راز بزرگ لیونل مسی

لیونل مسی با نمایش های فوق العاده اخیرش همه را به وجد آورده, اما همسو با آن بیش از پیش در کشورش زیر سوال رفته, زیرا آرژانتینی ها مدام می پرسند چرا ستاره بزرگ تیم فوتبال بارسلونای اسپانیا حتی یک پنجم توان خود را در مسابقه های تیم ملی کشورش عرضه نمی کند

لیونل مسی با نمایش‌های فوق‌العاده اخیرش همه را به وجد آورده، اما همسو با آن بیش از پیش در کشورش زیر سوال رفته، زیرا آرژانتینی‌ها مدام می‌پرسند چرا ستاره بزرگ تیم فوتبال بارسلونای اسپانیا حتی یک پنجم توان خود را در مسابقه‌های تیم ملی کشورش عرضه نمی‌کند. آنان می‌پرسند به چه سبب چپ پای ۲۳ ساله‌ای که در بازی‌های بارسا توقف‌ناپذیر است و در مسابقه اخیر این تیم با آرسنال در جام قهرمانان اروپا با زدن ۴ گل تیم انگلیسی را ویران کرد، در بازی‌های آرژانتین هیچ کاری نمی‌کند و یک فوتبالیست معمولی و حتی چهره‌ای گمشده نشان می‌دهد.

نمایش‌های معمولی مسی بود که سبب شد آلبی سلسته در دور مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ تا مرز حذف شدن پیش برود و فقط در واپسین روزها و با زحمت و مرارتی بسیار مجوز صعود را بگیرد. مسی مرد سال فوتبال جهان و اروپا در این فصل بیش از ۴۰ گل در جام‌های مختلف زده و نه فقط پیشتاز گلزنان فصل جاری جام قهرمانان قاره است، بلکه از آمار گلزنی ریوالدوی برزیلی در این جام نیز که همانند او در دوران عضویتش در بارسا به دست آمد، عبور کرده است.

● پاسخی گنگ

برای آرژانتینی‌ها هیچ‌یک از این نکات جالب نیست و آنها پیوسته می‌پرسند آیا مسی واقعا کاتالونیا و اسپانیا را این همه بر کشورش ارجح می‌دارد که در دیدارهای بارسلونا به تنهایی سرنوشت‌ساز و در بازی‌های تیم ملی کشورش، مهره‌ای است که بود و نبودش یکسان و یک فرد بی‌خاصیت به تمام معناست.

آیا دیه‌گو مارادونا می‌تواند در دور پایانی جام جهانی فوتبال ۲۰۱۰ مسی را در مسیری قرار بدهد که همان بازی‌های بارسا را برای آرژانتین هم تکرار کند؟ پاسخ نامعلوم است؛ اما این نکته مشخص است که سرمربی معروف این تیم در دور مقدماتی این جام هیچ توفیقی در این خصوص نداشت و مسی بازیکن گمشده در سیستم این تیم بود و هیچ کار قابل ذکری را برای آرژانتین انجام نداد. سر آخر نیز این تیم با همت مسن‌ترهایی مثل مارتین پالرمو و با زجری فراوان بالا رفت.

شکی نیست که ایرادهای فنی خود مارادونا و عجز او در طراحی تاکتیک‌هایی که مسی در آن شکوفا شود، بیشترین سهم را در عدم درخشش او در مسابقه‌های ملی ۵/۱ سال اخیر داشته است؛ اما موضوع و مشکل اینجاست که مسی پیش از آمدن مارادونا و در دوره مربیانی مثل الفیو باسیله،‌ خوزه پکرمن و مارچلو بی‌یلسا هم کار مهمی انجام نمی‌داد و در آن زمان‌ها هم در بازی‌های ملی ناتوان بود با توجه به چنین پیشینه‌ای است که لاناسیون یکی از پرتیراژترین روزنامه‌های آرژانتین بتازگی نوشته است: «ظاهرا همگی باید به این نتیجه برسیم که نه یک لیونل مسی بلکه دو مسی وجود دارند. یکی کسی که در بارسلونا بازی می‌کند و مهارنشدنی است و هر کاری دلش می‌خواهد انجام می‌دهد و دیگری فردی که برای تیم ملی آرژانتین به میدان می‌آید و متاسفانه اصلا بازیکن خوبی نیست و فقط یک دکور است! اگر بپذیریم که هر دو یک نفر هستند، لابد پیش از هر یک از سفرهایش به اردوی ملی، پای چپ جادویی‌اش را در کاتالونیا جا می‌گذارد!»

