اقیانوس ها آرام می چکند

دامان دریا را بتکان
اقیانوس ها آرام می چکند
کسی در سینای رود خانه پر آب است
جند قطره بنوش
در تن پهلوان این درخت
دارکوب قهرمان بی رقیبی است
و تو
پشت پلک های پف کرده ی خرداد
تابستان …

دامان دریا را بتکان

اقیانوس ها آرام می چکند

کسی در سینای رود خانه پر آب است

جند قطره بنوش

در تن پهلوان این درخت

دارکوب قهرمان بی رقیبی است

و تو

پشت پلک های پف کرده ی خرداد

تابستان جار می زنی

خیابان های کور را بغل نکن

در هیچ چشمی کوچه ای نمی زاید

همیشه کسی هست

کافی است عشق عطسه ای بکند

آنجاست که ننه معشوق

هزار اردیبهشت را آبستن می کند

بهتر است در قرمزی های خود سبز باشیم

این روزها کبوتر هایی

که بر شانه ی کلاغ نشسته اند

خوب می دانند پرواز آنقدر ورم کرده که بتوان

بی بال پروازش داد.

عابدین پاپی