حکمت‌های قرآنی

نزدیکتر از همه به من کسی است که...
مرد مؤمن دانایی وارد خانه شد. هنوز به نزد خانواده اش نرفته بود که شنید زن و فرزندانش درباره موضوعی با هم گفتگو می کنند. اندکی صبر کرد و شنید که پسر …

نزدیکتر از همه به من کسی است که...

مرد مؤمن دانایی وارد خانه شد. هنوز به نزد خانواده اش نرفته بود که شنید زن و فرزندانش درباره موضوعی با هم گفتگو می کنند. اندکی صبر کرد و شنید که پسر بزرگش می گوید:

من فرزند ارشد پدر هستم و او را خیلی دوست دارم و نزدیکترین فرد به او هستم.

فرزند دوم گفت: درست است که شما بزرگتر از همه ما هستید اما تاکنون در موقعیت های فراوان پدر از من تعریف کرده است، تعریف از من نشانه محبت او به من است. گمان نمی کنم پدر، مرا کمتر از شما دوست داشته باشد.

پسر سوم که نوجوانی بذله گو و خنده رو بود روبه دیگران کرد و اظهار داشت: چه می شود اگر بابا بیاید و وقتی از او بپرسید چه کسی را بیشتر از همه دوست دارد، مرا معرفی کند! ای خدا! تو می دانی که من بعد از تو، پدرم را از همه چیز بیشتر دوست دارم.

مادر فرزندان که تاکنون ساکت بود لبخندی زد و گفت: خوش به حال پدرتان که این همه طرفدار دارد، تکلیف ما چه می شود؟

فرزندان خندیدند و با هم گفتند: شما را هم دوست داریم اما پدر... در این لحظه پدر وارد شد، سلام کرد و با مهربانی گفت: اما پدر چه؟! فرزندان از جا برخاستند سلام کردند و با پدر دست دادند و صورت و دست پدر را بوسیدند و ماجرا را برایش تعریف کردند و منتظر جواب پدر ماندند.

فرزند کوچک که نوجوانی پرنشاط و درعین حال پرتوقع بود خطاب به پدر گفت:

بابا! به همه بگو که مرا بیشتر از اینها دوست داری و خیالشان را راحت کن!

پدر خانواده نگاهی پر از مهر و محبت به همه انداخت و با لبخند ملیحی گفت: من همه شما را دوست دارم. شما عزیزان من هستید اما کسی از شما به من شبیه تر و نزدیکتر است که دو ویژگی داشته باشد:

۱) خدا را بیشتر از بقیه دوست داشته باشد زیرا: والذین امنوا اشد حبالله و کسانی که ایمان دارند عشقشان به خدا (از هر چیزی) شدیدتر است(۱)

۲) بیشتر از سایرین، پیرو دستورات الهی و خواسته های من باشد زیرا نشانه عشق و محبت واقعی، پیروی از محبوب است: قل ان کنتم تحبون الله فاتبعونی یحببکم الله و یغفرلکم ذنوبکم والله غفوررحیم. بگو: اگر خدا را دوست دارید از من پیروی کنید تا خدا (نیز) شما را دوست بدارد؛ و گناهانتان را ببخشد؛ و خدا آمرزنده مهربان است.(۲)

سپس نگاهی به جمع کرد و افزود: بنابراین هرکدام از شما که در این عرصه مجاهدت و تلاش و صداقت بیشتر داشته باشد، به من نزدیکتر است!

فرزندان نگاهی به هم کردند در فکر فرو رفتند و پدر زیرلب ابیاتی از مثنوی گل روی خدا را که از زبان خدا با انسان سخن می گوید را زمزمه کرد:

ما خدایی می کنیم با عشقتان

توتیایی می کنیم در چشمتان

گر به مخلوقات نیکو بنگرید

نیک تر از خویش کی خواهید دید؟!

تاج کرمنا به آدم داده ایم

مهر خود در جان او بنهاده ایم(۳)

عباسعلی کامرانیان

۱) بقره ۱۶۵

۲) آل عمران ۳۱