به رغم گذشت روزهای پرشمار از شب بازی برگشت بارسا با آرسنال در مرحله یک‌چهارم پایانی جام قهرمانی باشگاه‌های اروپا، هنوز نمی‌توان باور کرد که او چطور می‌توانست آن گونه راحت و بی‌دغدغه مردان تیم لندنی را جا بگذارد و راحت و سریع و فنی گل بزند و هیچ چیز جلودارش نباشد. پیشتازی در جدول گلزنان لالیگا و یورش به سمت عنوان پیچیچی (آقای گل این لیگ)‌ در شرایطی از جانب مسی شکل گرفته که گلزنی اصولا وظیفه او نیست و وی به عنوان مهاجم آزاد بارسا در درجه اول باید ایجاد فضا و موقعیت و برای یارانش گل‌سازی کند. خیلی‌ها در آرژانتین باور راسخ دارند که اگر مسی برای تیم ملی این کشور همان طور بازی نمی‌کند که برای بارسا بازی می‌کند به این دلیل ساده است که تمایلی به انجام این کار ندارد. از دید آنها مسی عاشق بارسلوناست و کشورش و تیم ملی آن را اصلا به همان اندازه دوست ندارد.

مسی نوجوانی بیش نبود که از آرژانتین به اسپانیا رفت تا مشکل توقف در ترشح غدد رشد خود را که باعث کوچک و کوتاه ماندن پیکر او شده بود رفع کند و آنجا بارسا به وی پیشنهاد کرد که مخارج درمان او را بپردازد مشروط بر این که وی آنجا بماند و عضو تیم‌های نوجوانان و جوانان این باشگاه شود و وی پذیرفت. فرضیه رایج و پرطرفدار در بوئنوس آیرس این است که واقعه فوق چنان اثر مساعدی بر لیونل گذاشته (و او چنان مدیون این باشگاه شده)‌ که فقط با ارائه بهترین بازی‌هایش و پایه‌گذاری فتوحات پرشمار برای آنها می‌تواند جواب محبت فوق را بدهد. مردم آرژانتین می‌گویند آن اتفاق سبب شده کاتالونیا و آبی و اناری‌های آنجا برای او بسیار مهم‌تر و عزیزتر از تیم ملی کشوری باشند که دیگر بیش از ۱۰ سال است در آن زندگی نمی‌کند و دغدغه‌اش، دغدغه مردم آن نیست. مسی این نظریه و به واقع حکم اتهام را بشدت رد کرده و مدعی است که آرژانتین را همان قدر دوست دارد که به بارسلونا علاقه‌مند است اما نمایش‌ها و بازی‌های بسیار متفاوت او برای این دو تیم رد کننده اظهارات وی و تاییدی آشکار بر فرضیه‌ای است که گفتیم.

● رو به عقب

اوله، روزنامه پرتیراژ ورزشی آرژانتین نوشته است: «معضل و راز و رمز بزرگ مسی هرچه باشد مساله‌ای است که مارادونا باید آن را حل کند و این کار را هرچه زودتر انجام بدهد، به سود وی خواهد بود زیرا کمترین فرصت تا شروع مسابقه‌های جام‌جهانی مانده است. با این که شکی نیست مقصر اصلی خود مسی است که هرگز همان اشتیاق مسابقه‌های بارسا را در دیدارهای ملی ارائه نمی‌دهد اما مارادونا هم نمی‌تواند بازی‌های لازم را از مسی بگیرد. تیم مارادونا اغلب مجری یک بازی محتاطانه و رو به عقب است که دوست دارد در ضد حملات گلزنی کند حال آن که پپ گواردیولا بارسلونا را به صورت تیمی رو به جلو درآورده که حفظ توپ و پاسکاری‌های سریع در آن رایج است و مسی به عنوان مهاجم آزاد باید شروع‌کننده هر حرکت تهاجمی باشد.

