فوتبال اولویت دهم هم نیست

یورو ۲۰۰۸ جامی فراتر از توپ, سوت وگل

سوت آغاز جام ملتهای اروپا با نفس های روزتی بصدا درآمد و ایرانی ها همچون همیشه می توانند بازی را از تلویزیون ملی ببینند، بازی هایی که می تواند سرشار از تصاویر تکراری موقعیت های خطرناک و یا گل باشد که البته حوصله خیلی ها را بسر می آورد.

اصولا بینندگان ایرانی یک بعدی شده اند، آنها فقط در جهت نگاه به فوتبال کانالیزه می شوند و از جشن بزرگ اروپایی و شور و هیجانش هیچ اطلاعی ندارند و بگونه ای خوراک برایشان مهیا می شود که گویی اروپا تنها به فوتبال فکرمی کند.

-اگر بخواهیم فوتبال را درصدی از جام تلقی کنیم می توان آنرا ده درصد اهمیت جام نامید، آنچه که دیدنی و شنیدنی است مربوط به شادی و خوشحالی مردمانی است که در کارناوال ها به برگزاری جشن های ملی و محلی خود می پردازند و تصویری کوچک از کشور خود را به نمایش می گذارند.

جام هایی نظیر ملتهای اروپایی وجهانی بهانه ای برای دور هم بودن و شادی برای مردان و زنانی است که درزندگی روزمره اروپایی غرق شده اند و زمانی برای شادی اختصاص نداده اند و آنرا بهانه ای خوب برای آزاد کردن انرژی نهفته خود می دانند. جامی برای تبلیغ فرهنگ، هنر، صادرات و اماکن توریستی فراوان که می توان با کمترین هزینه، بیشترین تبلیغات را صورت داد.

-وقتی فستیوال اروپایی فوتبال آغازمی شود، ایرانی ها تلویزیون هایشان را روشن می کنند تا از اوج فوتبال در بالاترین سطح لذت ببرند و با رقص توپ و حرکت بازیکنان جایی میان آسمان و زمین را برای خودشان دست و پا کنند، جام برای ایرانی ها با سوت داور آغاز و با همان سوت پایان می یابد اما این جام فراتر از این سوت ها، گل ها و توپ هاست، جام ملتهای اروپا محلیست که در آن مردمان می آیند تا دور هم بودن و با هم بودن را تمرین کنند و اندکی از زندگی روزمره و خط کشی های مرسوم جامعه میان فقیر و غنی، کارمند و کارگر و رئیس و مرئوس فاصله بگیرد.

شما می آیید تا در جشن اروپایی حضور یابید و چشمانتان را ببندید و لذت ببرید، فوتبال ۹۰ دقیقه است و تمام می شود اما آنها برخلاف ما که وقتی تلویزیون را خاموش می کنیم یعنی جام پایان یافت به خیابان ها و مراکز تعیین شده می آیند و به شادی و هلهله می پردازند، سرود می خوانند و لباس محلی می پوشند تا جام را به محلی برای تبلیغ فرهنگ و تمدنشان تبدیل کنند، جامی که فوتبال را بهانه ای برای دور هم بودن و آشنایی ملل کرده است.

-جام به کشورها می آید تا جهش اقتصادی را برای مردمانش بوجود بیاورد و موجب گردش پولی وسیع در سطح جامعه شود، در جام جهانی ۲۰۰۲، ژاپن توانست ازاین فرصت نهایت استفاده را ببرد و حدود بیست میلیارد دلار سود خالص را وارد شریان های اقتصادی کشورش کند. در مورد آلمان هم می توان گفت که پس از تحقیقات دقیق و همه جانبه رشد ۰/۷درصدی اقتصاد کشور آلمان نسبت به سال ۲۰۰۵ بود که این عدد برای کشوری که در مرکز تجارت و واردات و صادرات اروپا قرار گرفته است، یک موفقیت بی نظیر به شمار می آید. البته طبق پیش بینی کارشناسان، این رشد اقتصادی به مراتب در ۵ سال بعد بیشتر نیز می شود. اتریش و سوییس با چنین نگاهی میزبانی را پذیرفتند و باید منتظر ماند و از ارقام جدید اقتصادی، مسائل را بررسی نمود. همچنین می توان به اهمیت این رقابت ها برای کمپانی های تولیدی اشاره کرد که بعنوان مثال شرکت آدیداس موفقیت های مالی بسیاری را نشان داده است که تحت تاثیر برگزار جام ملتها به موفقیت مالی چشمگیری دست یافت.

این کمپانی ورزشی که محل اصلی آن در آلمان است و در برخی کشورها شعباتی دارد، در ۳ ماه نخست سال جاری با درآمدی بالغ بر ۱۶۹ میلیون یورو مواجه شده که نسبت به سه ماهه نخست سال ۲۰۰۷، رشد ۳۲ درصدی بوده است، سرمایه در گردش این شرکت در این مدت، ۳ درصد افزایش یافته و به ۶۲۱.۲میلیارد یورو بالغ شده است.

-فوتبال پدیده اجتماعی منحصربفردی است که می تواند زبان مشترکی برای همه رنگها، نژادها، قوم ها و کشورها باشد. فوتبال می تواند جنگ داخلی کشوری را برای ۹۰ دقیقه خاموش کند و دستان دوست و دشمن را در دست یکدیگرقرار دهد تا برای پیروزی کشورشان دعا کنند، فوتبال می تواند جشن بزرگ ملت هایی شود که سالیان سال رنگ شادی ندیده اند و پیروزی تیم ملی شان بهانه ای برای خندیدن وخنداندن باشد.

کاش تلویزیون ایران می توانست از تاثیر فوتبال با تصاویرش برای ما بگوید، کاش امکان داشت تا فوتبال را به همین ۹۰ دقیقه محدود نکنیم و از تاثیراتش در اروپا و جهان لذت ببریم اما چاره ای نیست تا همچون همیشه تصاویر تکراری موقعیت های خطرناک و گل بازی ها را تحمل کنیم بلکه به این باور برسیم که فوتبال شاید همین نود دقیقه برای ما ایرانی ها باشد،تنها شاید، باید به این دلخوش باشیم که محیطی مانند اینترنت(همانند همین خبرگزاری پارس فوتبال)کمی این فضا را شکسته است و با انتشار تصاویر حاشیه ها و ندیدنیهای جام، کمی ما را با فضای غیر فوتبالی این مسابقات آشنا می کند.

علی عالی