چهارشنبه, ۱۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 8 May, 2024
مجله ویستا

«ناوگان نجات» در ساحل غزه


«ناوگان نجات» در ساحل غزه

محاصره طولانی باریکه غزه و عدم اقدام کارساز جامعه جهانی, برخی از فعالان حقوق بشر را بر آن داشت تا با اقدامهایی انسان دوستانه افکارعمومی را از بی توجهی و فراموشی محاصره ۱ ۵ میلیون انسان بی گناه در این منطقه برهانند

محاصره طولانی باریکه غزه و عدم اقدام کارساز جامعه جهانی، برخی از فعالان حقوق بشر را بر آن داشت تا با اقدامهایی انسان دوستانه افکارعمومی را از بی توجهی و فراموشی محاصره ۱/۵ میلیون انسان بی گناه در این منطقه برهانند. بدین منظور، فعالان حقوق بشر پس از جمع آوری کمکهای سازمانهای حقوق بشر در کشورهای ترکیه، انگلیس، یونان، ایرلند، الجزایر و کویت راهی غزه شدند. این در حالی است که بیش از ۷۵۰ فعال بین المللی در حوزه حقوق بشر، صلح طلب، ضد جنگ، روزنامه نگار و پزشک در این کشتی ها حضور دارند تا پس از رسیدن به غزه، اهالی این منطقه را مورد حمایتهای تخصصی خود قرار دهند.

رژیم صهیونیستی از ژوئن سال ۲۰۰۷ نوار غزه را به محاصره خود در آورده و از ورود مواد غذایی به این منطقه ممانعت به عمل می آورد. گزارشها از درون فلسطین حاکی از آن است که وضعیت بهداشت وآموزش در نوار غزه به مرحله بحران رسیده است. بخش صنعت، کشاورزی و تجارت به کلی از بین رفته و یا در آستانه نابودی قرار دارند و ۸۰ درصد از جمعیت یک و نیم میلیون نفری نوار غزه از طریق کمکهای انسانی خارجی، امرار معاش می کنند. ۷۵ درصد ساکنان نوار غزه فقیر هستند و نسبت بیکاری ۴۵ درصد بوده و ۱/۱ میلیون آواره در غزه زندگی می کنند که ۳۲۰ هزار تن آنان زیر خط فقر به سر می برند. به نظر می رسد یکی از هدفهای این کمکها، شکستن محاصره غزه است که از سوی شخصیتهایی از کشورهای مختلف با تابعیت گوناگون برای تحقق این مهم صورت می پذیرد.

این اقدام انسان دوستانه و خداپسندانه در شرایطی صورت می گیرد که جهان اسلام و دولتهای عربی بویژه کشورهای مصر و عربستان با برخی اقدامها و رفتارهای نادرست، زمینه انزوا و ایجاد محدودیتهای کنونی را برای مسلمانان غزه به وجود آوردند. احداث دیوار در گذرگاه رفح بیانگر این موضوع است که رژیم مصر در همسویی با سیاستهای تل آویو، جمعیت ساکن نوار غزه را در تنگنا قرار می دهد و با این اقدام، محاصره این بخش از جغرافیای فلسطین را در راستای طرحهای صهیونیستها کامل می نماید.

از سوی دیگر، شکستن محاصره دریایی فعلی و تلاشهای مشابه قبلی از سوی برخی کشورها و گروه های صلح طلب، در پی اثبات این واقعیت است که سازمانهای مدعی صلح جهانی از انجام وظیفه انسانی، حقوقی و سیاسی خود غفلت نموده و با سکوت و تصویب طرحها و قطعنامه های جهت دار، زمینه جسارت بیشتر را در مقامات رژیم اشغالگر قدس فراهم کرده اند.

بدون شک، اعزام کشتی های حامل مواد غذایی یک پیام نیز برای دولت خود گردان ابومازن در کرانه باختری دارد که اخیراً در اظهاراتی در خصوص مذاکرات اذعان نموده است دیگر به سلاح مقاومت بر نخواهد گشت و مواضع ذلیلانه و مرعوبانه گذشته، بستر محاصره فعلی را برای مردم فلسطین فراهم کرده است.

مردم مبارز و مقاوم غزه باید بدانند اگر در محاسبات سازمانهای جهانی به فراموشی سپرده شوند و جنبشها و ملتهای عرب و مسلمان منطقه اقدام در خور تأملی برای آزادی آنها به عمل نیاورند، مظلومیت آنها و تلاش برای استیفای حق که امروز هزینه آن را می پردازند، از دید آزادیخواهان در گستره جهان به فراموشی سپرده نخواهد شد، به نحوی که در کاروان کنونی موسوم به آزادی غزه، برخی از مسافران در اظهاراتی بر این نکته تأکید کرده اند که آماده اند به هر قیمتی این کمکها را به محاصره شدگان در باریکه غزه برسانند، حتی اگر در این راه به شهادت برسند.

در این بین، رژیم صهیونیستی در اظهاراتی اعلام نموده از هیچ گونه تلاشی برای ممانعت از ورود این کشتی ها دریغ نخواهد نمود. حمله به ناوگان آزادی غزه و احتمالاً بازداشت و انتقال آنان به بندر اسدود، یکی از برنامه های فرماندهی مشترک مرکزی است. به گفته برخی دیگر از رسانه های اسرائیلی، گلوله باران و یا محاصره و یا حتی تلاش برای غرق کردن این کشتی ها ممکن است برنامه های بعدی تل آویو در صورت عدم تمکین رهبران ناوگان آزادی غزه باشد. اگر چنین حماقتی از سوی این رژیم عملی گردد، نه تنها به مثابه دزدی دریایی تعبیر خواهد گردید، بلکه با اعتراضهای گسترده جهانی و حمله در برخی کشورها به منافع صهیونیستها مواجه خواهند شد.

از سوی دیگر، به ادعای فوق باید این موضوع را افزود که بر اساس قطعنامه ۱۸۶۰ شورای امنیت سازمان ملل - که پس از عملیات «سرب گداخته» اسرائیل، آن را تصویب کرد- توزیع کمکهای انسان دوستانه در نوار غزه شامل مواد غذایی، مواد سوختی و انواع داروها، مجاز اعلام شده است.

بنابراین، سرنشینان ناوگان دریایی که به «کاروان آزادی غزه» موسوم گردیده، افرادی هستند که ظلم و ستم بیش از این را در مورد همنوعان خویش بر نمی تابند و با توجه به سکوت منطقه ای و بین المللی درقبال جان باختن تدریجی بیش از یک میلیون و پانصد هزار فلسطینی ساکن غزه، این پیام را به جهانیان اعلام می کنند که رفتار آنها به منزله یک اقدام انسانی و فارغ از تابعیت و مذهب است که می تواند بر استمرار این حرکت در جهان اسلام و گستره گیتی تأثیرات مثبتی را بر جای بگذارد.

لذا انتظار می رود جنبشهای اسلامی، اتحادیه عرب، سازمان کنفرانس اسلامی و ملتهای مسلمان، همراه با فضای مساعد به وجود آمده، اقدام شایسته ای را برای آزادی مردم در بند مسلمان غزه به عمل آورند.

غلامرضا قلندریان