌● بدون نشانه

مربی اسكاتلندی و ۶۶ساله شیاطین سرخ پیشتر تاكید و ادعا كرده بود كه كل خریدهای تابستانی اش را باید تا حداكثر یك هفته بعد از اتمام جام جهانی امسال صورت دهد، اما اكنون كه ۱۳ روز از اتمام آن مسابقات می گذرد، فرگی حتی یك خرید بزرگ هم نداشته است. در فاصله سه هفته تا برگزاری بازی «كامیونیتی شیلد» (بازی سنتی و خیریه آغاز فصل فوتبال انگلیس بین چلسی و لیورپول فاتحان لیگ و جام حذفی فصل گذشته) و به فاصله ۴ هفته تا انجام اولین بازی یونایتد در فصل جدید هیچ نشانه و مدركی دال بر در دسترس بودن پولی كلان كه باید صرف خرید نفرات مورد نیاز در منچستر شود، دیده نمی شود. این به واقع پولی است كه باید از جانب خاندان «گلیزر» صاحبان آمریكایی منچستر در اختیار فرگوسن قرار گیرد تا او بتواند نفرات مورد نظر را جذب تیمش كند.

اگر حرافی ها و مخالف خوانی های آشكار كریستیانو رونالدو و كم شدن نظم كاری و وجهه گروهی در اولدترافورد نشانه های روشن كم شدن اقتدار گذشته فرگوسن باشند، او در عوض خصلت مبارزه جویی اش را ترك و فراموش نكرده و این را فان نیستلروی بهتر از هر كس فهمیده است. با این حال این سئوال پابرجا است كه آیا نیمكت نشین كردن طولانی مدت یك بازیكن كه می خواهید او را بفروشید، طریق منطقی و شرط عقل هست یا خیر و آیا از این طریق می توان قیمت یك بازیكن را بالا برد؟

كریستیانو رونالدو كه ۹ سال از فان نیستلروی جوان تر است، از نحوه برخورد با وی پس از اخراج شدن رونی در مسابقه ای كه گفتیم، ناراحت است. تغییر ریاست و مربیگری در رئال مادرید و روی كار آمدن فابیو كاپلوی معروف در آنجا، هوای گرم تر در اسپانیا و فضایی كه در آن تعداد بدخواهان این بازیكن تكنیكی پرتغال كمتر از انگلیس است، مواردی به شمار می آیند كه او را به رفتن به اسپانیا و دوری جستن از انگلیس به شدت تشویق می كنند.

البته اخبار زیادی راجع به صلح بین كریستیانو و رونی ظرف روزهای اخیر منتشر شده و به نظر می آید كه آتش روزهای اول فروكش كرده و مدیران منچستر و به خصوص شخص فرگی روی این مسئله مصر هستند كه رونالدو به هر قیمتی حفظ شود، اما رونالدو آشكارا بازی كردن در اسپانیا را ترجیح می دهد و اگر این میل سركوب نشود، فرگوسن برای زدن رای او و حفظ وی در اولدترافورد مشكلات حادی خواهد داشت.

● خریدهای ناممكن

مشكل بزرگتر منچستر یونایتد مثل معمول جست وجو كردن و تلاش برای خرید بازیگران درشتی است كه خود بهتر از هر كس می داند نمی تواند آنها را جذب خویش كند. با این حال فرگوسن در بیست و یكمین فصل مربیگری اش در اولدترافورد در یك نقطه تاریخی ایستاده است. او رفتن بسیاری از مهره های مهم تیمش را طی این مدت شاهد بوده است، اما فرق این مرتبه با دفعات قبلی این است كه امروز بیش از هر زمانی نسل خالق فتوحات دهه ۱۹۹۰ منچستر، نسلی در پایان خط نشان می دهد و اگر خریدهای جدید احتمالی منچستر در حد آن ستاره های رو به افول و نزدیك به خط پایان نباشند، شیاطین سرخ جلوگیری از سومین قهرمانی متوالی چلسی را در لیگ برتر انگلیس كاری نشدنی خواهند یافت.

