دوشنبه, ۱۵ بهمن, ۱۴۰۳ / 3 February, 2025
مراقبت از پوست جدید
لایهبرداری شیمیایی پوست از روشهایی است که برای پاکسازی و از بین بردن لکهها به کار برده میشود. این روش مزایا و خطراتی دارد که در این مطلب به آن اشاره میشود.
در لایه برداری شیمیایی، یک محلول شیمیایی روی پوست مالیده میشود و به آن اجازه داده میشود که خوب در آن نفوذ کند. پس از گذشت یک تا ۱۴ روز، برحسب اینکه محلول تا چه عمقی در پوست نفوذ کرده باشد، لایههای پوست برداشته میشود. این پروسه بخشی از پوست را به روشی کاملاً کنترل شده تخریب میکند تا پوست جدید بتواند به جای آن رشد کند. مواد شیمیایی که برای این منظور استفاده میشوند، مواد لایه برداری نامیده میشوند. نوع لایه برداری شیمیایی براساس اینکه تا چه عمق مواد لایه برداری نفوذ میکنند و نوع محلول شیمیایی مورد استفاده، تغییر میکند. عواملی که بر عمق لایه کنده شده تاثیر میگذارند، شامل این موارد است: غلظت اسید در ماده لایه برداری، تعداد پوششهای مورد استفاده، و مدت زمانی که قبل از خنثی سازی اسید به پوست فرصت داده میشود. هرچه لایه عمیق تر باشد، تاثیر بسیار بیشتر خواهد بود و همچنین میزان خطر، درد و زمان التیام پوست نیز بیشتر خواهد شد.
لایهها به سه دسته اصلی تقسیم میشوند: لایه برداری سطحی: خفیف ترین نوع لایه برداری شیمیایی است که میتوان آن را روی همه انواع پوستها استفاده کرد. در لایه برداری سطحی معمولاً از مایعی استفاده میشود که حاوی اسید بسیار رقیق و ملایم است که در اکثر موارد اسید گلیکولیک است. گاهی اوقات نیز از یخ خشک (دی اکسید کربن جامد) استفاده میشود.
لایه برداری متوسط: این نوع لایه برداری نسبت به لایه برداری سطحی عمیق تر در پوست نفوذ میکند و منجر به سوختگی درجه دو پوست میشود. اسید تریکلورواستیک مهمترین عامل و ماده لایه برداری است که در لایه برداری متوسط از آن استفاده میشود. این لایه برداری را میتوان در مراحل مختلف و بااستفاده از محلولهای مختلف شیمیایی انجام داد که در آخر از اسید تریکلورواستیک استفاده میشود.
لایه برداری عمیق: این نوع لایه برداری در لایههای مختلف پوست رسوخ میکند و سوختگی درجه دو در پوست ایجاد میکند.
این نوع لایه برداری فقط بر روی پوست صورت انجام میگیرد. یک ماده شیمیایی که فنول نام دارد، برای لایه برداری عمیق مورد استفاده قرار میگیرد. ممکن است از لایه برداری عمیق برای پوستهای تیره تر استفاده نشود چون باعث چروک شدن پوست میشود. حتی در افرادی که پوست روشن دارند، لایه برداری با فنول ممکن است باعث چروکی پوست شود. در اکثر موارد این نوع لایه برداری فقط یک مرتبه صورت میگیرد.