مراحل تکامل مسی فقط زمانی به‌پایان می‌رسد که در جام‌جهانی هم بدرخشد

لیونل در این سیستم احساس راحتی می‌کند و به پرواز درمی‌آید اما در روش بسته بازی تیم ملی آرژانتین دست‌هایش بسته است و احساس سردرگمی می‌کند.» قدر مسلم این که مارادونای ۴۹ساله نه تنها حسادتی به جایگاه فعلی و دستاوردهای اخیر مسی نمی‌کند، بلکه در دل آرزو می‌کند او در جام‌جهانی پیش رو نیز شاهکارهای اخیر خود در سطح باشگاهی را تکرار کند. زیرا اگر چنین کند، می‌تواند با قهرمان کردن آرژانتین در جام‌جهانی جایگاه بسیار سست مارادونا در سمت سرمربی تیم ملی را نیز تقویت کند و وی را از گزند انتقادات شدیدی که به سبب نمایش‌های بسیار ضعیف آرژانتین در دور مقدماتی جام‌جهانی متوجه وی شده بود، رهایی بخشیده و مشکلات عظیمش را حل کند. حرف‌های دیه‌گو درباره مسی تا به حال ادغامی از تایید و انتقاد بوده است. وی گفته است: «مسی در حال حاضر بهترین فوتبالیست جهان و کسی است که دنیای این ورزش را به وجد می‌آورد، اما مراحل تکامل او فقط زمانی به پایان می‌رسد که بتواند همین نمایش‌ها را در جام‌جهانی هم تکرار کند.»

● مقصر اصلی

مارادونا که آرژانتین را در جام‌جهانی ۱۹۸۶ یک تنه قهرمان کرد، به باور بیشتر ناظران همپا با په‌له برزیلی بهترین فوتبالیست تاریخ است و مسی برای رسیدن به چنان سطوحی هنوز راه و کاری طولانی را پیش رو دارد اما تا زمانی که وی کارهای سرمربی فعلی کشورش و په‌له در جام‌های جهانی را تکرار نکند، به جایگاه رفیع آنان در این ورزش نخواهد رسید. در شهرهای مختلف آرژانتین نیز این باور رایج است و مردم معتقدند مسی به عنوان یک بازیگر هنوز از مارادونا بسیار عقب است. اما همسو با آن اعتقاد دارند که دیه‌گو نیز شم و هوش یک مربی را ندارد و به درد این کار نمی‌خورد و در کوتاه‌مدت تنها کسی که می‌تواند او را در دور پایانی جام‌جهانی نجات بدهد و مانع از ثبت شکستی بزرگ برای او و البی سلسته در آفریقای جنوبی شود، همین مسی است.

شاید هم مقصر اصلی را باید فدراسیون فوتبال آرژانتین دانست که قدری بیش از ۵‌/‌۱ سال پیش مارادونا را در حالی برای مربیگری تیم ملی این کشور برگزید که وی هیچ پیشینه روشنی (و در واقع هیچ سابقه‌ای)‌ در این حرفه نداشت. کل کارنامه مربیگری کاپیتان و ستاره سابق تیم ملی آرژانتین درخصوص مربیگری هدایت کوتاه‌مدت و فاجعه‌آمیز تیم‌های باشگاهی راسینگ و ماندیوی آرژانتین در نیمه دوم دهه ۱۹۹۰ را شامل می‌شد و او هر دو تیم را به بدبختی کشاند و فقط ۳ برد برای آنها کسب کرد و در ازای آن تن به ۸ باخت و ۱۲ تساوی داد.

کارنامه او در سمت سرمربی تیم ملی آرژانتین فقط قدری بهتر از آن بوده است! وی که در پاییز ۲۰۰۸ جانشین الفیو باسیله بسیار پرتجربه‌تر از خود شد، به رغم این که به لحاظ فنی مورد تایید بیشتر ملی‌پوشان این کشور است اما به سبب رفتارهای تند و برخی اظهارات زشتش خطاب به رسانه‌ها پل‌های پشت سر خود را خراب کرده و چون برخلاف دوران بازیگری‌اش در کار مربیگری بسیار ضعیف عمل کرده، جایگاه مثبت سابق خود را نزد مردم آرژانتین هم از دست داده است و همین مساله نشان می‌دهد نتایج جام‌جهانی پیش رو تا چه حد در ترسیم آینده او سهم دارد.

● دویدن صرف

در این میان سزار لوئیس منوتی، سرمربی تیم ملی آرژانتین در زمان اولین قهرمانی این تیم در جام‌های جهانی (۱۹۷۸)‌ معتقد است اگر مسی نتوانسته است در بازی‌های ملی آرژانتین همانی باشد که در بارسا بوده، به سبب بار توقعات کشنده‌ای است که نسبت به وی وجود دارد. او می‌گوید: «همه از مسی انتظار دارند که تمام مشکلات تیم ملی را هم حل کند و همه چیز را به عهده بگیرد و جور همگان را بکشد. این در حالی است که تیم ملی آرژانتین پراکنده بازی می‌کند و خط مشخصی ندارد و چون نمی‌داند که چه باید بکند، فقط می‌دود، در بارسلونا اوضاع متفاوت است و چون این تیم فوتبال راحتی را ارائه می‌کند مسی نیز صرفا بازی می‌کند و می‌تواند هر چیزی را که دارد، ارائه کند.»

منبع: سایت Soccernet

مترجم: وصال روحانی