مد گرایی خوب است یا بد

بسیاری از پدر و مادرها از این که فرزندشان مطابق مد لباس بپوشد, دل خوشی ندارند و تصور می کنند این کار بیهوده و حتی اشتباه است

بسیاری از پدر و مادرها از این‌که فرزندشان مطابق مد لباس بپوشد، دل خوشی ندارند و تصور می‌کنند این کار بیهوده و حتی اشتباه است. اما کدام یک از ما دوست داریم لباس‌های قدیمی بپوشیم؟ اصلا تا به حال از خودتان پرسیده‌اید پوشیدن لباسی قدیمی یا لباسی که دوستش نداریم، چه حسی در ما ایجاد می‌کند؟ یا چرا نباید از لباس‌ها جدید و متنوع استفاده کرد؟ و....

پس قبل از این‌که نوجوان را مقصر بدانید، اول با خودتان فکر کنید و ببینید شما حاضرید لباسی قدیمی بپوشید یا نه؟ جای تعجب هم ندارد، بدون شک همه دوست دارند مطابق روز حرکت کنند و ماندن در گذشته ترجیح هیچ‌کس نیست. بنابراین بپذیریم همه ما تابع یک هنجار کلی هستیم و پوشش‌مان را هم براساس آن انتخاب می‌کنیم. تا این جای کار هیچ مشکلی وجود ندارد و همه چیز بخوبی پیش می‌رود. اما وقتی که این عقیده به صورت افراطی بروز می‌کند، به طوری که نوجوان هر لحظه و هر دقیقه دنبال مد جدید می‌رود، نشان‌دهنده یک خلأ شخصیتی است.

نوجوانی که چنین رفتاری دارد به طور حتم در ذهن و فکرش هم این دغدغه وجود دارد که اگر مطابق مد حرکت نکند ممکن است مورد توجه قرار نگیرد و از ارزش او کاسته شود. این افراد تصور می‌کنند اگر هر روز براساس مد جدید پیش نروند، حتما ارزش و احترام‌شان را از دست می‌دهند و شخصیت‌شان زیر سوال می‌رود. در حقیقت چنین کسانی به جای این‌که خصوصیات اخلاقی مثبت را در وجودشان ایجاد کرده و پرورش دهند، در نوع ظاهر و پوشش‌شان به دنبال شخصیت می‌گردند.

بپذیریم نه تنها هیچ کس از این‌که مورد تحسین قرار بگیرد، بدش نمی‌آید بلکه اعتماد به نفسش هم بیشتر می‌شود. با این حال گاهی والدین تا حدی نوجوان را سرزنش و او را سرکوب می‌کنند و قدرت عمل را از او می‌گیرند که فکر می‌کند با نوع پوشش عجیب می‌تواند تمام این کاستی‌ها را جبران کند؛ او می‌پندارد تا زمانی که طبق مد پیش رود، انسانی دوست‌داشتنی و خاص است. بنابراین مشخص است اگر روزی نتواند مطابق مد لباس بپوشد، اعتماد به نفسش را از دست خواهد داد و بشدت صدمه‌پذیر خواهد شد.

البته متخصصان اعتقاد دارند تبعیت پی‌درپی و همیشگی از مد به طوری که فکر و ذهن نوجوان را دائم مشغول خود ‌کند، مانع شناخت استعدادها و توانمندی‌های نوجوان می‌شود و در نتیجه می‌تواند مشکلاتی را برای ادامه زندگی او ایجاد کند؛ متاسفانه این گروه از نوجوانان به اولین و مهم‌ترین مهارت زندگی که کسب خودآگاهی و خودشناسی است، دست پیدا نمی‌کنند و زمانی که خودآگاهی وجود نداشته باشد، مهارت حل مسائل و تصمیم‌گیری درست و مناسب را هم نمی‌توانیم در نوجوان ببینیم چون او هیچ وقت این موارد را در زندگی نیاموخته است. علاوه بر اینها، مسئولیت‌پذیری در انجام کارها و برخورد با واقعیت نیز در مورد این گروه نسبت به دیگر افراد جامعه ضعیف‌تر می‌شود.

بنابراین حواستان باشد هر لباسی که نوجوان انتخاب می‌کند و مطابق سلیقه شما نیست، غیرطبیعی به حساب نمی‌آید و این مساله به موارد دیگری هم بستگی دارد؛ این‌که تا چه حد با ارزش‌های فکری خانواده هماهنگ است و تا چه حد از آنها فاصله گرفته است.

در کل اگر همانندسازی خوبی صورت گرفته و الگوبرداری مطلوبی از والدین وجود داشته باشد، معمولا تفاوت چندانی میان آنها نمی‌بینیم. در غیر این صورت و در شرایطی که تفاوت زیادی میان دیدگاه والدین و نوجوان مشاهده می‌شود، شاید حتی انتخاب لباس‌های خاص توسط نوجوان شیوه‌ای اعتراضی باشد که در این وضعیت باید به فکر حل مشکل باشید.