تجربه تازه و اتفاق جدید در منچستر این است كه اگر ستاره های قبلی جدا شده از این تیم به میل فرگی می رفتند (و یا توسط خود وی اخراج می شدند) موارد فعلی در جهت خلاف این روند حركت می كنند و خود مایل به رفتن اند و به خواست مربی اسكاتلندی تیم شان نیز در این مورد اهمیتی نداده اند.

فرگی می تواند به خود ببالد كه امثال بكام، ورون، استم، اینس و حتی روی كین را به طور محترمانه (و گاه حتی قهری) از تیم اخراج كرد، اما امروز رونالدو رسماً روبه روی او ایستاده و آن چیزی را كه خودش می خواهد، می گوید و فان نیستلروی نیز به روشنی تاكید كرده است كه منچستر باید دست از سر او بردارد.

● بازیكنان «R»

نبود هر دو اثر زیادی را بر منچستر در فصل جدید خواهد گذاشت و هر چند منچستر هنوز می تواند با برخی مانورها و ترفندها مهاجم سابق اسپورتینگ لیسبون را نزد خود حفظ كند، اما اگر وی برود فرگوسن هیچ نیروی بالقوه ای را كه همسطح وی باشد، در بازار آزاد نخواهد یافت. فرگی همیشه معتقد بوده است كه ۳ بازیكن R (رونی، كریس رونالدو و ریو فردیناند) برای ادامه نقش ها و ثمر دادن طرح های او در اولدترافورد الزامی اند و حتماً باید حفظ شان كرد، رود فان نیستلروی تا قبل از تحولات اخیر R چهارم را در منچستر تشكیل می داد، اما امروز با نوسان های مقطعی و مكرر فردیناند شرایط به گونه ای است كه فقط «رونی» می تواند یك R فوق العاده برای شیاطین سرخ باشد و آن هم به شرطی كه دست از پرخاشگری ها و اخراج های گاه به گاهش از میدان بردارد و عاقل تر شود.

به واقع همین رونی و قدرت خیره كننده اش در تحمیل بازی دلخواه خود به حریفان و زدن شوت ها و گل های كوبنده و تماشایی است كه سبب شده یونایتد به فروش فان نیستلروی تن دهد و رفتن او را یك واقعه بزرگ نشمرد، حال آنكه آمار گلزنی این مهاجم سابق آیندهوون در منچستر حیرت انگیز بوده است. اگر كریس رونالدو برود، همگان خواهند پذیرفت كه دوره انتقالی و بازسازی یونایتد استمرار خواهد یافت و این عصری است كه از ۲۰۰۳ شروع شده است. در آن سال بود كه آخرین قهرمانی منچستر در لیگ برتر انگلیس شكل گرفت و فرگوسن در پایان فصل بكام و ورون را فروخت تا پول لازم برای ساختن یك منچستر تازه را فراچنگ آورد.

سه سال پس از آن تاریخ و به واقع در طلیعه فصل ۲۰۰۷ - ۲۰۰۶ در خط میانی منچستر دو بازیكنی را می بینیم كه هر چند اسم و رسمی بزرگ دارند و هنوز هم بازیكنان خوبی هستند، اما تا ۳۴ ساله شدن فاصله ای اندك دارند و دیگر آن بازیكنان فوق العاده ۸ ، ۹ سال پیش نیستند.

منظورمان اسكولز و گیگز است و جالب تر اینكه به احتمال ۹۹ درصد هر دو فیكس خواهند بود. این نشان می دهد آنها چه بازیكنان دیرپا و خاصی هستند اما در عین حال تداوم بیش از حد آنها نمی تواند قطعاً نشانه آغاز عصری جدید در اولدترافورد محسوب شود.