قبل از لایه برداری:
پزشکان میتوانند براساس نوع پوستتان در تعیین عمق لایه برداری و محلول شیمیایی مورد استفاده مناسب و همچنین نقطههایی از پوست که نیاز به لایه برداری دارند ، نتیجهای که میخواهید بگیرید، خطراتی که به جان میخرید و سایر موارد به شما کمک کنند. ابتدا یک نقطه از پوست برای آزمایش لایه برداری میشود تا نتیجه کار قابل درک تر شود، به ویژه در افرادی که پوست تیره دارند. دو تا سه هفته قبل از لایه برداری، باید پوستتان را با دو بار در روز پاکسازی کردن به وسیله یک کرم مرطوب کننده و استفاده از ضد آفتاب، آماده کنید. در برخی موارد، استفاده روزانه از تریتینوئین (Retin-A)، یک داروی موضعی که معمولاً برای درمان آکنه از آن استفاده میشود، نیز توصیه میشود که ممکن است به تسریع بهبودی کمک کند. پرهیز غذایی ویژه مراقبت از پوست نیز به لایه برداری بهتر پوست، تسریع بهبودی پس از آن و کاهش احتمال ایجاد عفونت و سایر مشکلات کمک میکند. برای لایه برداری متوسط و عمیق پوست صورت، یک دوره دارو برای جلوگیری از عفونتهای ویروسی به شما داده میشود. این عمل به ویژه اگر محل لایه برداری در اطراف دهان یا چشمها باشد انجام میگیرد.
مراقبت
پس از لایه برداری:
زمان ریکاوری پس از لایه برداری شیمیایی بستگی به نوع لایه برداری و عمق آن دارد. در همه مواد لایه برداری، مراقبت صحیح از پوست پس از عمل در تسریع بهبودی اهمیت بسیار زیادی دارد و باعث میشود نتیجه به دست آمده مدت زمان طولانی تری باقی بماند، از بروز عفونت و تغییر رنگ ناشی از نور آفتاب در نواحی درمان یافته جلوگیری میکند.
مراقبت صحیح از پوست پس از لایه برداری بسیار شبیه به مراقبتی است که برای آماده سازی پوست برای لایه برداری انجام میدهید.
این مراقبتها شامل موارد زیر است:
پاکسازی پوست به طور مرتب با آب یا محلولی که پزشک به شما معرفی میکند. تعویض پماد و پانسمان زخم (برای لایه برداریهای متوسط تا عمیق).
مرطوب ساختن پوست به طور روزانه و مرتب. پرهیز از قرار گرفتن در معرض نور آفتاب تا زمانیکه لایه برداری متوقف شود. پس از متوقف شدن لایه برداری، کرم ضد آفتاب باید هر روز مورد استفاده قرار گیرد. پوست تازه اگر در معرض آفتاب باشد، بیشتر در معرض تخریب قرار دارد. خطرات به طور کلی، این لایه برداری هرچه عمیق تر باشد، خطر عوارض جانبی و مشکلات آن بیشتر خواهد بود. لایه برداریهای شیمیایی میتواند مشکلات زیر را در پی داشته باشد: قرمز شدن پوست و تغییرات رنگ پوست (نواحی تحت درمان ممکن است روشنتر یا تیره تر از سایر نواحی پوست شود)، خشک و پوسته پوسته شدن پوست، متورم شدن پوست به ویژه در اطراف چشمها، جای زخم، واکنش آلرژیک به مواد شیمیایی، عفونت (به ویژه افرادی که سابقه تبخال دارند در معرض عفونت قرار میگیرند) و افزایش حساسیت نسبت به نور خورشید.
انتظارات:
لایه برداری شیمیایی به صورتی است که پوست را زخم کرده و لایههای بالایی پوست را برمی دارد. شما باید خودتان را برای منظرهای که پوستتان بعد ازعمل و حین دوره ریکاوری پیدا میکند، آماده کنید. همچنین باید خودتان را برای استفاده از مواد آرایشی برای همرنگ کردن پوست صورت بین نواحی تحت درمان و سایر قسمتهای پوست آماده کنید.
مراقبت دربرابر آفتاب:
طی دورههای اولیه درمان پس از لایه برداری شیمیایی (قبل از اینکه لایه برداری پوست تمام شود)، باید از قرار گرفتن درمعرض آفتاب خودداری کنید. پس از اتمام این دوره، باید هر روز از کرم ضد آفتاب استفاده کنید و تا حد امکان از قرار گرفتن در معرص آفتاب خودداری کنید. پوست جدید دربرابر تخریب و رنگزدایی دربرابر آفتاب آسیبپذیرتر است
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست