کشتی را دریابید

کشتی ما سرشار از استعداد در تمام زمینه هاست و نیازی به بیگانه ندارد که مربیان خارجی استخدام شوند بلکه باید چسبیده های زاید به این رشته که بارها و بارها امتحان خود را پس داده اند کنار روند و فضا برای گروهی جوان تحصیلکرده, پر انرژی و عاشق کار باز شود تا نمایان شود استحقاق واقعی کشتی گیران ایران در چه سطحی از جهان است

کشتی از جمله رشته‌های ناکام در المپیک بود که نتایج بسیار ضعیف آن بازتاب زیادی داشت.

گرچه از لحاظ امکانات، اردو و تدارکات مسئولان فدراسیون فرو گذار نکردند اما نوع شرکت در مسابقات برون مرزی، انتخابی، تمرینات و شیوه مربی‌گری غلط موجب گردید تا تیمی فاقد فاکتورهای لازم روحی و انگیزه به المپیک اعزام شود.

حاصل تلاش ۱۲ کشتی‌گیر ما در المپیک تنها یک مدال برنز بود و این برای کشوری که ورزش اول آن کشتی است خسران بزرگی بود.

متاسفانه از مربیان تا رئیس فدراسیون کشتی به جای اینکه برنامه‌ریزی و نحوه عملکرد خود را به طور واضح و شفاف به اطلاع علاقه‌مندان برسانند و در جهت دفاع از عملکرد خود برآیند هر یک بدون کوچکترین دقت نظری، اظهار نظرهایی را عنوان کردند که کم اطلاع‌ترین علاقه‌مندان کشتی از طرح این موضوعات شگفت زده شدند؟!

یکی از مدیران ارشد سازمان و شخصی که بیش از دو سال مسئولیت کشتی را برای ساماندهی پذیرفته، می‌گوید: کشتی ایران در سطح آسیاست و نباید بیش از این انتظار داشت. ظاهرا ایشان فراموش کرده که همین مجموعه کشتی دو سال قبل در آغاز مسئولیت ایشان در جهانی ۲۰۰۶ نایب قهرمان جهان شد و در آن زمان نامبرده با اظهار نظرهای توفانی خود ایران را به مرز قهرمانی در المپیک هم نزدیک می‌دانست ولی حالا چطور شده که به واسطه ضعف نتایج جایگاه کشتی ایران را تا این میزان به زیر می‌کشند. هر آنچه که پیش آمده نتیجه ضعف مدیریت می‌باشد والا چه اتفاقی افتاده که به فاصله دو سال کشتی ایران در المپیک به این ضعف دچار می‌شود. در بررسی‌های اجمالی که در گذشته داشتیم به خاطر انتخابی که کادر فنی در ترکیب تیم برگزیده داشت بسیار خوشحال بودیم و می‌دانستیم از یک تیم کاملا دگرگون و جوان انتظار قهرمانی نیست و از جوانانی چون حسین دباغی، مهدی تقوی و میثم مصطفی جوکار انتظار کار بزرگی نمی‌رفت ولی افسوس از با تجربه‌هایی مثل رضا یزدانی، سعید ابراهیمی و فردین معصومی که علی‌رغم رجز خوانی برای حریفان داخلی و خارجی دست از پا درازتر به میهن بازگشتند و از آن تاسف بارتر اظهار نظر مربی تیم ملی است که فشار روانی خود را به کشتی‌‌گیر منتقل می‌کند و همه تقصیرها را گردن او می‌اندازند.

ما بارها و هر با ر به انحای مختلف نسبت به تغییر مربیان و برگزیدن مربیانی که متعلق به نسل‌های گذشته هستند هشدار دادیم و در کنار این انتقاد به خاطر حمایت از جامعه کشتی همه را دعوت به اتحاد نمودیم ولی فایده این انتخاب چه بود؟

کشتی ما سرشار از استعداد در تمام زمینه‌هاست و نیازی به بیگانه ندارد که مربیان خارجی استخدام شوند بلکه باید چسبیده‌های زاید به این رشته که بارها و بارها امتحان خود را پس داده‌اند کنار روند و فضا برای گروهی جوان تحصیلکرده، پر انرژی و عاشق کار باز شود تا نمایان شود استحقاق واقعی کشتی‌گیران ایران در چه سطحی از جهان است.

به هر حال امیدواریم مسئولین تراز اول ورزش و کشور به داد این رشته که سال‌ها ورزش اول ایران بوده برسند و بررسی نتایج برنامه‌ها را به دقت انجام دهند و اجازه ندهند وقایعی که ۴ سال قبل تکرار شد این بار هم رقم بخورد و برای المپیک ۲۰۱۲ از همین امروز شاخصان کشتی را دعوت به کار نمایند.