● بنا بر نیاز

در هر سه فصل اخیر، اسكولز و گیگز در هفته هایی كه مصدوم و غایب نبوده و به میدان اعزام شده اند در حال چرخ زدن كم نتیجه و كم ثمر در مركز زمین و در كنار هافبك های دیگری بوده اند كه اگر كریس رونالدو را قلم بگیریم، هیچ كدام در اندازه های منچستر نبوده اند. نبود نیروهای كافی باعث شده فرگی بنا بر نیاز جان اوشی و ریو فردیناند را هم كه ذاتاً مدافع اند در برخی روزها در خط میانی قرار دهد و این روزها فقط احتمال انتقال و اضافه شدن مایكل كاریك تاتنهامی به این منطقه زیاد نشان می دهد و او هم یك هافبك برجسته نیست و چشم دوختن به «پاتریك ویرا»یی كه سال ها در آرسنال توپ می زد و حالا ترجیح می دهد در یك «یووه دسته دومی» بازی نكند، بیشتر یك رویای دور از ذهن و عبث نشان می دهد. عبث از آن رو كه بعید است او برای تیمی بازی كند كه طی ۹ سال حضورش در هایبری به اندازه كافی از آن نفرت داشت.

رفتن محتمل فان نیستلروی به این معنا است كه منچستر به مهاجمانی تازه هم نیاز خواهد داشت. یكی از كسانی كه در این ارتباط منچستر طی روزهای اخیر به شدت به دنبالش بوده، فرناندو تورس است، با این حال مشكل موجود این است كه اولاً فرگی پول زیاد لازم برای خرید وی را منوط و وابسته به فروش فان نیستلروی كرده و تاكید داشته كه فروش این مهاجم هلندی هم باید به قیمتی بسیار بالا و نه با هر عدد و قیمتی صورت پذیرد و دوم آتلتیكو مادرید كه صاحب تورس است نیز به نوبه خود تاكید كرده است كه این بازیكن ۲۳ساله و ضربتی و گلزن را اصلاً نمی فروشد!

بنابراین اگر او هم به اولدترافورد نیاید، فرگوسن مجبور است به گزینه های موجود اكتفا كند كه اگر لوئیس ساها را مستثنی بدانیم هیچ یك لقمه های درشتی نیستند و حتی اسم شان (جوزپه روسی و آلن اسمیت) نیز این را می رساند. دومی (اسمیت) به واقع فصل پیش برای جبران كمبود نفر در خط میانی به این منطقه اعزام شد ولی مصدومیت شدید وی را تا پایان فصل مرخص كرد.

اگر ویرا به دلیل دسته دومی شدن یوونتوس هدفی قابل دستیابی و معقول برای خریدارانش نشان می دهد، گتوزو به سبب ابقای میلان در «سری A» (البته منهای ۱۵ امتیاز!) صیدی سخت تر جلوه می كند. با این حال اگر هم او به منچستر بیاید، این گمانه زنی نزدیك به حقیقت به جای خود باقی است كه وی با سبك بازی پربرخورد و ماجراجویانه و خشن اش چه چیزی دارد كه به یونایتد ببخشد كه «بومی ها» نتوانند به این تیم ارزانی دارند. منچستر برای این منطقه (هافبك وسط) به فاكتور خلاقیت مثبت و «بازی سازی رو به جلو» نیاز دارد و اگر رونالدو برود این نیاز صد درجه بیشتر خواهد شد و گتوزو به رغم عضویت ثابت در تیم قهرمان جهان (ایتالیا) چیزی كه از آن بویی نبرده همین فاكتور و خصلت است!

● وقت تنگ است

وقت برای منچستر كم است. این تیم هفته پیش بدون تعدادی از ملی پوشانش كه پس از جشنواره جام جهانی به استراحت نیاز داشتند به آفریقای جنوبی رفت و چند بازی دوستانه در آن جا برگزار كرد اما چنان دستش خالی بود كه وقتی «اوله گنار سولسكیائر» مهاجم نروژی درخشان گذشته نزدیكش و ذخیره طلایی سابقش پس از دو سه سال مصدومیت های مزمن در یكی از این بازی ها دو بار گلزنی كرد و در ۳۳ سالگی ادعای بازگشت به اوج را مطرح كرد، منچستر به این باور رسید كه «در» های بهشت به رویش باز شده است.

همین مسئله و دوری قابل توجه شیاطین سرخ از بهشت حقیقی و معبود مشكلات این تیم را در آستانه فصلی تازه و طولانی به تمامی نشان می دهد.

منبع: Soccernet